Het dorpje Moyogalpa op Ometepe heeft een heerlijk relaxed sfeertje. Als de boot komt is er sprake van enige bedrijvigheid, even later is er weer no business as usual. En da's lekker want we hebben een relax dag!

Granada is een stad aan het andere uiteinde van Cocibolca, de locale naam van Lago Nicaragua. Veel koloniale gebouwen en heel wat kerken. En allemaal voorzien van een vrolijk kleurtje. Want Granada is vooral een heel kleurrijke stad.
We komen hier met achtereenvolgens boot-taxi-bus-minibus vanuit Ometepe. En evengoed duurt het geheel niet langer dan een uurtje of vier. De reisafstanden zijn hier niet zo erg groot.

Leon valt te lezen als een geschiedenisboek. De stad ademt de roerige historie van Nicaragua. Op veel plekken zijn muurschilderingen aangebracht die of laten zien wat er zich hier heeft afgespeeld, of de helden en martelaren van de revolutie eren. En de ansichtkaarten die oude vrouwtjes op het centrale plein verkopen zijn zwart-wit foto's van acties tijdens de revolutie.

Las Penitas is maar een klein stukje van Leon maar een wereld van verschil. Hier is het enige wat je hoort het bulderen van de golven die uitrollen op het zwarte zand. Het dorpje heeft wat accommodatie, een paar restaurantjes, en de rest is kleine huisjes van de mensen die hier dagelijks met hun bootje de zee opgaan om te vissen.

Vanaf het moment dat we de weg naar de top van de Masaya vulkaan betraden volgt hij ons, onze persoonlijke ranger. Op zijn fietsje, quasi slingerend een meter of 100 achter ons. Kennelijk zijn ze hier niet helemaal gewend aan mensen die naar boven gaan lopen i.p.v. Gemotoriseerd de berg op te knallen. En dus persoonlijke begeleiding vandaag, op een afstandje, dat dan wel...