Van Townsville naar Seaforth
Een dagje naar het rif!
De boot waar we mee gaan is groot en modern. Met een enorme snelheid gaat ie door het water. Er is ruimte voor wel 130 man aan boord maar gelukkig is het niet zo druk vandaag. We settelen ons op het bovenste dek in het zonnetje. Na bijna twee uur varen komen we aan bij het rif. Prachtig rustig water in allerlei kleuren blauw ligt op ons te wachten.
Aan de achterzijde is een breed plateau waar je gemakkelijk te water kan. Er is ook een soort glasbodem onderzeebootje aanwezig waarmee je een rondje mee kan varen. We vermaken ons de hele middag met snorkelen en Anita maakt ook nog een rondje met het bootje. Maar snorkelen blijft toch veel mooier. Twee enorme vissen gezien, van die jongens met zo'n enorme pukkel op hun voorhoofd. Verder natuurlijk veel mooi koraal en weer vissen in alle kleurtje's. Aan boord nog een uitgebreid koud buffet gehad. Hadden we eigenlijk helemaal niet verwacht dus dat was een mooie meevaller. Al met al een prachtig dagje op zee. Rond een uur of zes weer terug op de camping.
De dag hierna naar Bowen gereden. Het zijn nu veel kleinere afstanden. Vandaag was maar twee uur rijden. Bowen is het oudste plaatsje in noord Queensland. Er zijn ook nog heel wat gebouwen vanuit de begintijd. Hier een beetje het stadje bekeken en de hengel weer eens tevoorschijn gehaald. Ook voor het eerst sinds een week of zes weer wolken en zelfs wat regen 's avonds! Maar de volgende dag scheen gelukkig gewoon het zonnetje weer. Vervolgens naar Airlie beach, een heel toeristich kustplaatsje op een uurtje rijden van Bowen. Het bestaat vooral vanwege de toegang tot de Whitsunday eilanden. Het hele plaatsje wordt je dan ook bestookt met foldertje's van tripje's met zeilboten. Maar we hadden al besloten om de eilandjes's maar even te laten wat ze zijn. We hebben al zo veel tropische eilandje's met witte stranden en palmbomen gezien. Bovendien kost het snel 350 dollar pp en dat hebben we er eigenlijk ook weer niet voor over. En er zijn hier werkelijk overal langs de kust mooie baaitjes voor nop dus dat strandje pakken komt evengoed wel. De auto heeft de afgelopen dagen overigens probleemloos gedraaid. Het vertrouwde gevoel begint al weer aardig terug te komen.
Van Airlie beach naar Seaforth. Dit is een dorpje van niets prachtig gelegen aan een baai naast een klein national park. Hadden we in Darwin al als tip gekregen van een stel Duitsers die we daar ontmoet hadden. Er is een simpel campingkje direct aan zee met enorm veel ruimte onder hoge bomen. Heerlijk plekje. Het zit er werkelijk vol met allerlei vogels. De rood-groene parkieten zijn het brutaalst en komen 's ochtends gezellig mee ontbijten. Ze komen gewoon op de rand van je bord zitten!
We zijn het nationale park ingeweest en hebben een van de wandeltochten gelopen. Mooie uitzichten vanaf een hoge rotspunt op de omgeving. In de diepte zien we schildpadden zwemmen. Die avond op het strand van de camping staan vissen. Het wordt hier al om half zeven donker en rond die tijd is het ook vloed en dus een mooie tijd om te vissen. En in het donker is dat ook weer een nieuwe belevenis. Nu was het niet zo heel erg donker want het is vrijwel volle maan en het witte zand licht helemaal op bij het maanlicht. Een groepje Australiers kwam ook vissen en al snel stonden we eigenlijk alleen maar rond de enorme koelbox met ijs biertje's te drinken. Maar we hebben wel nog wat gevangen; een wijting en een grote stingray. Die laatste was een hele belevenis. Door Anita vakkundig aan de haak geslagen, "ik geloof dat ik vast zit", en pas na enige strijd geland op het strand. Enorme sterke jongens zo'n stingray en met een vervaarlijk puntje op z'n staart waardoor we hem weer voorzichtig en met enig ontzag richting zee terug hebben gedirigeerd. Gezellig avondje gehad. De volgende dag een echte relaxdag gehad. Weer wat vissen, niets gevangen ditmaal, en verder strand en een beetje bij de tent zitten.
posted by Frank : woensdag, september 01, 2004