Kazbegi is een plaatsje in het noord-oosten van Georgië vlak bij de Russische grens. Feitelijk heet het nu weer Stephantsminda net zoals voor dat de Russen het Kazbegi noemden, maar Kazbegi is de naam die je overal gebruikt ziet worden.

Om er te komen rijden we met een gedeelde taxi over de ‘Georgian Military Highway’. Ooit aangelegd door de Sovjets om het achterland snel te kunnen bereiken en momenteel een van de levensaders als het gaat om vrachtverkeer tussen beide landen. Er rijden er nogal wat…


We hebben een dealtje met de taxidriver om onderweg bij een aantal bezienswaardigheden te stoppen en als eerste pakken we een uitzichtpunt over een groot stuwmeer mee. Mooi plekje en we hebben geluk, want door de enorme onweersbuien van gisteravond is de lucht weer eens strak blauw. Vervolgens het fort en de kerk van Ananuri bewonderd. Dit staat echt op een prachtige plek met wijds uitzicht over het eerder genoemde stuwmeer. Vervolgens gaan we weer echt de bergen in en rijden door het Gudari wintersportgebied. Wintersport schijnt snel aan het groeien te zijn en dat zie je hier ook wel terug. Er wordt werkelijk overal gebouwd. De hoogste pas op deze weg ligt op 2400 meter en vlak hierna staat het Russia-Georgia friendship monument.

Letterlijk een hoogtepunt van Russische tegeltjeskunst in een grote ronde betonnen uitzichtpunt. Het staat op een fenomenale plek. Je kijkt uit op een schitterend stuk berglandschap wat de ‘devilscanyon’ heet. Om het geheel op te leuken scheren er vandaag ook nog een tiental paragliders in het rond. Mooie plek.

Uiteindelijk zijn we iets van 3 ½ uur onderweg als we Kazbegi bereiken. We worden bij het guesthouse afgezet, heel sympathiek, en dat scheelt weer een mooi stukje klimmen vanuit het centrum van het plaatsje.
Kazbegi ligt prachtig tussen de bergen. En het zijn ook meteen al serieuze hoge jongens. Het is een smal dal en de bergen reizen meteen achter het plaatsje steil omhoog.
Verder stelt het plaatsje ook weer net heel veel voor. Er zijn aardig wat restaurantjes die nog voor wat sfeer zorgen. Maar zo fraai als Mestia is het niet. Het helpt ook niet mee dat de ‘highway’ dwars door het plaatsje gaat en er nogal wat truckverkeer van-en-naar Rusland door denderd. Maar de lucht is er fris, en de temperatuur ook. Het scheelt wel een graad of 15 met gisteren in Tbilisi.
De belangrijkste reden da er hier zoveel toerisme komt is de aanwezigheid van een mooi kerkje op een prachtige plek hoog in de bergen, de Holy Trinity Church – Tsminda Sameba

Na het uitvoerige ontbijt van het omaatje wat het Red Stone Guesthouse runt gaan wij met onze klim naar het kerkje beginnen. De route passeert het guesthouse dus de eerste paar honderd meter steken we al in onze zak! We hadden al een tip gelezen om vooral het meest linkse pad omhoog te nemen want dat stijgt het meest geleidelijk en is ook het gemakkelijkst. En dat bleek want in een uurtje staan we al boven. Mooie wandeling overigens langs een stroompje en ook hier staan overal weer de mooiste bloemen te bloeien.

Tot verleden jaar kon je het kerkje of lopend bezoeken of met een stevige 4wd via een ruig pad je naar boven laten brengen. Inmiddels is echter ook hier de vooruitgang niet te stoppen en er ligt nu een keurige betonweg tot de ingang van het kerkje met een joekel van een parkeerplaats iets lager aan de heuvel. En een hele armada aan minibusjes en grote bussen staat er nu dus ook te lossen nu het zo eenvoudig bereikbaar is. Ondanks dat we vroeg vertrokken zijn is het er dus al druk. Gelukkig blijft vrijwel iedereen bij het kerkje zelf en als ik een berg achter de kerk beklim heb ik weer het rijk alleen. Op de top van deze kleine berg heb je een prachtig uitzicht op de kerk en de hoge bergen er achter. Het kerkje met de enorme bergen valt nog net uit te kaderen met de camera zonder de witte bussen op de voorgrond. Los van alle drukte staat het trouwens wel echt in een prachtige omgeving. De enorme witte sneeuwkap van Mt. Kazbek steekt scherp af tegen de strakblauwe hemel. Mt Kazbek is de hoogste berg hier in de omgeving met 5047 meter. Overigens verschijnen er al snel wolken die uiteindelijk het zicht op de top zullen wegnemen. De wind steekt ook aardig op en we gaan eerst maar even een tijdje tegen de muur van een gebouwtje naast de kerk opdrogen in het zonnetje. Hierna het kerkje zelf bekeken. Het is van binnen een fraai kerkje wat ook nog gewoon in gebruik is. Uiteindelijk weer terug naar het dorp gewandeld. De berg af, dat gaat lekker gemakkelijk!