Roeien op de Ganges
Half vijf, da's best vroeg... Toch gaat het wekkertje. Valt niet mee als je biologische klok nog door de jetlag op standje rem-slaap staat...
Vanochtend gaan we met een roeibootje de zonsopgang op de Ganges meemaken.
Als we door de steegjes lopen komt het leven al aardig op gang; fietsers, sadhu's, koeien, alles is al in beweging.
Bij een van de ghats ligt het vol met bootjes, nog voordat we er zijn staan er al mannetjes hyperactief te springen of we in hun bootje willen. Rustig aan jongens, het is nog vroeg...
Bij de rivier met een jongen een dealtje gemaakt en we gaan uit varen. Rustig paddelt hij ons langs de ghats. De zon is nog niet op maar het bruist al van activiteit. Overal langs het water wordt gebeden en gebaad. Bellen rinkelen.
Er vaart met ons een kleine armada aan roeibootje's de rivier op, eerst stroomopwaarts en vervolgens dobberend met de stroom mee. Het is heerlijk ontspannend in het bootje op het water. De zon verschijnt en zet de ghats in een prachtig ochtendlicht. Dit is het plaatje waar we op gehoopt hebben. De pastelkleuren van al de verschillende gebouwen lachen je toe. Mooie foto's gemaakt.
Terug op vasteland nog even een rondje gelopen langs de offerplaatsen. Aan het water onze eigen puja gehad en de zegeningen van de Ganges gekregen in ruil voor wat geofferde bloemenkransen. Met een rode stip en wat beige strepen op het voorhoofd huiswaarts.
Die middag een restaurantje aan het water opgezocht en lekker in de schaduw liggen lezen. Het is in de middag voor ons nu nog even te heet en hier staat een verkoelend windje.
We lopen terug door de hoofdstraat en slaan op een gegeven moment weer een van de steegjes de oude stad in. En uiteindelijk zijn we gewoon weer kompleet de weg kwijt. Deze brei van steegjes doet je oriëntatievermogen tot nul afnemen...
Toevallig lopen we opeens langs de "gouden tempel", van de tempel is zelf niets te zien door hoge muren en hij is ook al niet toegankelijk voor niet-Hindu's maar hij is duidelijk van status want het wemelt er van de politie. Ze kijken zonder uitzondering nors over de forse snorren heen en even stilstaan naast het gebouw heeft al gepruttel tot gevolg. Volgens het grote boek is er 800 kilo goud in verwerkt, wellicht daarom....
En vanaf dit punt is alles weer duidelijk! nu weten we de weg weer, in een paar minuten retour!