We verlaten Uruguay met de boot. En niet zomaar, dit is serious shipping... Er staat een enorm groot glimmend terminal gebouw waar de boel even professioneel wordt aangepakt. De bagage moet eerst ingecheckt worden en verdwijnt net als op het vliegveld met de lopende band. Vervolgens blijkt onze “goedkope” boot niet te gaan en worden we overgeboekt op die van de concurrent. Ach, een beetje extra luxe voor ons sloebers, wij klagen niet...

De hele douane formaliteiten worden voordat je aan boord gaat afgehandeld. En met recht een formaliteit want binnen 10 seconden hebben we zowel de exit van Uruguay als de entry van Argentinië. Ging het overal maar zo snel...
De boot is een enorme catamaran ferry die binnen een uurtje in Buenos Aires is. We wandelen zo van de kade de stad in. Een kwartiertje naar de dichtstbijzijnde metro halte. Toevallig is dit gelijk ook de lijn waar ons hostel aan ligt dus we komen er weer erg gemakkelijk. De metro in Buenos Aires is redelijk gedateerd. Ziet er allemaal een beetje verlopen uit. Pluche banken in de rijtuigen! Het is hier nog steeds vakantie dus druk is het vandaag niet. Desondanks is het in de gangen en treinstellen wel bloedheet. Veel warmer dan buiten, waar het toch ook niet koud is...
Ons hostel zit in een deel van BA waar verder niet zo veel toeristische activiteit is. Een echte volkswijk. Veel straten met kleine winkeltjes. Heel prettige hoek om te verblijven. En 's avonds is het weer carnaval! Wederom is er een deel van de weg afgezet. Dat geeft hier wel wat meer gevolgen dan in het rustige Colonia. Aangezien alle wegen hier eenrichtingsverkeer zijn en ze de hoofdader hebben afgesloten staat het naar alle richtingen vast. Het feest is er niet minder om. De traditie is hier dat je elkaar met spuitbussen vol schuim te lijf gaat. Hele pallets vol spuitbussen worden op straat verkocht! En er lopen er dus ook nog al wat helemaal wit van het schuim rond. Dit keer blijven we maar een beetje op de achtergrond. Een paar toeristen zijn wel een erg aantrekkelijk doelwit voor de kids....
De dagen dat we hier zijn verkennen we stukje bij beetje de stad. Rustig aan want het is weer warm. En nu heel Buenos Aires weer aan het werk is zien we gelijk ook hoe druk het normaal in de metro is. BIZAR, de eerste twee treinstellen passen we er gewoon niet eens bij. Ze staan echt schouder aan schouder volgepakt. Bij de volgende trein onszelf er ook maar ingeperst. Niet eerder in zo'n belachelijk volle metro gezeten..., herstel gestaan. Het enige voordeel is dat je jezelf niet hoeft vast te houden, omvallen kan niet... Uiteraard loopt de temperatuur met zoveel opeengepakte mensen helemaal tot tropische hoogte op. Echt heel vies benauwd.
Bij bijna al onze ontdekkingstochten door de stad kom je vroeg of laat weer uit bij de Obelisk, de enorme fallus die als monument midden op de twaalfbaans “Avenida 9 de Julio” staat die dwars door de stad gaat. Mooi is 'ie niet maar het is wel een geweldig herkenningspunt. Er is een groot aantal straten wat op dit punt uitkomt en je ziet hem altijd al van verre staan.
De plaatselijk begraafplaats bij Recoleta ook nog bezocht. En we zijn niet de enige, het is een echte toeristische highlight! Eigenlijk is het een stadje in de stad. De graven van de welgestelden zijn allemaal in kleine mausoleums die zelf weer hele straten vormen. Keurig in blokken, net als in de grote stad. Enorme pracht en praal. De meeste mensen komen hier om het graf te zien van Eva Peron, beter bekend als Evita. Er staat een hele rij in het smalle steegje bij het graf.
Verder is Buenos Aires een heel Europees aandoende stad. We zijn naarstig opzoek geweest naar spontane tangodansen op straat maar kennelijk vonden ze het ook iets te warm want er werd niet gedanst.