Hoeveel veerboten zouden er varen in de Filipijnen? Ik weet het niet maar het moeten er toch een enorm aantal zijn. Voor ons is de boot naar Siquijor de zoveelste. Het is weer een fast-ferry dus lekker snel naar de overkant. Net snel genoeg om niet helemaal bevroren aan te komen want de airco staat uiteraard weer op Antarctisch...

Siquijor is een klein eiland zuidelijk onder Negros. Het heeft maar een paar kleine plaatsen en het is er heerlijk rustig op de weg. Vanaf de ferrypier een tricycle genomen naar de andere kant van het eiland. Hier weer een geweldige plek aan zee gevonden. Mooi hutje onder de palmbomen. Het is heel ondiep water voor ons hutje en met laag water valt het een enorm stuk de zee in droog. Niet zo geschikt om te zwemmen , maar wel erg leuk om de bioloog uit te hangen in de kleine poeltjes die achter blijven.

Ze zitten vol met zeeleven. Zeesterren in allerlei vormen en kleuren en vooral veel krabben. Duizenden zitten er. Allemaal hele kleintjes die als een enorm leger aan de wandel gaan over de zandbanken. Keurig met z'n alleen in dezelfde richting. Als ze schrikken graven ze zich heel snel in in het zand. Het lijkt net een goocheltruc, je knippert even met je ogen en het hele leger is in het zand verdwenen. Om even later weer tevoorschijn te komen. Nu zijn dit de jonkies, lekker bescheiden en een eind op zee. Maar de volwassen monsters zijn naar het land verhuist en jagen menig nietsvermoedend toerist de stuipen op het lijf. s' Avonds gaan ze aan de wandel en op zoek naar verse badgast tenen. En dit zijn echt stevige jongens. Je komt ze overal tegen, tot op ons verandaatje aan toe.
We hebben hier ook maar weer eens een motor gehuurd om over het eiland te rijden. Het is er hier heel geschikt voor, lekkere stille wegen en een “rondje eiland” is mooi in een dag te doen. Gloednieuwe brommert meegekregen. Mooi dagje sightseeing.
Van Siquijor gaan we naar Bohol. En da's dan weer een veel groter eiland. Eerst een paar dagen in Tagbilaran verbleven. De hoofdstad van het eiland. Vanaf hier wat tripjes landinwaarts gemaakt. Eerst naar een opvangcentrum voor Tarsier aapjes. Deze aapjes zijn de kleinste ter wereld. Er zijn vier soorten die voorkomen in Indonesië, Maleisië en de Filipijnen. De soort die wij hier zien komt alleen voor op Bohol. Helaas gaat het ook met deze aapjes niet goed. De bossen waar ze in leven verdwijnen en ze zijn veel te schattig en daardoor heel gewild als huisdier of showaap. Om te redden wat er te redden valt hebben ze hier een opvangcentrum. Het is een heel groot bosgebied in de bergen waarvan je als bezoeker een klein stukje mag zien. Er zijn iets van vijfhonderd aapjes, in het bezoekersdeel leven er tien. We gaan met een gids een rondje door dit bos maken. Hij weet ze ook gemakkelijk terug te vinden. Want ze vallen dus echt niet op. Hele kleine aapjes dit! Ongeveer zo groot als je hand. En met die enorme ogen! Je snapt gelijk waar ze de inspiratie voor de Gremlins en Jodah uit Starwars vandaan hebben. Prachtige beestjes. Ze eten metname insecten. Als onze gids een flinke sprinkhaan vangt en deze op een tak in de buurt zet neemt hij hem gelijk te grazen. Eet smakelijk!
We zien er een stuk of vijf tijdens ons rondje. De rest is onvindbaar.
Volgende dag naar de “Chocolate hills” geweest. Twee uur onderweg met het locale boemelbusje. Het laatste stukje achterop bij een motortaxi.
De Chocolate hills zijn een verzameling (meer dan 1000!) heuvels in het landschap van centraal Bohol. Ze hebben allemaal een vrijwel identieke vorm, zijn met gras begroeid en liggen willekeurig in de bossen. De chocolade kleur krijgen ze aan het eind van het droge seizoen als het gras dor en bruin is. Nu geen chocoladekleur maar lekkere sappige groene stengels. Het is tenslotte regenseizoen. Overigens, al daaagen prachtig weer, we klagen niet!
Vanaf de hoogste heuvel in de omgeving dit alles bewonderd. Heel apart landschap. En erg populair bij de Filipijnse toerist, het is er druk, druk, druk.
Ten slotte nog een strandje meegepakt op Panglao eiland: Alona beach, iets voor de kust van Bohol. Vlakbij Tagbilaran, en er is een brug dus we zijn er in een halfuurtje met de tricycle. Hier weer een prachtig luxe resort gevonden. Twee zwembaden dit keer! En ook nog wat betaalbare kamers ergens achteraf dus geheel binnen ons budget.
Weer met een bootje op pad geweest naar mooie snorkelplekken bij Balicasag eiland. Een mini eilandje op een drie kwartier varen. Hier weer prachtig koraal op de rand van een klif. Je kijkt hier de oneindige diepte in. Het zit er vol met vissen en af en toe komt er een zeeschildpad vanuit het donker omhoog. Schitterend gezicht.
Die avond mooi aangezeten met een groepje Filipinos die in de kamers naast ons zitten. Ze zijn hier voor zaken en hebben zich op de veranda verschanst met een enorme hoeveelheid bier. Was heel gezellig.
Ons laatste boottochtje gaat naar Cebu city. Met de Supercat, een luxe catamaran. Met stewardessen en een “fasten your seatbelts”. Alleen de vleugels ontbreken. De snelste boot so far. In anderhalf uur van Bohol naar Cebu.
Cebu is weer een metropool, de tweede stad van de Filipijnen. We blijven een dag om wat te winkelen en de was te laten doen. Morgen vliegen we naar Kota Kinabalu in Sabah, Maleisisch Borneo.