Maanden lang naar toe geleefd en dan eindelijk is het zover! Onze wereldtrip deel 2 is van start. Het voelt nog een beetje onwennig, we moeten nog even omschakelen van het dagelijkse ritme naar de reizigers swing!
Maar we zijn in Costa Rica en begonnen aan onze trip!
Onze eerste reisdag. Vandaag gaan we naar Nationaal park Torteguero aan de Caribische kust. Eerst een taxi genomen naar Caribe Terminal, het busstation vanwaar alle bussen richting deze hoek gaan. Bus gepakt naar Cariari. Na een minuut of tien zijn we buiten de beton jungle van San Jose en heeft deze plaats gemaakt voor de groene variant. Mooie rit door de bergen die de scheiding vormen tussen San Jose en de kust regio. Overal alle kleuren groen tegen de hellingen. Rond de middag in Cariari. Het is hier inmiddels een stuk vochtiger en warmer dan in de hoofdstad.
Hier tickets gekocht voor een bus-boot combi. En dus eerst weer de bus in. Nu volgt een uurtje bananenland, eindeloze plantages zover je kan zien. Tot La Pavona, de weg houdt hier op en we gaan met een bootje verder. Schitterende tocht over de rivier naar Torteguero.
Dansen op de vulkaan, De Dijk zong het al jaren geleden. Nooit geweten dat het ooit zo treffend zou samenkomen. Vandaag zagen we een discotheca op de helling van de vulkaan, bijna in het lavaveld. Go where the action is! En actie hebben ze hier zo nu en dan. Hier is La Fortuna en de vulkaan is de Arenal.
Ze zeggen een van de tien meest actieve ter wereld. En de foto's in de shops liegen er niet om, prachtige rode banen met lava die als aardbeiensaus van een ijsje aflopen. Dat willen wij ook wel eens zien! Maar ja, de afgelopen weken is Colussus zoals ze hem hier noemen ten ruste. Een miniem pluimpje op de top is alles wat we van vulkanische activiteit te zien krijgen!
Het meer van Arenal ligt aan de voet van de vulkaan. Helder blauw water en een weids uitzicht op de omgeving. We zijn vanochtend met een busje tot de stuwdam gegaan en vandaar in een bootje gestapt wat ons naar de andere kant van het meer brengt. Daar weer in een busje gestapt en twee uur lang al hobbelend naar Santa Elena gegaan. Santa Elena is het dorpje aan de voet van het Monteverde nevelwoud. Het ligt al vrij hoog en als we arriveren rijden we gelijk de wolken in.
Nicaragua en Costa Rica hebben ruzie, niet zo heel erg, maar toch wel een beetje. Schijnt iets te zijn met landjepik over en weer. We zagen het al de afgelopen dagen in de kranten staan, maar bij de grensovergang wordt het helemaal duidelijk. Dat we hier twee weken geleden langs kwamen was het al druk met vooral vrachtwagens. Nu is het MEGA druk. Aan de Costaricaanse kant staat een kilometers lange file met vrachtwagens, allemaal van die enorme Mack trucks. Kennelijk zijn ze even heel stipt bij de Nicaraguaanse immigratie...
Om zeven uur vertrokken met een busje naar Rincon de la vieja. Kost wel een paar duiten maar bij gebrek aan alternatieven leveren we ons maar over aan de Costaricaanse dollarmakers. Het moet de moeite zijn.
Als we richting het natuurgebied om de vulkaan hobbelen begint het al weer zachtjes te regenen. Twee weken droog in Nicaragua en we zijn nog geen dag in Costa Rica en …., ja hoor!
Van Liberia naar Montezuma kost bijna een hele dag. Terwijl het nou ook weer niet heel ver weg is. Het begint al als we om zeven uur op het busstation staan en de eerste bus naar Punta Arenas pas om half negen vertrekt. Beetje lang wachten, dus we nemen de bus naar Canas ongeveer halverwege. Daar even overstappen dachten we, maar ook hier duurt het nog een uur tot de volgende bus naar Punta Arenas vertrekt. In Punta Arenas lopen we naar de terminal om de ferry te nemen naar het schiereiland Nicoya. Beetje foute inschatting, qua afstand, hadden beter een taxi kunnen nemen. Dan wachten op de ferry, vertrekt om twee uur. Uurtje lekker uitwaaien aan boord, en dan de volgende bus in die in dik twee uur naar Montezuma hobbelt. Pff...
Manuel Antonio is het laatste park wat we bezoeken in Costa Rica. Het ligt vlak bij de plaats Quepos en is eenvoudig in een kwartiertje met de bus te bereiken. Het valt wel meteen op dat dit een andere toeristische omgeving is dan die we tot nu toe hebben bezocht. Hier is het HEEL druk, in onze beleving dan. De weg er naar toe is volgebouwd met hotels en restaurants. Heel veel.
