Van de 80 mile beach gaan we naar Broome. Een klein stadje aan de kust. Maar erg populair bij de zonliefhebbers. Het is zo druk op de campings dat ze helemaal een soort overloop hebben op de plaatselijke sportvelden. Maar dit betreft vooral de caravans en campers en voor ons ieniminie tentje zonder "power" is altijd wel plaats. Dus we kunnen nog ruimschoots in de backpackershoek staan. Gezellig naast een stel laatbloeiende hippies met VW combibus en de hele dag Jimi Hendrix op de radio.

In Broome blijven we een dag. Het stadje zelf is niet veel bijzonders. Erg ingericht op het tourisme met als dieptepunt een hoek die ze Chinatown noemen maar die meer op een marktstraatje lijkt en waar zowiezo geen enkele Aziaat te vinden is.
Er is ook een hele lange pier voor zeeschepen waar ze een voetgangersdeel naast hebben geplaatst. En vanaf hier is het goed vissen. Hoog boven het water terwijl achter je de vrachtwagens vol vee een schip beladen. We verschalken weer een mooi avondmaaltje. Bij de cablebeach de zonsondergang bekeken. Erg fraai met zeilbootje's en langshobbelende kamelen.

De dag er na naar Fitzroy crossing. We rijden nu langs de Kimberley, een groot national park. Dwars hier doorheen loopt ook een weg en in eerste instantie hadden we gehoopt om met onze auto hier langs te kunnen. Maar we hoorden al van verschillende kanten dat de weg nu erg slecht is en dat 4WD's er zelfs niet ongehavend doorheen kwamen. Dus we rijden er maar omheen want ons wagentje moet als het even kan nog een eindje mee. En de uitlopers van de Kimberley waar we nu doorheen rijden zijn ook erg fraai. Grote Boab bomen staan langs de weg. Ze zien er een beetje uit als de bomen uit sprookjesboeken, ze lijken elk moment tot leven te kunnen komen en aan de wandel te kunnen gaan. Hier onderweg veel branden gezien. Ze zijn al van heel ver te zien door de rookwolken tegen de verder blauwe hemel. Je rijdt soms links en rechts tussen de vlammen door. Grote zwartgeblakerde stukken. Maar het lijkt allemaal z'n gangetje te gaan. Niemand stopt en nergens wordt geblust, kennelijk dooft het vanzelf weer.
In Fitzroy eerst even plonsen in het zwembad. De temperatuur loopt nu wel lekker op. Overdag dik dertig graden. Tegen zonsondergang naar de "Geikie gorge" gegaan. Een kloof op zo'n dertig km van Fitzroy. Prachtige kleuren bij de zonsondergang. In het water bij de kloof ook onze eerste krokodil gespot!
De volgende stop is in Kununura. Een lange dag rijden van Fitzroy. We arriveren pas laat in de middag en het is eigenlijk al te laat om nog een duik te nemen in het zwembad. Het wordt ook al heel vroeg donker. We zijn inmiddels al zoveel naar het oosten gereden dat de het wel weer eens tijd wordt voor een nieuwe tijdzone. En dat komt mooi uit want we zitten hier vlak bij de grens met het Northern territory en daar is het 1 1/2 uur later dan in Western Australia. En dan loopt het biologische klokje weer aardig gelijk.
De volgende dag rustig aan gedaan. Eerst eens even drie weken stof en bagger van de auto gewassen. Hij blijkt dus toch echt wit te zijn! Daarna de spullen ingepakt en naar het Mirima national park in de buurt gegaan. Viel een beetje tegen, erg klein en niet echt bijzonder. Daarna door naar Lake argyle, een enorm meer wat ontstaan is nadat er een dam in de rivier is geplaatst. Het is een prachtig plaatje met helder blauw water tegen rode rotsen. Van boven weer een grote krokodil zien drijven in het water bij de dam. Als het goed is zitten in het stuwmeer alleen de niet zo gevaarlijke zoetwaterkrokodillen, aan de lage kant van de dam komt ook de zoutwaterkrokodil voor, die ze hier "salty" noemen. Onze croq zagen we aan de lage kant...
We zijn eerst rondgereden bij het meer en vervolgens hebben we een plekje gezocht op het campinkje bij het meer. Daar een frisse duik genomen in het al even kleine zwembadje.
De rest van de middag staan vissen op een steigertje in het meer. Heel relaxed in het namiddag zonnetje. Drie grote meervallen gevangen. Ze passen maar net op de barbeque op de camping.
Van Lake Argyle naar Katherine is weer een dikke 500 km rijden. Maar we kijken hier niet op een paar kilometers.
Katherine is een prettig klein outback stadje. Behoorlijk groen door de rivier die door het dal stroomt. Overigens schijnt diezelfde ricvier hier nogal eens voor behoorlijke problemen te zorgen want bij het plaatselijke winkelcentrumpje hangen foto's waarbij het water tot aan de dakgoot staat. Maar niet vandaag, het is gortdroog en geen wolkjes dus waarschijnlijk ook geen regen en dus ook geen overstromingen.
