Het liefst waren we met de trein van Agra naar Jaipur gegaan, maar helaas geen plek meer vrij in de trein. En dus maar de bus genomen. Het is maar een ritje van zes uur maar vermoeiend was het zeker. Hoewel we een "luxe" bus gekozen hadden bleek deze weer van het uitgewoonde type. En na zes uur met alle raampje's open tegen de hitte kwamen we aardig uitgeteerd aan in Jaipur.

En hier begon weer het gehannes met de riksjabestuurders, uiteindelijk hebben we er drie (!) nodig gehad om op de juiste plek te komen. Het is iedere keer hetzelfde liedje, je zegt waar je heen wilt en ze droppen je toch ergens anders af. Een adres met meer commissie... En na een vermoeiende dag als vandaag zit je daar echt niet op te wachten. Maar gelukkig wel in een heerlijk guesthouse beland, het Atithi, verreweg de beste tot nu toe.

De volgende dag behoorlijk brak. We bezoeken alleen het oude deel, de roze stad, van Jaipur. Het paleis van de wind is een heel apart bouwwerk met allemaal vensters die op de straat uitkijken. Eigenlijk is het alleen een voorgevel want het is een heel smal gebouw. Daarna het paleis van de Maharadja hier in de stad bezocht.
Veel pracht en praal, de maharadja's waren schatrijk. Hier stonden oa. twee enorme zilveren kruiken van 400 liter waarin de maharadja het heilige water van de ganges mee nam als hij op reis ging naar Europa. Om elf uur 's avonds de nachttrein naar Bikaner genomen, het is een wat ouder barreltje dan we tot nu toe meegemaakt hebben maar voldoet verder prima. Onderweg is het spoor kennelijk erg beroerd want de trein gaat stapvoets en slingert met zoveel kabaal van links naar rechts dat je in je bunk ligt te rollen. Om half acht 's ochtends in Bikaner gearriveerd.