Van Yangshuo naar Kunming
Maandagochtend, de bus genomen naar Guillin. Een Pool en Engelsman reizen mee. Op het station aangekomen moeten we nog een uurtje wachten. Als de trein om half drie vertrekt blijkt dat hij weer helemaal vol zit. In onze wagon zit een of andere vrouwenclub die met z'n allen op stap gaan. Dolle pret dus. s' Avonds een uurtje handen en voeten Chinglisch mee zitten praten. Ze vinden het erg interessant en iedere poging om wat Engelse zinnen uit te spreken ontaard in enorme lachsalvo's.
De volgende morgen blijkt meer dan de helft van de mensen uit onze wagon uit te stappen in Guiyang. Dit komt mooi uit want nu hebben we de "coupe" voor ons tweeen en met nog tot vanavond te gaan is dat wel lekker.
Halverwege de middag wordt het landschap weer erg fraai. Tot die tijd was het eigenlijk het bekende saaie plaatje maar nu gaan we de bergen weer in. De trein gaat hier op grote hoogte doorheen. Bijna continue tussen de 1800 en 2000 meter hoogte (handig zo'n metertje!). Het spoor gaat dan ook urenlang tunneltje in en tunneltje uit. De uitzichten zijn prachtig. De rijstvelden en akkertjes zijn hier tot grote hoogte tegen de hellingen aangelegd en maken een schitterend plaatje. De sluiers wolken hangen in de diepte.
Ons eten kopen we zo onderweg op de perrons. Er staan altijd vrouwtjes met een kar vol koekjes, drank en noodles en meestal ook we een wagentje met verse warme maaltijden. Soms is het erg lekker, soms wat minder. Het is de gok echter wel waard want het kost veel minder dan in de restauratiewagon. En daar moet je trouwens ook maar afwachten hoe het smaakt...
In de trein een Australier en zijn Chinese vriendin ontmoet. Ze hebben dezelfde bestemming als wij en willen ook daarna naar dezelfde plaats. We spreken af om bij aankomst samen treinkaartjes te gaan kopen voor naar Dali en dat is natuurlijk ideaal voor ons want De Chinese vriendin spreekt perfect Engels en kan dus mooi vertalen bij het loket.
De trein komt om negen uur 's avonds aan in Kunming. Als we op het perron de Australier + ega weer ontmoeten lijken er nog twee Chinezen bij de club gekomen te zijn. Ze willen ons ook graag helpen bij het verkrijgen van kaartjes. De man is een of andere bobo in de provincie dus dat moet toch goed komen!
Helaas pakt het iets anders uit, alle tickets zijn al verkocht aan tourgroepen die ook naar Dali gaan. Er is nl. de komende weken een festival in Dali en dat trekt nogal wat mensen. Zal ook nog spannend worden met de accomodatie aldaar maar dat is een latere zorg. Maar daar staan we dan met tolk en bobo en nog geen kaartjes. We besluiten gelijk ook maar even bij het busstation te gaan kijken want de bus is voor deze afstand een prima alternatief. Hier zijn alle loketten echter al dicht en valt dus ook niets meer te regelen. Dan eerst maar eens een kamer zoeken. Onze bobo en z'n vrouw hebben hun zoon inmiddels laten opdraven met de automobiel en bieden aan om ons te helpen met vervoer naar het gewenste guesthouse. Met z'n 7-en en vier rugzakken in een Passat is echter wat veel dus gaan wij er maar met de taxi achteraan. De taxipiloot moet nog even alle zeilen bijzetten om met z'n rammelbak de nieuwe Duitse bolide bij te houden maar we komen toch tegelijk aan. Het guesthouse ligt midden in het uitgaans gebeuren van Kumning. De clubs zijn allemaal al open en zelfs met volle bepakking wordt je uitgenodigd om vooral even binnen te komen. Nou eh, nu nog maar even niet. Ons gewenste guesthouse blijkt echter z'n bedden niet meer te hebben en alleen nog cafe te zijn. Dus op zoek naar wat anders. Een ander in de buurt mag geen buitenlanders toelaten en zo wandelen we het halve centrum door, met de bobo voorop. Uiteindelijk bij een groot hotel beland, niets bijzonders maar het is inmiddels tegen elven en we hebben het wel een beetje gehad. Vanavond blijven we wel hier. We bedanken onze Chinese vrienden, die met de Australier nog even gaan verder kijken en gaan hier overnachten.