In Katherine lekker gezwommen in het grote zwembad op de camping en de dag hierna een klein parkje in de omgeving bezocht. Een hoop wallibi's gezien. Ze zijn veel minder schuw dan de kangaroo's en komen voorzichtig kijken als we zitten te picknicken. Tijdens deze stop ook een hoop van het lokale vogelleven gezien. Mooie kookabarru gefotografeerd.
Vervolgens naar Kakadu gereden. Dit is een enorm nationaal park in het noorden. We zijn hier een paar dagen geweest. De afstanden tussen de verschillende bijzondere bezienswaardigheden zijn in dit park ook erg groot. Vooral de wetlands zijn erg mooi. Het droge land ligt vol met grote rivieren die de boel onderwater zetten en daardoor een prachtige natuur maken. Het barst ook van het dierenleven. We hebben heel veel bijzondere vogels gezien en nergens ter wereld komen zoveel zoutwaterkrokodillen voor als hier.
Gecampeerd op een van de campings in het park. s' Avonds wordt het doodstil en hoor je de dingo's in de verte (al lijkt het heel dichtbij) huilen. We staan vlakbij een rivier en zo gauw als het begint te schemeren komen er duizenden muggen. Werkelijk HEEL irritant. We waren heel snel klaar met eten en zijn maar de tent ingevlucht en hebben de wereld van achter het muggengaas bekeken.
De volgende ochtend al heel vroeg een wandeling om een billabong (van de T-shirts...) gemaakt. Beze billabongs zijn meren die achterblijven na overstromingen door de rivier. Ze zitten vol met vogels. (en krokodillen schijnt het maar wij hebben ze niet gezien). Veel ijsvogeltjes gezien, en prachtige (hopen we dan maar) foto's gemaakt. Het is een prachtig stukje natuur. Daarna bij Nourlangie rotstekeningen van aboriginals bekeken. Sommige schijnen al meer dan 20000 jaar oud te zijn. Het zijn heel simplistische tekeningen. Laat een kind van drie op een rots tekenen en je kan het hier verkopen als aboriginal art. Beetje extreem natuurlijk, ze zijn dan wel eenvoudig maar vertellen wel een hoop over de (vroegere) aboriginal cultuur. Prachtige tekeningen over de aboriginal anticonceptie die nogal extreem is, maar dit is wat je noemt zo'n mooi verjaardag-met-een-biertje verhaal dus dat houden jullie te goed.
Vervolgens zijn we door Kakadu gereden naar het Mary river national park. Eigenlijk met het idee om alleen te overnachten maar de camping ligt direct aan de Mary river en dat geeft vismogelijkheden. Tenslotte moeten we nog steeds zo'n enorme barramundi aan de haak slaan. We hebben ons ook opgegeven voor een toertje wat de campingbaas met z'n bootje doet om krokodillen te bekijken morgenochtend. Dit is tenslotte de meest krokodilrijke rivier van Noordelijk Australie dus we zijn benieuwd. Maar eerst die middag gevist en dat is toch wat anders dan in de slotgracht. Je houdt vanzelf een veilige marge tot de waterlijn aan want de foto's in het campingkantoortje waren indrukwekkend genoeg, (daarom gaan we morgen ook mee met de trip!) Bij iedere rimpeling doe je vanzelf een stapje achteruit. Overigens geen krokodil gezien en ook nog eens niets gevangen. s 'Avonds pannekoeken bij het kampvuur gegeten, wijntje erbij, wallibi's die over het gras rennen, het is hier nog niet zo gek!
De volgende ochtend vroeg met ons tripje mee. De baas vertelt honderduit over de croqs en we hebben geluk want het is nu zo "koud" (zo'n 30 graden in de aussie winter) dat ze zich moeten verwarmen op de kant omdat het water, toch nog zo'n 22 graden, ze niet warm genoeg houdt. En dus zien we er enorm veel, groot en klein. Vooral veel zoetwaterkrokodillen maar ook enkele "salty's" waaronder eentje met de veelzeggende naam "cowcruncher". Deze is echt kolossaal. Hij schijnt de koeien als hij ze gegrepen heeft op de kant te laten liggen en te bewaken totdat ze uit elkaar klappen van verotting en dan te verorberen. Eet u smakelijk.
Tientallen croqs, een enkele leguaan en veel vogels gezien, erg leuk tripje. Rond de midag naar Darwin gereden.
Onderweg nog een paar Dundee's met jachtbuit ontmoet. De everzwijnen hangen achter op de toyota en in de laadbak zitten drie enorme honden die vol met diepe snijwonden zitten. De zwijnen hebben zich kennelijk niet zomaar over gegeven...
Darwin is weer eens een grote stad voor de verandering. Met bijbehorende drukte, hoewel dit naar europese begrippen weer weinig voorsteld. Camping gezocht, nog wat geinternet en de stad verkend.

posted by Frank : zondag, augustus 15, 2004