De Pantanal is een enorme wetland zo'n 5x zo groot als Nederland. De grootste concentratie wilde dieren van Zuid-Amerika is hier te vinden. Eens kijken dus of we daar wat van mee kunnen pakken. Maar voordat we er eenmaal gearriveerd waren moest er nog wel wat gebeuren. Er was tenslotte nog een busritje te maken....

Fris en fruitig stappen we rond in Rio. Zo'n vlucht is toch wel even wat anders dan meer dan twintig uur in de bus. Op het vliegveld de bus genomen naar het centrum. Deze doet er wel nog even een uurtje over om in Ipanema te komen. Maar als we uitstappen staan we letterlijk al met onze voeten in het beroemde zand. De busstop is aan het strand. We verblijven deze dagen in het “hostelstraatje” van Ipanema. Een doodlopend straatje met een stuk of zeven hostels. 's Avonds gaat iedereen op straat staan beppen..., heel gezellig.

Inmiddels zijn we in de historische koloniale hoek van Brazilië. Deze provincie heet Minas Gerais, een mijnstreek. Het stadje waar we zijn is Ouro Preto.. Prachtig gelegen op de hellingen van de heuvels hier. Wel serieus klimmen zo nu en dan want een rondje door de stad is toch al snel vier keer heuvel-op, heuvel-af. Het hele centrum is voorzien van keien in de straten, ze liggen er al eeuwen. En vol met al die fraaie huizen van honderden jaren oud. En vooral kerken. Een stuk of tien, alleen al in het centrum.

Curitiba is de Braziliaans modelstad. “ECO friendly” zoals dat zo mooi heet. Hier is alles wel overdacht gepland voor het gebouwd is. Bede straten, veel parken en met respect voor de oude historische gebouwen. En het is aardig gelukt. In elk geval vergeleken met de diverse beton jungles die we al hebben gehad.