Fronsende wenkbrauwen en iets verbaasde en zorgelijke blikken. "Syrie, Jordanie, dat is toch de as-van-het-kwaad"? Als we van onze plannen vertellen is niet iedereen even enthousiast. Begrijpelijk, want als deze regio in de aandacht is, is de beeldvorming meestal negatief. Maar of dat terecht is daar hebben we onze twijfels over en dat willen we nu zelf wel eens zien, en daarnaast is dit de bakermat van vele grote beschavingen. Het zijn landen vol historie en cultuur. We willen het allemaal gaan meemaken, Syrie en Jordanie here we come!

Vroeg een taxi genomen naar de busterminal buiten de stad. Dit is waar de lange afstand bussen vertrekken. Het is een kaartje kopen en gaan want de bus staat al op punt van vertrek. Zodra we de grauwe buitenwijken van Damascus uit zijn wordt het landschap afwisselend; woestijn en dan weer vruchtbaar groen. Mooie omgeving.Twee uurtjes later in Homs, hier pakken we een micro busje naar Krak de Chevallier. Gelukkig met hulp van een aardige Syriër die redelijk Engels spreekt want vindt maar eens het juiste witte busje uit die chaotische mierenhoop van 500 witte busjes...

Het waait nog steeds hard maar het stof is verdwenen en de zon staat weer helder aan de hemel. Ali stapt achter het stuur van het busje van de familie en we gaan richting de graven. In de heuvels achter de ruine's van Palmyra staan her en der van deze graven. Het zijn vierkante torens van een verdieping of vier. Binnen is nog wat terug te zien van de vroegere inrichting maar verder zijn ze vrij kaal. We laten ons afzetten bij de ruine's van Palmyra en gaan eerst naar de tempel van Bel. Dit is het best bewaard gebleven monument en was vroeger het religieuze centrum van de stad.

Deze morgen vroeg op om naar het Archeologisch museum te gaan. Het staat vrij goed aangeschreven dus we zijn benieuwd. De eerste taxi die we pakken weet het na 5 minuten niet meer, de tweede vindt het gelukkig wel...

Het gastenboek wordt getekend en zo kunnen we zien dat er de afgelopen week helemaal niemand is geweest en nu hebben we dan ook het hele museum voor ons zelf. Het is wel een aardige presentatie van de bijzonderheden uit de omgeving, opgezet met Duitse steun en dat zie je weer terug in de presentatie, 

Na Aleppo bussen we verder naar Hama. Ook dit is weer een niet al te lange rit. Wel een voordeel van het reizen hier dat het busvervoer goed geregeld is en de afstanden relatief kort. In de bus voel je je bijna beschaamd om wat te eten te nemen. Hoe anders dan in bijvoorbeeld Azie waar iedereen de hele rit zit te eten; hier eet of drinkt niemand wat in de bus. Men kijkt naar de Arabische variant van de Bollywood films, volgens mij komen ze uit Egypte, en wacht rustig op het bekertje met water wat de busboy komt brengen. Heel rustig allemaal....

Klokslag half zeven 's ochtends lopen we het kantoortje van de "Challenge" busmaatschappij binnen. Met deze busmaatschappij zijn we ook vanuit Damascus gekomen en dat is zo goed bevallen dat we ze ook weer terug nemen. Gisteren hebben we al kaartjes gekocht en dat is een goed plan geweest want hij zit helemaal vol. En dus schuiven we voor de laatste keer door de verkeerschaos van Amman. Op naar de grens!

Het is maar een uurtje rijden tot de grenspost. Eerst het ritueel van vaarwel bij de Jordaanse grens, dan een stukje niemandsland, en dan weer een warm welkom als we Syrie in willen.