Hotpot en BIG boeddha
Wenchuan in de plaats waar het epicentrum lag van de aardbeving van 2008. Meer dan 88.000 mensen kwamen om 11.000.000 raakten dakloos. Kille getallen die de enorme schaal van verwoesting aangeven. Als we de bus nemen naar Chengdu rijden we dwars door dit gebied. En wat blijkt, ogenschijnlijk is er nog maar heel weinig van te zien. Wenchuan is een geheel nieuwe stad waar alles weer zijn gang lijkt te gaan.
Op naar het noorden!
Onze volgende bestemming is het Ningaloo National park. Het is een kleine dag rijden van de Blowholes naar Exmouth, het plaatsje wat de "poort" naar Ningaloo is. De eerste nacht blijven we in Exmouth. Exmouth ligt op een landtong waarvan een groot deel het nationale park is. Aan alle kanten ligt de zee en vanaf de hoofdweg lopen er overal paden naar baaien en stranden.
Krak de Sevallier
Vroeg een taxi genomen naar de busterminal buiten de stad. Dit is waar de lange afstand bussen vertrekken. Het is een kaartje kopen en gaan want de bus staat al op punt van vertrek. Zodra we de grauwe buitenwijken van Damascus uit zijn wordt het landschap afwisselend; woestijn en dan weer vruchtbaar groen. Mooie omgeving.Twee uurtjes later in Homs, hier pakken we een micro busje naar Krak de Chevallier. Gelukkig met hulp van een aardige Syriër die redelijk Engels spreekt want vindt maar eens het juiste witte busje uit die chaotische mierenhoop van 500 witte busjes...
Palmyra en Deir as-Zur
Het waait nog steeds hard maar het stof is verdwenen en de zon staat weer helder aan de hemel. Ali stapt achter het stuur van het busje van de familie en we gaan richting de graven. In de heuvels achter de ruine's van Palmyra staan her en der van deze graven. Het zijn vierkante torens van een verdieping of vier. Binnen is nog wat terug te zien van de vroegere inrichting maar verder zijn ze vrij kaal. We laten ons afzetten bij de ruine's van Palmyra en gaan eerst naar de tempel van Bel. Dit is het best bewaard gebleven monument en was vroeger het religieuze centrum van de stad.
San Augustin - Bogota
San Augustin is een dorp op een uur of zes rijden vanaf Popayan. Hemelsbreed is het niet zo ver maar de weg erheen is beroerd. Ongeveer een half uurtje asfalt en dan houd het op, dirtroad all the way... Dus hobbelen we heen, op de achterste stoelen in de bus. Ook al geen pretje. Tel daarbij op drie kotsende koters om ons heen en je kunt begrijpen dat dit geen pretje was... Maar we halen het...In San Augustin hebben we weer een plaatje van een hostal. Vrij basic, maar zo mooi gelegen op een heuvel naast het dorp. Je kijkt uit over de wijde omgeving vanuit de prachtige tuin vol bloemen en bomen vol mandarijntjes. Het is van een Fransman en ze verbouwen ook nog eens hun eigen groente en bakken hun eigen brood dus; heerlijk eten!
In Damascus
Fronsende wenkbrauwen en iets verbaasde en zorgelijke blikken. "Syrie, Jordanie, dat is toch de as-van-het-kwaad"? Als we van onze plannen vertellen is niet iedereen even enthousiast. Begrijpelijk, want als deze regio in de aandacht is, is de beeldvorming meestal negatief. Maar of dat terecht is daar hebben we onze twijfels over en dat willen we nu zelf wel eens zien, en daarnaast is dit de bakermat van vele grote beschavingen. Het zijn landen vol historie en cultuur. We willen het allemaal gaan meemaken, Syrie en Jordanie here we come!