Brisbane is weer eens big city. Maar gelukkig hebben ze een perfecte stadscamping op loopafstand van de bushalte. En dat komt weer mooi ujit want parkeren in de stad is hier al net zo beroerd als in Nederland. We pakken dus lekker de bus als we naar het centrum gaan. Ons dagje Brisbane begint met de stadswandeling uit de reizigersbijbel. Lekker kuieren langs de rivier, door parken en langs historische gebouwen.

Middenin de stad hebben ze een kunstmatige baai met strand aangelegd op de rivieroever. Het is wel een vreemd gezicht, mooi strandje met enorme flatgebouwen op de achtergrond. Ook nog even achter onze vlucht van Auckland naar Santiago aangeweest. Het duurt nog wel even maar deze is nog steeds niet bevestigd. Hoewel we met Lan Chili vliegen zijn ze bij Quantas ook heel behulpzaam en komen we in elk geval op de officiele wachtlijst. En we wachten dus nog even af.
De rest van de dag de enorme shoppingcentra afgeweest, beetje rondkijken, eten in de foodcourt, de dag is zo weer om.
Vervolgens naar Byron bay gereden. Ooit was dit een hippie pleisterplaats en dit proberen ze nog steeds een beetje vast te houden. Veel zweverige new age handel dus. Maar verder wel een gezellig plaatsje. We zitten overigens ruim buiten Byron met onze camping. Aan een baai met enorme golven. In het weekend loopt het er dan ook helemaal vol met locals die gaan surfen. Weer erg spectaculair om te zien. Maar wij beperken ons maar tot wat stoeien met de branding en liggen op het strand. Dit waren dus weer erg aktieve dagen.
De volgende stop was in Coffs harbour. Vanaf hier een dagje wezen walvis kijken. De humpbackwales (is dat een bultrugwalvis in het Nederlands??) komen hier langs de kust uitrusten in de baaien en op een hoop p[laatsen kan je dan ook tripje's per boot boeken om ze te gaan bekijken. Het prijsverschil met eerdere toertje's die we gezien hebben is gigantisch. Waar ze elders 80 dollar vragen kost het hier maar 15 dollar. Een koopje dus. Als we wegvaren duurt het wel een een aardige tijd voordat we er een paar zien. Ze zitten vandaag kennelijk wat verder weg. Het is een prachtig gezicht. De boot gaat in de buurt varen en de walvissen zwemmen er min of meer omheen. Ze komen voor een minuutje boven, dobberen wat aan de oppervlakte en nemen vervolgens met een sierlijke zwaai van de staart weer afscheid voor een paar minuten onder water. Prachtig tripje.

