Aankomst in Alice springs heeft gelijk al een verassing voor ons. Het is hier bewolkt en beslist niet warm. Sterker nog ze maken de koudste periode sinds tijden mee. Overdag een graad of acht, da's iets anders dan waar we op gerekend hadden. Zucht. Met een taxi weer vol Punjabi hits (alle taxichauffeurs lijken hier wel van Indiase afkomst te zijn) richting het centrum. Ook hier weer een campertje opgepikt, een Cheapa ditmaal. Het is druk in Alice want dit is het weekend van de Finke ralley. Een motorrace door de outback naar Finke en terug. Het zit vol met Motorrace groupies die komen om te kijken.

Volgende morgen, gelukkig is de bewolking zo goed als vertrokken. Blauwe hemel boven Alice, maar het is nog wel frisjes. We gaan op pad richting de bekendste steen van Australië, Uluru. Vroeger beter bekend als Ayers rock, maar sinds dat veel van deze sites weer zijn overgedragen aan de aboriginals hebben ze ook weer hun Aboriginal naam terug gekregen. Het is bijna vijfhonderd kilometer rijden. Wel weer heerlijk om in de outback te zijn. Dit voelt toch meer als het “echte” Australië. Oneindig lange wegen door een landschap wat veel meer begroeid is dan ik eigenlijk verwacht had. En alles ziet vrij groen ook. Er is hier in de afgelopen twee jaar meer regen gevallen dan ze in decennia gehad hebben, vandaar. Gevalletje klimaat verandering waarschijnlijk. We gooien de tank weer vol bij het Erldunda roadhouse om tot Uluru te kunnen komen.
Iets van Uluru is een resort gebouwd waar de vermoeide reiziger weer helemaal kan bijkomen. Het heet Yulara en is van alle gemakken voorzien. Wel tegen de hoofdprijs natuurlijk, je zit hier tenslotte in de middle of nowhere. Even rondgekeken en daarna naar de rots gereden. Het is dan wel gewoon een homp steen, toch maakt het behoorlijk indruk. Hij ligt er prachtig bij in het middagzonnetje. We houden het hier voor gezien en gaan op het zonsondergang uitzichtpunt relaxen tot de zon gaat zakken. Gaandeweg stroomt het vol met andere toeristen en op het moment suprême staat er echt en massa mensen te kijken. Nooit geweten dat er zoveel rondzwierven. Je komt overdag maar een klein aantal tegen in dit enorme gebied. Maar nu iedereen verzamelt zie je pas hoe populair dit steentje is!

Prachtige zonsondergang. Uluru wordt roder en roder om uiteindelijk grijs te worden en in het schemer te verdwijnen. Veel te veel foto's gemaakt. Vervolgens gaat de hele colonne van campers en auto's in een lange rij terug richting resort. Wij rijden door want we hebben wat kilometers terug een mooi plekje gezien langs de snelweg. De volgende ochtend vroeg wakker en een duin opgelopen naast onze overnachtingsplek. De zon komt net op en in de verte wordt Uluru door de eerste stralen verlicht. Beetje rozig, niet half zo mooi als de zonsondergang. Het is bokkiekoud zo 's ochtends vroeg. De ruiten van de auto zijn bevroren en in het wasbakje in de camper ligt ijs. Zo koud dus. Maar als de zon wat hoger komt warmt het al weer snel op.

We gaan vandaag naar Kata Tjuta, voorheen de Olgas. Iets achter Uluru. Dit is een verzameling rondvormige rode rotsen in het landschap. Mooie wandeling van een uur of wat gemaakt. De beken tussen de rotsen bevatten nu gewoon water. Niet heel veel, maar toch. Mooie stroompjes door het landschap. Menigeen zal het hier alleen gortdroog hebben gezien. Nu bloeit er van alles. Een oase in de woestijn. In de buurt zien we nog wat kuddes wilde kamelen rondwandelen. Overigens eigenlijk dromedarissen, maar hier noemen ze alles een camel...

