De ‘Arc de Triomphe’ is het eerste bijzondere bouwwerk wat we zien hier in Astana. ’s Ochtends om vijf uur vanuit de taxi. Ook hier dus al een replica. Hij staat midden op de toegangsweg vanaf het vliegveld omgeven door een eindeloze hoeveelheid nieuwbouw. Allemaal woonwijken.

Na een nachtje te hebben gelogeerd bij de Kazachse spoorwegen en met een uurtje vertraging rollen we Almaty binnen. In de tijd dat deze stad nog tot de USSR behoorde beter bekend als Alma Ata. Als we het perron opstappen valt meteen op hoe warm het hier is, nog een paar graadjes hoger dan in Astana! Dat hadden we net anders om verwacht!

Vandaag gaan we reizen van Almaty naar Karakol. En dan niet via Bishkek, maar via Kegen en door de Karkara valley. Met grensovergang in ‘the-middle-of-nowhere’. Via internet hebben we vooraf een ‘mannetje-met-auto’ geregeld en keurig op de afgesproken tijd staat Sergei op de stoep. Met Mitsubishi 4WD bussie om ook de slechte stukken door te komen.