Leh en de gompa's
Leh is eigenlijk een groot dorp. Het mag dan een stad heten maar het heeft het overzichtelijke van een dorp. Hoofdstraat, oude stad, wat straatjes er om heen en de rest is buitenwijk of al weer agrarisch gebied. Wij zitten met ons guesthouse ook tussen de landjes met graan. Vijf minuten lopen vanuit het centrum en je zit kompleet in de rust. En het is hier voor Indiase begrippen al uitermate relaxed. Geen tuktuk's op straat en veel minder mensen. We hebben al vaker tegen elkaar gezegd dat Ladakh weliswaar in India ligt maar dat het eigenlijk geen India is. De mensen en cultuur, het is zo'n verschil met de rest van India.
De overland naar Nepal - van Lhasa naar Samye
Dag 1, van Lhasa naar Samye. Keurig op tijd komt ons autootje voor de komende week de binnenplaats van het Kirey opgereden. Het is een ouder type Landcruiser dan tijdens de vorige trip (type 62). Iets meer basic dus maar verder ziet hij er goed uit. De gids heet Hishi en de driver Norsa, het zijn rustige bescheiden mannen. De weg naar Samye gaat langs de rivier en is vrij eentonig. Het wordt weer leuk als we bij de ferry aankomen. Deze brengt ons over de Bramaputra, de heilige rivier.
Naar het Zuider eiland
Na onze ski avonturen richting Wellington gereden. Iets na de middag hier gearriveerd en aangezien onze boot pas om half twee vannacht vertrekt hebben we nog alle tijd om de stad in te gaan. Wellington is een prettigere stad dan Auckland. Overzichtelijker en met een mooie hoek bij de haven. De stad zit ook vol met kleine cafeetje's en eethuisjes.
Moskou
Eindelijk, toen ons wekkertje ging begon de reis! Om zes uur al op Schiphol en dus ruim op tijd. Bij de douane begon het feest al. Er werd uitvoerig gecontroleerd en zelfs de schoenen moesten uit. Maar afijn uiteindelijk mochten we doorlopen. Toen we eenmaal in het vliegtuig zaten bleek dat hij niet mocht vertrekken wegens een afgesloten baan in Wenen. Dit fronste toch wel even de wenkbrauwen want onze overstap voor de vlucht naar Moskou was al maar 40 minuten en om nou meteen de eerste dag van je reis je vlucht te missen...
Medellin
We zijn in Medellin. Meer dan 2.5 miljoen inwoners en groeiende. Want de Colombianen willen hier graag wonen. Het ligt in een dal op dik 1000 meter hoogte en heeft het hele jaar een lente klimaat en het gaat hier economisch voor de wind. Zeg nu zelf...In de rest van de wereld heeft Medellin vaak nog een wat andere klank. Misschien is het wel de stad met de slechtste naam ter wereld, op Bagdad na dan... Eind jaren 80 het centrum van de cocaine handel onder hoede van Pablo Escobar. Toen absoluut een no-go area voor zo'n beetje iedereen behalve de vrienden van Escobar. Maar sinds dat Pablo hier in Medellin van het dak geschoten werd en de regering langzaam aan weer de touwtjes in handen kreeg is er veel veranderd. Medellin is inmiddels gewoon een hele leuke moderne stad.
Leon op zondag
Leon valt te lezen als een geschiedenisboek. De stad ademt de roerige historie van Nicaragua. Op veel plekken zijn muurschilderingen aangebracht die of laten zien wat er zich hier heeft afgespeeld, of de helden en martelaren van de revolutie eren. En de ansichtkaarten die oude vrouwtjes op het centrale plein verkopen zijn zwart-wit foto's van acties tijdens de revolutie.