Op de terugweg weer even langs Uluru gegaan en een paar korte wandelingen naar de voet van de berg gemaakt. Wat Aboriginal tekeningen en waterholes gezien. Van dichtbij is het trouwens echt een megaberg. En het pad de rots op is stijl! Hij mag vandaag vanwege de wind niet beklommen worden. Iets wat de aboriginals sowieso liever niet hebben gezien de heilige betekenis voor hen.
Na dit bezoek wat kilometers gemaakt terug over de Lasseter highway. Bij het Curtin springs roadhouse overnacht. Is er gratis en je kan er zelfs een douche nemen!
Volgende ochtend naar Kings Canyon, een grote kloof in het landschap. Prachtige wandeling gemaakt langs de rand van de canyon. Schitterend landschap. Enorme hoge rode rotswanden recht omhoog met op de rand de witte stammen van de gumtree's die afsteken tegen de blauwe hemel. Aardig wat uurtjes zoet geweest.
We rijden de weg weer terug tot een restarea langs de weg. Voorraadje brandhout gezocht in de omgeving en 's avonds met wat Polen, Duitsers en Italianen rond het kampvuur gezeten onder de sterrenhemel. Mooi sterke verhalen vertellen en je blijft tenminste warm! Op deze plek krioelt het echt van het dierenleven. Weliswaar maar van 1 soort, de muis! We zagen ze al eerder rondrennen op plekken waar we overnachten en Australiërs die we spraken hadden het al over een muizenplaag. Valt wel mee, dachten we toen. Wel, hier is het inderdaad een mega plaag. Je ziet ze echt overal. Ze rennen in colonne rond je voeten, op de tafels, op de tent van de Polen. Muizen waar je ook kijkt!
Dan weer terug naar Alice gereden. Even ingeslagen in de supermarkt, douche genomen en vervolgens richting de West Mcdonnels. Dit is een berggebied wat zich uitstrekt ten westen en oosten van Alice. Onderweg wat mooie plekken bezocht en halverwege weer in de bush overnacht. We maken nu weer ons eigen kampvuur. Na een uurtje komen er twee Dingo's aanwandelen. Ze komen even heel mans kijken wat er gebeurt en we kunnen ze in het schijnsel van het vuur van vlakbij zien. Dan nemen ze de benen weer en verdwijnen in het donker.
Twee dagen in de West McDonnel gebleven. Inmiddels is het alle dagen prachtig weer, nu eindelijk dik in de twintig graden. Wandelingen gemaakt door rivierbeddingen met kleine stroompjes en langs waterholes vol vissen.
De laatste dagen gaan we nog naar de East McDonnel, de bergketen aan de andere kant van Alice. Hier heel relaxed gestaan bij Trephina gorge. Even een dagje luieren in de zon.
De dag voor vertrek in Alice nog wat inkopen gedaan. Alice is een heerlijk overzichtelijk plaatsje. En veel leuker dan verwacht. Speelt natuurlijk ook mee dat het nu wel heel aangenaam weer is. Ik weet niet of ik het hier in de zomer (40+ graden) ook zo leuk zou vinden. Spul naar huis gestuurd wat we niet meer nodig hebben bij het postkantoor, de flying docters bezocht, douche genomen. Laatste overnachting net buiten Alice bij de Emily gap en de volgende ochtend de campervan weer ingeleverd. Gevlogen van Alice naar Sydney.
In Sydney zitten we weer in de zelfde wijk als zeven jaar geleden, het verguisde Kings Cross. Er is weinig veranderd. De twee hostels waar we vorige keer zaten zijn er beide nog. We hebben ze even opgezocht. Verder de dag gevuld met voorbereiden van ons vervolg en bijwerken van de site. Anita gaat nog een rondje langs wat hostels op zoek naar wat leeswerk om te ruilen. We reizen inmiddels met een halve boekenkast... (was de afgelopen weken geen probleem, maar in Azië moeten we weer wat gaan minderen...)
Morgen vertrekken we naar de Filipijnen, een nieuw hoofdstuk!