
I go to Rio...
Fris en fruitig stappen we rond in Rio. Zo'n vlucht is toch wel even wat anders dan meer dan twintig uur in de bus. Op het vliegveld de bus genomen naar het centrum. Deze doet er wel nog even een uurtje over om in Ipanema te komen. Maar als we uitstappen staan we letterlijk al met onze voeten in het beroemde zand. De busstop is aan het strand. We verblijven deze dagen in het “hostelstraatje” van Ipanema. Een doodlopend straatje met een stuk of zeven hostels. 's Avonds gaat iedereen op straat staan beppen..., heel gezellig.

De kleuren van Patagonie
De herfst in Patagonië is mooi, heel mooi. De kleuren van de bomen en planten zijn overweldigend. Nu we de afgelopen dagen prachtig zonnig weer hebben ziet alles er nog fraaier uit. Hele berghellingen kleuren rood en oranje. Het is soms bijna sprookjesachtig. El Bolson ligt midden in zo'n prachtig gekleurd gebied. Het lijkt qua bergen hier soms erg op de Europese Alpen. In het verleden zijn er ook nogal wat mensen uit de Alpenlanden richting hier geëmigreerd en soms kom je door dorpjes die heel herkenbaar overkomen.

Op pad in Myanmar
We zijn op pad met eigen vervoer door Myanmar. Onze chauffeur heet Win en besturingssysteemgrapjes die snapt hij niet. Het eerste stuk wat we afleggen is vrij vlak gecultiveerd land. Het verkeer zit hier ook een beetje vreemd in elkaar. Ondanks het Engelse koloniale verleden van Myanmar wordt er hier rechts gereden. De meeste auto's die je ziet zijn echter Thaise/Koreaanse tweedehandsjes en hebben het stuur dus rechts zitten (er wordt daar nl. wel links gereden) Dit heeft tot gevolg dat elke keer als er een bus of vrachtwagen ingehaald moet worden prachtige manouvres gemaakt worden om te zien of er ook tegenliggers zijn.

Langzhong en Chongqing
De oude straatjes van Langzhong glimmen in het avondlicht door de vele regen van vandaag. Uren heeft het geregend maar gelukkig is het nu weer droog. We wandelen langs scheefgezakte houten huisjes met de kenmerkende grijze pannen op het dak. Langzhong is zo'n stadje met een oud historisch centrum. Gelukkig is dit nog een “levend” oud stadje.

De grens, Peak Lenin, Osh
Het weer is veranderd. De felblauwe hemel die we normaal ‘s ochtends hebben is vervangen door een beetje heiig exemplaar. Jammer voor het uitzicht op het meer Karakul, ook dit is nu in nevelen gehuld. Na een uitgebreid ontbijt gaan we op pad richting de grens met Kirgizië.

Naar het Zuider eiland
Na onze ski avonturen richting Wellington gereden. Iets na de middag hier gearriveerd en aangezien onze boot pas om half twee vannacht vertrekt hebben we nog alle tijd om de stad in te gaan. Wellington is een prettigere stad dan Auckland. Overzichtelijker en met een mooie hoek bij de haven. De stad zit ook vol met kleine cafeetje's en eethuisjes.