Langs bij Che
Het geld is op. De Argentijnen zitten zonder. Niet zozeer op de bankrekening, maar er is niets om in de flappentap te stoppen. Gevolg uiteraard, alle flappentappen leeg. We lopen hier voor het eerst tegenaan in Cordoba. Nietsvermoedend naar de pinautomaat en meteen geconfronteerd met een rij van hier tot Tokio. Dus naar de volgende, idem dito. Dan maar naar het plaza in het centrum waar alle banken een kantoor hebben. Ook hier lange rijen, en ze bedienen alleen hun eigen klanten, met een pas van een andere bank kan je het vergeten. Tja, en dan...
In de trein!
Het is al donker als we vertrekken uit Moskou. We zien dan ook niet veel meer van deze stad. In de trein blijkt dat er vrijwel alleen maar Mongolen mee reizen en een enkele Rus. Eigenlijk is het helemaal een Mongoolse trein want ook de provodniki (de dames die de wagon schoonhouden) zijn Mongools. Een wat ouder frans stel zijn de enige die net als wij als tourist de rit maken. Er zitten heel wat handelaren in ons treinstel en er wordt druk gesleept met tassen vol handel. Wij houden het nu wel voor gezien en gaan ons voor de eerste keer in slaap laten kedeng-eh-dengen.
Rapa Nui - Paaseiland
De Ranau Kau ligt redelijk dicht in de buurt van het dorpje Hanga Roa waar we verblijven. Deze voormalige vulkaan is hoog genoeg om een mooi uitzicht over het eiland te geven en heeft nog een fraai kratermeer ook. Dus de schoenen aan en omhoog! Eerst langs het haventje, een man wenkt ons en laat trots z'n vangst van vanmorgen zien. Het is een enorme tonijn. Althans enorm in onze ogen. Hij heeft ze nog veeel groter gevangen, zegt ie...
Panama City
Regen, regen, regen, hier in Panama City leek er geen eind aan te komen. Tot vandaag dan, want opeens was het vanmorgen droog. Gelijk de bus gepakt naar de Miraflores sluizen bij het Panama kanaal. Het is vandaag weer een bedrijvige dag. Gisteren was bijna alles gesloten vanwege een feestdag. De wijk waar we zitten is al niet heel erg vrolijk, maar met al die gesloten rolluiken en de hele dag regen zag het er helemaal treurig uit.
Masaya en omgeving
Vanaf het moment dat we de weg naar de top van de Masaya vulkaan betraden volgt hij ons, onze persoonlijke ranger. Op zijn fietsje, quasi slingerend een meter of 100 achter ons. Kennelijk zijn ze hier niet helemaal gewend aan mensen die naar boven gaan lopen i.p.v. Gemotoriseerd de berg op te knallen. En dus persoonlijke begeleiding vandaag, op een afstandje, dat dan wel...
Petra
Voor het hotel een taxi gepakt naar het busstation. Dit ligt weer een heel eind uit het centrum. De chauffeur zet ons voor het juiste busje af zodat we alleen maar hoeven over te stappen. De bussen zijn hier verbazingwekkend genoeg wat minder fraai dan in Syrie; kleiner en zonder airco. Drie uur later in Wadi musa, dit is het plaatsje naast de ruïnes van Petra. Het is een groot dorp wat geheel teert op de inmiddels vele bezoekers die naar Petra komen.