De Wakhan vallei is een lust voor het oog. Kleine dorpjes liggen als groene oases langs de rivier die door het dorre landschap slingert. De Wakhan begint als smalle vallei en wordt gaandeweg steeds breder. Er komt dan ook meer ruimte bechikbaar voor landbouw en je ziet de velden met gewassen steeds groter worden.

Onze eerste stop na Ishkashim is in Namagud bij het Khaakha fort. Het staat op een strategisch gelegen heuvel vanwaar je de knik in de vallei ver kan overzien. Van het fort zelf is niet veel meer over, een paar lemen muren en dat is het. Maar het uitzicht is er prachtig. Ik klim naar het hoogste punt om wat foto’s te nemen. Bij de afdaling aan de achterzije blijkt er ook nog steeds een post met Tajikse militairen te zitten. Aardige jongens, ze geven aan dat ik om een of andere reden geen foto’s richting het zuiden mag maken. Jammer, te laat die staan er al op… Beneden staat een familie wat handgemaakte spulletjes te verkopen. Anita koopt er een armbandje. Als toegift laat de man z'n enorme bok een kunstje doen.
Vlak naast het fort is een huisje met een museum. Het mannetje wat de boel beheert doet een enthousiaste uitleg in gebrekkig Engels met wat aanvulling in het Russisch wat dan weer door Norik vertaalt wordt. Er staat van alles en nog wat met betrekking op de omgeving. Aan het einde van de rit pakt hij z’n traditionele muziekinstrumenten en speelt een riedeltje.
Dan doorgereden tot Darshai. De weg is hier kennelijk vrij recent voorzien van een laag grind en dat maakt dat we lekker kunnen doorrijden, met een enorme wolk stof achter ons aan. Bij Darshai stoppen we om een wandeling te gaan maken in de gelijknamige kloof, dit is een stuk beschermd natuurgebied en zelfs het sneeuwluipaard zou hier nog voorkomen. Het is meteen een stuk steil klimmen om tot de toegang te komen en vandaar lopen we hoog boven de kolkende rivier de smalle kloof in. Doordat deze zo smal is zijn de hellingen ook heel steil, we op het pad blijven dus! Na anderhalf uur hebben we het wel gezien en eten wat tussen de rotsen. Daarna weer afgedaald. Ergens tussen de rotsen ook nog wat fraaie petroglieven gezien. Deze rotstekeningen zijn hier in heel de regio te zien en zijn meestal afbeeldingen van de dieren waar ook in prehistorische tijd al op werd gejaagd; de Marco Polo schapen en Ibexen.
Bij Yamchung bekijken we het Yamchung fort uit de 12e eeuw. Van alle forten in de vallei is dit hetgene wat het meest indrukwekkend is. Het heeft ronde wachttorens, staat op een steile heuvel en torent hoog boven alles uit. Prachtig plaatje met de hoge toppen van de Hindu Kush op de achtergrond. Deze Hindu Kush is een rij bergen met vele 7000-ers er tussen. Ze liggen grotendeels in Pakistan en zijn zichtbaar omdat de strook Afghanistan, aan de overkant van de rivier, hier maar heel smal is. Helaas hangen er wel veel wolken rond de toppen van de bergen waardoor de witte punten maar af en toe te zien zijn.
Ietsje verder de berg op liggen de hotsprings van Bibi Fatima. Er staan wat kleine gebouwtjes met daar in stenen bassins met heet water. Dames en heren gescheiden, geen badkleding gewenst! Lekker even gepoedeld in het warme water. Bij een klein restaurantje in de buurt van de bronnen vervolgens geluncht.
Dan iets verder de vallei in richting Yamg. Het zijn prachtige dorpjes waar we langs rijden. Echte groene oases met de witgekalkte Pamiri huizen ertussen. In Yamg bekijken we een traditioneel pamirihuis wat ook weer is ingericht als een museum. Wel wat vergelijkbaar met het vorige van eerder de dag maar interessant. De inrichting is eigenlijk vergelijkbaar met dat van de homestays waar we in slapen. Tapijten op de grond en tegen de muur, en een woonkamer met verhoogde delen waar op gezeten en geslapen wordt. Ook deze eigenaar doet een heel verhaal bij z’n getoonde spulletjes. Deze man is ook nog eens astronoom en musicus en vertelt over de zonne kalender die buiten staat en eindigt ook met een stukje spelen op de vele instrumenten.
Als laatste vandaag bekijken we een boeddhistische stupa. Ooit voordat de islam hier kwam was men hier boeddhistisch en dit is een overblijfsel uit die tijd. Het is een klein klimmetje een heuvel op. Helaas zijn we hier gelijktijdig met de Chinese tourgroep en die hebben inmiddels letterlijk bezit genomen van de stupa. Eeuwenoud of niet, gewoon beklimmen die handel, en met z’n allen. Hier zijn we dus snel klaar.
We overnachten vandaag in Hisor op 2800 meter hoogte, vlak naast Langar. Ook weer zo’n groene oase. Heerlijk om aan het eind van de middag een rondje te lopen door het dorpje. De huizen staan kris kras door elkaar en worden omgeven door tuintjes met gewassen, bomen en kleien stroompjes die alles van water voorzien. Iedereen is vriendelijk en probeert een praatje te maken.
Heerlijk gegeten bij onze homestay, alles komt vers uit de groententuin.