De overland naar Tibet - Deqin naar Yanying
Om zeven uur gaat het wekkertje van het horloge. We beginnen eerst aan ons ontbijt van gisteren gekochte cake'tjes met koffie. Om acht uur op pad voor de beklimming naar de gletsjer. Het dorpje waar we overnachten is niet meer dan 15 huizen groot en al snel lopen we in de bossen. Het is een mooi en gemakkelijk pad wat naar boven gaat. Het grootste deel is langs de rivier die bij de gletsjer ontspringt. Het is een grauwe grijze rivier, net zoals de onderkant van de gletsjer er van een afstand uitziet. De wandeling naar boven duurt ongeveer 2 uur en is zeer de moeite waard.
Van Ushuaia naar Punta (pinquin) Arenas
Om vijf uur s ochtends staan we op een parkeerplaats ergens in het centrum van Ushuaia. Nog pikdonker, beetje druilerig weer, echt iets om je bed voor uit te komen. Maar ja, de bus naar Punta Arenas vertrekt op dit fraaie tijdstip dus we moeten wel. Het eerste stuk is het nog donker en regent het flink. Bij het eerste daglicht klaart het wat op en zien we eindelijk de enorme vlaktes waar we nu over rijden.
In kamelen land
Bikaner is een van de "uithoeken" van India. Vlak tegen de Pakistaanse grens en op de rand van de Thar Desert is dit zo'n plek waar je gelijk het gevoel krijgt van de buitenpost op de historische handelskaravaan route. Tegenwoordig natuurlijk ook gewoon een "moderne" stad maar als je net arriveert en de stofwolken over straat ziet rollen tussen de kamelenkarren en het oude fort door waan je je even in vroeger tijden.En het is zo vroeg nog lekker rustig op straat, onze riksja snort naar het hotel wat we gevraagd hebben en dat blijkt ook nog eens een heel fraaie plek te zijn dus de start is ditmaal heel ok. Even een nachtje treinodeur van het lichaam spoelen en dan op het dakterras ontbijten, life ain't bad....
Mongolie + trein naar Beijing
Als we aankomen op het station van Ulan batar staat er al iemand op ons te wachten. Ze heet Namsrai en spreekt goed Engels. We lopen met haar naar een busje en rijden richting een van de buitenwijken van Ulan Batar. Het zijn grote grauwe flatgebouwen in de Sovjet stijl. Bij een van de gebouwen worden we gedropt, het blijkt ons verblijf te zijn. We verblijven de komende dagen bij Namsrai, haar zus en haar vader. Het appartement is op de 7e verdieping en is aan alle kanten ingericht met tapijten, zowel op de vloer als aan de muur. Het houdt het in elk geval lekker warm want de temperatuur is er tropisch. Dit in tegenstelling tot buiten want het was vandaag geheel bewolkt en dik onder nul. En dat terwijl in Mongolie 260 dagen per jaar de zon schijnt. Maar vandaag dus even niet...
Reizen in India
Vertrek uit Varanasi. We vertrekken zoals we gekomen zijn; in het donker. De avond valt hier vroeg en als we even na zessen weer door de steegjes lopen zijn het alleen de schaarse lampjes van de winkeltjes die de boel verlichten, en daarmee de volop aanwezige koeienvlaaien, extra oppassen dus! Bij de eerste plek waar ook gemotoriseerd vervoer op drie of vier wielen kan komen een tuktuk, of "autoriksja" zoals de driewielers hier heten geregeld om ons naar het station te brengen. Dan begint een rit die op menig kermis tot de topattracties zou horen. De drukte op dit tijdstip blijkt in Varanassi echt bizar te zijn. Kan me niet herinneren dat we het zo extreem hebben meegemaakt. En dan zijn het hier alleen nog maar al die fietsers, de driewielers met en zonder motor, wat handkarren, een kudde koeien en een enkele auto. En toch staat het bijna overal vast. Nou ja vast, het krioelt van links naar rechts over de weg door elkaar heen opzoek naar dat kleine stukje ruimte om vooruit te komen....