
Kleurrijk Granada
Granada is een stad aan het andere uiteinde van Cocibolca, de locale naam van Lago Nicaragua. Veel koloniale gebouwen en heel wat kerken. En allemaal voorzien van een vrolijk kleurtje. Want Granada is vooral een heel kleurrijke stad.We komen hier met achtereenvolgens boot-taxi-bus-minibus vanuit Ometepe. En evengoed duurt het geheel niet langer dan een uurtje of vier. De reisafstanden zijn hier niet zo erg groot.

In de trein!
Het is al donker als we vertrekken uit Moskou. We zien dan ook niet veel meer van deze stad. In de trein blijkt dat er vrijwel alleen maar Mongolen mee reizen en een enkele Rus. Eigenlijk is het helemaal een Mongoolse trein want ook de provodniki (de dames die de wagon schoonhouden) zijn Mongools. Een wat ouder frans stel zijn de enige die net als wij als tourist de rit maken. Er zitten heel wat handelaren in ons treinstel en er wordt druk gesleept met tassen vol handel. Wij houden het nu wel voor gezien en gaan ons voor de eerste keer in slaap laten kedeng-eh-dengen.

Naar Jordanie
Het plan is om vandaag direct vanuit Hama de bus naar Amman in Jordanie te pakken. Die zou om 1300 uur gaan zo is ons gisteren bij het busmaatschappijtje verzekerd maar je voelt hem al aankomen, vandaag dus toch weer niet... Vannacht om 0100 uur kunnen we mee. Nou ik dacht het niet..., dus toch dan maar via Damascus gaan reizen. Het had ons wel prettig geleken om deze metropool te omzeilen maar nu zit er niets anders op. En hier is de kans op een bus naar Amman nou eenmaal groter.

Kanazawa
Hotelkamers in Japan zijn klein. Nou ja, niet alle natuurlijk, maar als je het nog een beetje betaalbaar wilt houden en de goedkopere kamers boekt dan krijg je een bedje van 140 breed en een kamer er om heen die maar ietsje groter is.Wel overigens voorzien van alle luxe maar gewoon klein. Tot vandaag dan.

Door de Tiger Leaping Gorge
Aan het eind van de middag de bus genomen vanuit Lijang naar Qiaotou. Dit is het startpunt voor de "Tiger Leaping Gorge". Dit is een tocht van twee dagen door de diepste kloof ter wereld (volgens de Chinezen tenminste..). Het laatste stukje voor Qiaotou rijden we langs de Yangzi rivier. Deze rivier is de langste van China. Hij begint in de Himalaya en komt uiteindelijk bij Shanghai in de Pacific uit. En het is ook de rivier die door de kloof stroomt. Vlak voor Qiaotou duikt de rivier al de kloof in, het is goed te zien hoe hij van heel breed wordt samengeperst in de smalle kloof. Met donderend geweld.

San Augustin - Bogota
San Augustin is een dorp op een uur of zes rijden vanaf Popayan. Hemelsbreed is het niet zo ver maar de weg erheen is beroerd. Ongeveer een half uurtje asfalt en dan houd het op, dirtroad all the way... Dus hobbelen we heen, op de achterste stoelen in de bus. Ook al geen pretje. Tel daarbij op drie kotsende koters om ons heen en je kunt begrijpen dat dit geen pretje was... Maar we halen het...In San Augustin hebben we weer een plaatje van een hostal. Vrij basic, maar zo mooi gelegen op een heuvel naast het dorp. Je kijkt uit over de wijde omgeving vanuit de prachtige tuin vol bloemen en bomen vol mandarijntjes. Het is van een Fransman en ze verbouwen ook nog eens hun eigen groente en bakken hun eigen brood dus; heerlijk eten!