's Ochtends om zeven uur staan we bij de Braziliaanse immigratie post in de middle of nowhere langs de snelweg. Gedropt door de chauffeur van de bus die keurig staat te wachten tot we klaar zijn. Het is nog even spannend want we zijn niet helemaal op de juiste manier Brazilie ingekomen. Officieel hoor je een formulier in te vullen wat dan gestempeld wordt en wat je bij het verlaten van het land weer moet afgeven. Nooit verliezen zegt de Lonely planet want dan heb je ”serious trouble...” Maar laten wij bij binnenkomst nou nooit zo'n formuliertje hebben gekregen..., en pas later gelezen hebben over het belang hiervan.

De ochtend van vertrek staan we al weer ruim op tijd langs de weg. Net als vele anderen overigens want het is hier druk! Vervolgens op miraculeuze wijze de bus gemist. Er komen er twee; beide lossen, laden en vertrekken. En als ze uit het zicht verdwijnen blijkt een van de twee onze bus te zijn geweest. Alleen was 'ie niet als zodanig herkenbaar... Gelukkig staat er nog een man of 20 te kijken of ze water zien branden dus we zijn niet de enige.... Iemand rent snel naar het winkeltje waar de kaartjes worden verkocht en laat de buschauffeur bellen. En na een minuut of 10 komt hij weer de hoek om gevlogen. Alles er in en op pad!

In Argentinië hebben ze een lang weekend vrij. En dat is hier in Colonia goed te merken. Met moeite een plek kunnen vinden. We verblijven hier drie dagen en wisselen elke dag van kamer! Was het enige dat nog vrij was... Maar niet getreurd, verder een prima hostel.
Colonia is de enige plek in Uruguay met een vermelding op de Unesco lijst. Zegt wel iets over de bezienswaardigheden in dit land. En zelfs deze ene lijkt me wat ver gezocht. Mooi plaatsje met een oud koloniaal centrum aan de Rio plata. Maar om nou te zeggen dat het wereldschokkend is....,