Halverwege de middag wordt het landschap weer erg fraai. Tot die tijd was het eigenlijk het bekende saaie plaatje maar nu gaan we de bergen weer in. De trein gaat hier op grote hoogte doorheen. Bijna continue tussen de 1800 en 2000 meter hoogte (handig zo'n metertje!). Het spoor gaat dan ook urenlang tunneltje in en tunneltje uit. De uitzichten zijn prachtig. De rijstvelden en akkertjes zijn hier tot grote hoogte tegen de hellingen aangelegd en maken een schitterend plaatje. De sluiers wolken hangen in de diepte.
Ons eten kopen we zo onderweg op de perrons. Er staan altijd vrouwtjes met een kar vol koekjes, drank en noodles en meestal ook we een wagentje met verse warme maaltijden. Soms is het erg lekker, soms wat minder. Het is de gok echter wel waard want het kost veel minder dan in de restauratiewagon. En daar moet je trouwens ook maar afwachten hoe het smaakt...
In de trein een Australier en zijn Chinese vriendin ontmoet. Ze hebben dezelfde bestemming als wij en willen ook daarna naar dezelfde plaats. We spreken af om bij aankomst samen treinkaartjes te gaan kopen voor naar Dali en dat is natuurlijk ideaal voor ons want De Chinese vriendin spreekt perfect Engels en kan dus mooi vertalen bij het loket.
De trein komt om negen uur 's avonds aan in Kunming. Als we op het perron de Australier + ega weer ontmoeten lijken er nog twee Chinezen bij de club gekomen te zijn. Ze willen ons ook graag helpen bij het verkrijgen van kaartjes. De man is een of andere bobo in de provincie dus dat moet toch goed komen!
Helaas pakt het iets anders uit, alle tickets zijn al verkocht aan tourgroepen die ook naar Dali gaan. Er is nl. de komende weken een festival in Dali en dat trekt nogal wat mensen. Zal ook nog spannend worden met de accomodatie aldaar maar dat is een latere zorg. Maar daar staan we dan met tolk en bobo en nog geen kaartjes. We besluiten gelijk ook maar even bij het busstation te gaan kijken want de bus is voor deze afstand een prima alternatief. Hier zijn alle loketten echter al dicht en valt dus ook niets meer te regelen. Dan eerst maar eens een kamer zoeken. Onze bobo en z'n vrouw hebben hun zoon inmiddels laten opdraven met de automobiel en bieden aan om ons te helpen met vervoer naar het gewenste guesthouse. Met z'n 7-en en vier rugzakken in een Passat is echter wat veel dus gaan wij er maar met de taxi achteraan. De taxipiloot moet nog even alle zeilen bijzetten om met z'n rammelbak de nieuwe Duitse bolide bij te houden maar we komen toch tegelijk aan. Het guesthouse ligt midden in het uitgaans gebeuren van Kumning. De clubs zijn allemaal al open en zelfs met volle bepakking wordt je uitgenodigd om vooral even binnen te komen. Nou eh, nu nog maar even niet. Ons gewenste guesthouse blijkt echter z'n bedden niet meer te hebben en alleen nog cafe te zijn. Dus op zoek naar wat anders. Een ander in de buurt mag geen buitenlanders toelaten en zo wandelen we het halve centrum door, met de bobo voorop. Uiteindelijk bij een groot hotel beland, niets bijzonders maar het is inmiddels tegen elven en we hebben het wel een beetje gehad. Vanavond blijven we wel hier. We bedanken onze Chinese vrienden, die met de Australier nog even gaan verder kijken en gaan hier overnachten.
posted by Frank : vrijdag, april 16, 2004
