Snowboarden in Briancon
Laat in het seizoen nog even een weekendje naar Briancon.
Dat werd dus veel zonnen... ! En af en toe nog een afdaling ...
Het is weer vroeg als we vertrekken uit Langmusi. Er is nog weinig volk op straat en de meeste actie komt van de boer die z'n yaks door de straten drijft. Mooie beesten zijn het, zo groot en indrukwekkend en evengoed zo schijterig als je op ze afloopt. Het is de enige afleiding op dit uur want verder blijft het stil. Iets te stil eigenlijk want de bus komt niet opdagen.
Vroeg opgestaan want we willen bussen. Eerst met zo'n grappig golfkarretje het oude centrum uit en ons laten afzetten aan de buitenkant waar de "snelweg" passeert. Nu is het uitkijken naar de bus richting Xi'an. Het enige probleem, we hebben geen idee hoe ie te herkennen is.
Vanochtend eerst wat emails rondgestuurd. Onze Tibettrip blijkt bijna een week eerder te kunnen starten, de permits zijn sneller te regelen. We vertrekken nu 27 April. Een mooie meevaller dus. Daarna met de bus naar Lijang. Eigenlijk een luilekker ritje, want het duurt maar drie uur en de weg is in goede staat. Ook vandaag weer heerlijk weer. Als we in Lijang aankomen worden we gedropt bij het busstation. Dat ligt echter nogal een eindje van de oude stad waar we een willen dus tijd om een stukje te lopen. Een brede straat die we door lopen is helemaal afgezet door de politie. Even later blijkt waarom; we lopen langs het stadion en daar wordt vanmiddag de interland China - Australie gespeeld. Bij de ingang staan wat vrouwen met kaarten te zwaaien. Het lijkt ons wel wat en voordat we het weten hebben we twee kaarten voor de wedstrijd van over 1 1/2 uur. Nu nog een guesthouse...
Een dagje naar het rif!De boot waar we mee gaan is groot en modern. Met een enorme snelheid gaat ie door het water. Er is ruimte voor wel 130 man aan boord maar gelukkig is het niet zo druk vandaag. We settelen ons op het bovenste dek in het zonnetje. Na bijna twee uur varen komen we aan bij het rif. Prachtig rustig water in allerlei kleuren blauw ligt op ons te wachten.
We zijn in Medellin. Meer dan 2.5 miljoen inwoners en groeiende. Want de Colombianen willen hier graag wonen. Het ligt in een dal op dik 1000 meter hoogte en heeft het hele jaar een lente klimaat en het gaat hier economisch voor de wind. Zeg nu zelf...In de rest van de wereld heeft Medellin vaak nog een wat andere klank. Misschien is het wel de stad met de slechtste naam ter wereld, op Bagdad na dan... Eind jaren 80 het centrum van de cocaine handel onder hoede van Pablo Escobar. Toen absoluut een no-go area voor zo'n beetje iedereen behalve de vrienden van Escobar. Maar sinds dat Pablo hier in Medellin van het dak geschoten werd en de regering langzaam aan weer de touwtjes in handen kreeg is er veel veranderd. Medellin is inmiddels gewoon een hele leuke moderne stad.
Klokslag half zeven 's ochtends lopen we het kantoortje van de "Challenge" busmaatschappij binnen. Met deze busmaatschappij zijn we ook vanuit Damascus gekomen en dat is zo goed bevallen dat we ze ook weer terug nemen. Gisteren hebben we al kaartjes gekocht en dat is een goed plan geweest want hij zit helemaal vol. En dus schuiven we voor de laatste keer door de verkeerschaos van Amman. Op naar de grens! Het is maar een uurtje rijden tot de grenspost. Eerst het ritueel van vaarwel bij de Jordaanse grens, dan een stukje niemandsland, en dan weer een warm welkom als we Syrie in willen.
Welkom op onze website. Je vindt hier van alles over onze grote passie: reizen over het aardbolletje. Verhalen, reisverslagen, indrukken, info en foto's van de vele grote en kleinere reizen die we hebben gemaakt.
Laat in het seizoen nog even een weekendje naar Briancon.
Dat werd dus veel zonnen... ! En af en toe nog een afdaling ...