De dag daarna weer het binnenland in naar het Dorrigo nationale park. De weg er naar toe heet de waterfallway en water is er dus dan ook in overvloed. Bij het visitorcenter hebben ze een skywalk tussen de boomtoppen gemaakt van waaraf je
een prachtig uitzicht over de de vallei tot aan de kust hebt. s' Middags een lange wandeling door de bossen gemaakt. Bij Nambucca heads aan de kust overnacht overnacht en de dagen hierna in het lake district doorgebracht. Ook al weer zo'n fraai national park. Dit was ook de laatste plek waar we 's avonds nog even lekker een fikkie konden stoken.
De volgende dag door naar de Hunter valley. Dit is een van de plekken in Australie met veel wijnbouw. Het is een mooie vallei met zover je kan zien druiven. Een heel Europees plaatje eigenlijk. Er zitten hier zo'n 140 wijnbrouwers en die kan je allemaal bezoeken om hun produkten te proeven. Inmiddels zijn er natuurlijk allerlei georganiseerde trips die je op sleeptouw nemen langs de wijnhuizen en dat vinden we eigenlijk wel een goed plan. Want na een dagje wijnproeven nog met de auto op pad is natuurlijk vragen om problemen. En dus stappen we om half tien 's ochtends in een busje om met twee Canadezen, twee Engelsen en twee Australiers de hele dag op pad te gaan. Het tripje gaat vooral langs de kleine wijnhuizen. De eerste is broer die de wijn maakt en zus die het probeert te verkopen. Deze kleinschalige zijn verreweg het leukst en we vinden we wijn er nog het lekkerst ook. Overal waar je kom wordt min of meer hetzelfde patroon gevolgd; starten met wat lichte witte wijnen, dan over op rood, en afsluiten met port, sherry en likeurs. En dan hopen ze natuurlijk dat je wat koopt. Maar waar laat je al die flessen in je rugzak? We laten het kopen dus maar even zitten. De stemming wordt als de dag vordert uiteraard steeds uitbundiger en we hebben een heel gezellig dagje. Een van de Australiers is een echte wijnkenner en dus steken wij er ook weer wat van op.
Hier in de Hunter valley voor het eerst echt regen gehad. Het is gelukkig alleen 's avonds maar het gaat flink te keer. Hagel en onweer. Maar we hadden het die middag al een beetje voorzien en zijn dus maar in de auto gaan slapen. De eerste keer in al die weken. Bevalt op zich prima, zeker bij regen.
De laatste stop voor Sydney zijn de Blue mountains. Heel bekend en ook heel hoog aangeschreven. Maar het valt ons een beetje tegen. Misschien hebben we al te veel moois gezien hier down under maar deze bergjes staan niet nummer een. Op zich zijn de uitzichten erg fraai maar verder is het tot de rand toe volgebouwd met huizen en hotels en dat doet aardig af aan de schoonheid. Toch wel een dag volgemaakt met wandelingen langs uitzichtpunten en watervallen.
En dan op naar Sydney.
Er ligt een enorme snelweg de Blue mountains in dus we zijn in no time er ook weer uit. En dan is het nog maar een uurtje rijden. We besluiten eerst nog een camping te zoeken in de buurt. Dat zoeken valt nog niet mee want deze is echt met zorg verstopt in een buitenwijk in Sydney. Maar na wat omzwervingen toch gevonden. Het is meteen ook de duurste tot nu toe! De grote stad heeft zo zijn prijzen. Maar altijd nog veel goedkoper dan in een backpackers dus gaan met die banaan. Die middag met de bus en trein naar het centrum gegaan. Vanuit de trein voor het eerst zicht op de Harbour bridge en het Sydney opera house. Feest der herkenning.
We gaan eerst naar Kings cross. Een wijk met een hoop budget accomodatie. En we willen het liefst een guesthouse met een parkeer terreintje om de auto neer te zetten want in de stad hier is het vrijwel onmogelijk. Maar een guesthouse met parkeerruimte blijkt ook een utopie. Die bestaan hier gewoon niet.
We zijn ook alvast aan het kijken hoe ons automobiel te verkopen. Er worden er hier heel veel aangeboden bij de guesthouse's en er is een "backpackers carmarket" in een parkeergarage twee verdiepingen onder de grond. Sommige zitten er al een week naast hun auto om hem te verkopen. We zijn er vrij snel uit dat we dat niet zien zitten. Toevallig lopen we ook langs een van de bekende backpacker garage's. Je ziet ze in alle folders staan en ze hebben een enorme naamsbekendheid. Even een praatje gemaakt en zij willen de auto wel verkopen. Levert natuurlijk minder op dan dat je (waarschijnlijk) vangt als je hem zelf verkoopt want zij willen er ook wat aan verdienen maar hij kan wel heel snel verkocht zijn. We besluiten morgen even langs te rijden met ons vehikkel.
Vandaag is het groot feest want Anita is jarig! Na heel feestelijk de auto te hebben schoongemaakt gaan we met das boot de stad in en vermaken ons eerst een half uurtje met het een-richting stratengebeuren hier in Kings cross. Maar uiteindelijk toch uitgekomen bij de garage. Ze zien er wel handel in en gaan hem voor ons verkopen. Er werkt overigens een aantal Hollanders en Hazes schalt uit de radio. Blijkt dat hij net overleden is. Zo hoor je nog eens wat.
We halen al onze spullen uit de auto en laten hem daar achter. Dan naar een backpackers voor een kamer. Vrij snel eentje gevonden en we delen een dorm met een Koreaan en een andere Hollander.
Kings cross heeft de naam een beetje de achterbuurt van Sydney te zijn maar het valt ons allemaal wel mee. Wat "adult entertainment" en gokhallen en dan heb je het wel gehad. Als je bedenkt dat mensen dit al heftig vinden dan moet Amsterdam voor sommigen toch echt wel een cultuurschok zijn. Maar de internetcafe's zijn weer goedkoop en dat komt weer goed uit want we moeten op zoek naar vervoer in Nieuw zeeland. En overigens ook nog wat herstelwerk verrichten aan de homepage na het verdwijnen van ons fotoboek.
Als we die middag in een kroeg een biertje willen nemen ter ere van de verjaardag ontmoeten we een Hollands/Fins stel die we in de Blue mountains ook al tegen gekomen zijn. Ze zijn ook op wereldreis en hebben een deel hetzelfde gereisd als wij. Een hoop stof tot gesprek dus. Samen met hen die avond uit eten gegaan bij en Indiaas restaurant om de verjaardag van Anita te vieren.
De volgende dag naar het Operahouse gelopen. Ook van dichtbij is het een erg fraai en bijzonder gebouw. Helaas is het weer vandaag niet zo fraai dus we gaan nog een keertje terug voor wat foto's. De hele dag door de stad gezworven. Als we 's middags in de pub aan een biertje zitten belt onze vriend van de garage dat de auto al verkocht is en we ons geld kunnen ophalen. Het heeft dus gewerkt. De naamsbekendheid en het vertrouwen dat mensen hebben in hun maakt dat ze heel snel auto's verkopen. Of het vertrouwen helemaal terecht is kan je je afvragen want die auto van ons was ook niet perfect maar dat maakt ons niet uit, hij is verkocht!

posted by Frank : zondag, september 26, 2004