Mongolie + trein naar Beijing
Als we aankomen op het station van Ulan batar staat er al iemand op ons te wachten. Ze heet Namsrai en spreekt goed Engels. We lopen met haar naar een busje en rijden richting een van de buitenwijken van Ulan Batar. Het zijn grote grauwe flatgebouwen in de Sovjet stijl. Bij een van de gebouwen worden we gedropt, het blijkt ons verblijf te zijn. We verblijven de komende dagen bij Namsrai, haar zus en haar vader. Het appartement is op de 7e verdieping en is aan alle kanten ingericht met tapijten, zowel op de vloer als aan de muur. Het houdt het in elk geval lekker warm want de temperatuur is er tropisch. Dit in tegenstelling tot buiten want het was vandaag geheel bewolkt en dik onder nul. En dat terwijl in Mongolie 260 dagen per jaar de zon schijnt. Maar vandaag dus even niet...