Yerevan is de hoofdstad van Armenië, het eest zuidelijke land in de Kaukasus. Ons plan is om met de minibus te reizen tussen Tbilisi en Yerevan maar als we arriveren bij het busstation gooien we dat weer om. Bij ankomst staat er gelijk weer een aantal taximannetjes wat ons aanspreekt. Deze komen al uit Armenie en bieden aan om ons te rijden voor een prijs die maar iets hoger is dan wat we kwijt zouden zijn als we samen met de minibus zouden gaan. En dat voor een rit van zes uur, dan is de keuze weer snel gemaakt!

In een klein autootje eerst richting de grens. In totaal zijn we zeker een uur kwijt voor beide douanes. Het is er erg druk en vooral de Armeense grenswacht wil van alles weten. Maar uiteindelijk ook deze hobbel genomen. En dan rijden, het is een heel fraaie route door de bergen en we stoppen pas als we de bergen uit zijn en bij een groot meer zijn aangekomen. Hier is een verrassend fraai wegrestaurant met hele rijen met aquaria met vissen die je uit kan kiezen. Veel forel, maar ook steur, witvis en karper. Maar we gaan toch maar even voor wat rijst met kip. Lekker makkelijk!
Halverwege de middag komt Yerevan in zicht. Het is er warm en druk. Gelukkig worden we voor de deur van het hostel gedropt. Het hostel ligt iets buiten het centrum in een rustige buurt. Het is vlakbij een metrohalte en in vijf minuten sta je midden in het centrum. De hele metro straalt nog jaren zestig uit. Robuuste sovjet stijl en geen franjes. Maar een muntje kost maar 20 cent en daarvoor kom je overal. Ideaal.

We nemen een dag om de stad te verkennen. Met veel pauzes want het is aardig warm. En de enorme hoeveelheid verkeer door de straten helpt ook niet echt, vaak staat het helemaal blauw van de uitlaatgassen. Gelukkig zijn er wel veel parken en ook straten vol groen ter compensatie. We wandelen langs de bezienswaardigheden van de stad, veel pleinen en een prachtig complex gebouwd tegen een berghelling. Het heet Cascades en is inderdaad een gebouw met vele niveaus waar water door allerlei buizen en kanalen naar beneden stroomt. Maar dat niet alleen, binnen is een kunstmuseum gevestigd dat helaas gesloten was dat wij er waren. Er staat echter ook al heel veel bijzonders in het openbare deel dus er was genoeg te zien.
Yerevan is een echte terrasstad, veel meer dan Tbilisi. Overal staan terrassen bij restaurants en in parken. Regelmatig dus lekker even gezeten. En waar Yerevan in uitblinkt is het aantal drinkwaterfonteintjes op straat. Je ziet ze echt overal, soms zelfs een stuk of wat op een rij. En dat is heel handig met het warme weer hier. Zouden ze in meer steden moeten doen!
De dag er op naar een tempel en klooster wat buiten Yerevan gegaan. Het zijn de Garni tempel en het Geghard klooster. We doen het tripje met een taxi uit de app. Beetje afwachten maar ging prima. Mooi prijsje en de chauffeur wilde wel even overal blijven wachten. Hij ging zelfs mee naar binnen!

Garni is een griekse tempel aan de rand van een kloof. Prachtige locatie. De tempel zelf stelt niet zo heel veel voor. Het Geghard klooster is veel bijzonderder. Het is vrijwel geheel uit de rotsen uitgehouwen en ook al enorm oud. In een van de ruimtes komt water uit de muur en vult iedereen weer zijn flesje. Het zou geneeskrachtig zijn. Beide plekken zijn wel enorm druk bezocht. Busladingen toeristen schuiven door de kleine ruimtes en dat doet toch een beetje af aan de speciale sfeer. Eigenlijk zou je dit ‘s ochtends vroeg moeten bezoeken voor alle drukte uit.

De terugreis naar Tbilisi doen we met een tripje van een ander hostel. Onderweg zullen we dan een aantal kloosters bezoeken. Om negen uur ‘s ochtends ons gemeld bij het Envoy hostel. Het busje staat al klaar en de meeste nadere reizigers ook. We zijn maar met een groepje van acht man. Vier Amerikanen, twee Duitsers een Belgische en wij. Er gaat een meisje meer als tourguide wat enthousiast vertelt over van alles met betrekking tot Armenië. Als we door de buitenwijken van Yerevan rijden passeren we ook een aantal enorme blokken met troosteloze Sovjet flats. Deze flats moesten samen de letters CCCP gaan vormen. Op zo’n manier dat het vanuit het vliegtuig op grote hoogte nog te lezen was. Nadat de eerste twee blokken die de letters C vormen gebouwd waren viel de Sovjetunie uit elkaar en werd Armenië onafhankelijk. De rest is dus ook nooit meer afgebouwd. Van boven lees je nu dus alleen CC...
We stoppen onderweg eerst bij een moderne bakkerij in Aparan waar ook nog op traditionele wijze de grote vlakke ronde broden nog in grote bolle ovens tegen de muur geplakt worden om te bakken. Heel veel lekkers hier. Onze tourguide neemt zakken vol mee, dus dat is smullen in de bus.

Daarna bezoeken we de kloosters van Sanahin en Haghpat. Het zijn enorm oude kloosters die niet meer in gebruik zijn. Delen van de kloosters zijn al van het jaar 900. Ze zijn opgebouwd uit enorme basalt blokken en ook heerlijk koel van binnen. In de muren zijn kruizen uithehouwen. Prachtig om hier rond te dwalen. Ooit waren ze ook voorzien van fresco’s tegen de muren maar die zijn tijdens de Russische overheersing allemaal verwijderd. Na deze twee bezoeken lunchen we bij mensen thuis in een van de dorpjes. Geweldig gegeten! Een enorme tafel vol met lekkers staat voor ons klaar. En met als extra nog een borrel, want de zoon des huizes is geslaagd voor een examen. Was super.

Hierna op pad naar het laatste klooster. De steden waar we doorheen rijden hebben allemaal enorme grote vervallen fabriekspanden. Het zijn fabrieken die na het vertrek van de russen allemaal gesloten zijn. Het laatste klooster wat we bezoeken is het Akhtala klooster. Dit klooster heeft nog wel wat vage restanten van fresco’s op de muren. Ook dit is weer een enorm oud gebouw. Het staat prachtig op een uitstekende rotspunt.

Dan richting grens. Dit gaat met horten en stoten want er wordt overl an de weg gewerkt. Bij de grens zelf gat het supersnel. War het op de heenweg enorm druk was en we iets van een uur bezig waren is er nu vrijwel niemand en zijn we in vijf minuten klaar. Vanaf hier nog een uurtje en we staan weer in Tbilisi. We nemen afscheid van de medereizigers en wandelen door de oude stad naar ons hostel voor de komende twee overnachtingen. Het is inmiddels nummer drie in Tbilisi en totaal zullen we hier vier maal terugkomen. In vier verschillende hostels dus!