Argentinië, nieuw land nieuwe avonturen!
Mendoza is de eerste stad die we aandoen. De rit er naar toe is prachtig. Dwars door de Andes. Een tunnel vormt de feitelijke grens tussen Chili en Argentinië maar de paspoort controle is een kilometer of wat verderop. In een enorme hal staan alle douane kantoortjes. Overdekt dus, wat op deze hoogte geen overbodige luxe is. Het is er nu al lekker fris, laat staan in de winter.
Het geld is op. De Argentijnen zitten zonder. Niet zozeer op de bankrekening, maar er is niets om in de flappentap te stoppen. Gevolg uiteraard, alle flappentappen leeg. We lopen hier voor het eerst tegenaan in Cordoba. Nietsvermoedend naar de pinautomaat en meteen geconfronteerd met een rij van hier tot Tokio. Dus naar de volgende, idem dito. Dan maar naar het plaza in het centrum waar alle banken een kantoor hebben. Ook hier lange rijen, en ze bedienen alleen hun eigen klanten, met een pas van een andere bank kan je het vergeten. Tja, en dan...
We zitten in het droge hoogland van Noord Argentinië. Cafayate. Daar waar de zon bijna altijd schijnt. In elk geval nu wij hier zijn. Het is heet! In de middag steekt er een stevig windje op wat het in elk geval wat draaglijker maakt maar zeker niet afkoelt. Veel drinken dus, liters gaan er doorheen. En hier is dat ook weer veel wijn want Cafayate ligt tussen de wijngaarden en heeft een groot aantal bodegas. Allemaal op loopafstand in het dorp, dus we doen een ook hier een rondje proeven van al het heerlijks.
Jujuy is de meest noordelijke provincie van Argentinie. Opgesloten in de hoek tussen Bolivia en Chili. We reizen eerst naar de stad Jujuy (“goegoei”) zelf. Grote stad met modern centrum. Verrassend genoeg in een heel groene omgeving. Ik had ook hier de droge hoogvlaktes verwacht maar de heuvels staan hier vol met bomen en de dalen zijn sappig groen.
Voor ons laatste bezoek in het noorden zijn we van Salta naar Cachi gereisd. Een prachtige busrit door de bergen. Eerst een smalle kloof, dan omhoog over groene bergen, stukje hoogvlakte, door het nationaal park “Los Cordones” (tien-duizenden enorme cactussen, bizar gezicht) en uiteindelijk in het dal aanbeland waar Cachi ligt. En aangezien we een middag-bus hadden was het bij aankomst al avond. En een zaterdagavond. En in dit geval maakte dat net het verschil. Het ienieminie dorpje krijgt in het weekend nogal wat bezoekers uit de stad voor een korte break. Geen bed meer te vinden!
Naarmate we meer richting het Noord-oosten van Argentinië gaan neemt de service in de bussen behoorlijk toe. Nu krijgen we kopjes koffie / fris en koude- en warme maaltijden aan boord. De bus naar Iguazu was het laatste hoogtepunt; Cognac of Pina Colada! En dat om tien uur 's ochtends!
We verlaten Uruguay met de boot. En niet zomaar, dit is serious shipping... Er staat een enorm groot glimmend terminal gebouw waar de boel even professioneel wordt aangepakt. De bagage moet eerst ingecheckt worden en verdwijnt net als op het vliegveld met de lopende band. Vervolgens blijkt onze “goedkope” boot niet te gaan en worden we overgeboekt op die van de concurrent. Ach, een beetje extra luxe voor ons sloebers, wij klagen niet...
Fin del Mundo, het einde van de Wereld. Het is de slogan van de meest zuidelijke stad ter wereld. We zijn in Ushuaia!
En dat is eigenlijk overal wel ver vandaan. In elk geval 3500 km van Buenos Aires, om maar wat te noemen. Als we aanvliegen is het mooi helder weer. Prachtig uitzicht op een uitgestrekt en leeg gebied met veel bossen, meren en eilanden in zee. Ushuaia is de enige plaats van omvang die te ontdekken valt. Aan de ene kant van het stadje het Beagle kanaal en aan de andere kant de bergen met besneeuwde toppen.
Calafate is een plaatsje van niks maar staat wel boven op de toeristische kaart in Argentinië. Het is misschien wel de populairste bestemming van Argentinië, hoewel Iguazu natuurlijk ook een top attractie is. En de reden dat al die mensen hier naar toe komen is natuurlijk de gletsjer Perito Moreno een 80 kilometer van Calafate vandaan. De hoofdstraat van het plaatsje is een lange rij souvenirshops, outdoorwinkels en bureautjes die trips aanbieden naar de gletsjer. Alles wat er op en rond zo'n ijsmassa te doen is wel zo'n beetje bedacht; boottochten, grote en kleine wandelingen op het ijs, ijsklimmen, noem maar op.
We zijn in een uurtje of vier van de zuidelijke helft naar de noordelijke helft verhuist van Nationaal park Los Glacieres. Het sightseeing bij de gletsjer wordt weer ingeruild voor actief in de weer op de paden van het gebied rondom El Chalten. El chalten is een dorpje van nog geen 25 jaar oud. Ooit opgericht om de Argentijnse aanwezigheid bij een grensconflict met Chili te aan te tonen. En inmiddels profileert het zich als “trekking capital of Argentina”. Vanwege de uitgebreide mogelijkheden om de benen te strekken in deze omgeving.
De Ruta 40 is voor Argentinie wat de route 66 in de USA is. Een weg van de grens met Bolivia heel in het noorden tot in Vuurland in de zuidelijkste punt. Wij pakken het stuk tussen El Chalten en Esquel. In het geheel een heel klein stukje, maar toch nog twee dagen met de bus. En een stuk door een van de dunst bevolkte gebieden op aarde. Slechts een paar kleine plaatsjes passeren we en een hand vol estancia's. Het landschap is vooral heel leeg.
De herfst in Patagonië is mooi, heel mooi. De kleuren van de bomen en planten zijn overweldigend. Nu we de afgelopen dagen prachtig zonnig weer hebben ziet alles er nog fraaier uit. Hele berghellingen kleuren rood en oranje. Het is soms bijna sprookjesachtig. El Bolson ligt midden in zo'n prachtig gekleurd gebied. Het lijkt qua bergen hier soms erg op de Europese Alpen. In het verleden zijn er ook nogal wat mensen uit de Alpenlanden richting hier geëmigreerd en soms kom je door dorpjes die heel herkenbaar overkomen.
Als je van meren in de bergen houdt moet je naar Bariloche! Deze stad ligt midden in wat hier het meren gebied wordt genoemd. En met reden want het is hier water overal waar je kijkt. Bariloche ligt zelf aan een van de grootste meren; het Lago Nahuel Huapi. En Bariloche is een paradijs voor iedereen die van chocolade houdt. Ze hebben hier winkels zo groot als een supermarkt met alleen maar chocola. Ook als chocoladefondue!
