Tongren
Ochtend in Xining. Vroeg opgestaan en een taxi genomen naar het busstation. Tien loketten op rij en voor elk loket een rij wachtenden. Dus maar aangesloten. Gelukkig hebben we gisteravond een van de meisjes in het hostel wat engels sprak even onze wensen in het Pinyin op papier laten zetten zodat er bij het loket enkel een briefje en een bankbiljet door het gat in het raam hoeft en er twee tickets retour komen. Voila!
Nu nog op zoek naar de juiste bus maar na wat rondvragen, lees ticket aan alles en iedereen laten zien, zitten we uiteindelijk in de juiste bus. Het ritje naar Tongren duurt maar een uurtje of vier. Met de middag dus op bestemming. De hotels uit het boek langs gegaan maar ze willen geen van alle meer buitenlanders accepteren... Okee, dan maar op goed geluk wat straten door en elders geprobeerd. Bij een hotel gerund door Tibetanen mochten we wel blijven. Enorme grote luxe kamers en voor de laagste prijs tot nu toe. Bingo dus.
Tongren is een stad, eigenlijk groter dan verwacht, welke een grote Tibetaanse gemeenschap geeft. Op loopafstand ligt een klooster, de Gonchen Gompa. Hier in de middag een bezoekje gebracht. Dan door de hoofdstraat naar het centrum teruggelopen. Deze straat zit vol met winkeltjes die alles hebben wat de Boeddhist voor z'n tempel bezoek zoal nodig heeft. Van jakboter tot vlaggetjes en prenten van alle religieuze figuren. De markt is er ook weer erg kleurrijk en ligt vol met groente en fruit. De cowboys van het platteland komen op de motorfiets hun inkopen doen. Prachtige kleding en rode koppen met wilde bossen haar. Aan het eind van de middag betrekt het en begint het te waaien. Grote stofwolken gieren door de straten en de verkopers van de straathandel hangen aan hun parasols om te voorkomen dat ze wegvliegen.
De volgende morgen een taxi genomen naar een dorpje wat buiten Tongren. Hier staan twee kloosters waar algemeen bekend van is dat er de mooiste tangka's gemaakt worden. De tangka's zijn de beschilderde doeken waarop met enorme precisie de religieuze figuren en rituelen zijn vastgelegd. Ze hangen ook in alle formaten in de kloosters.
Het is een heerlijk rustig dorpje waar we aankomen. Bij het eerste klooster arriveren we gelijk met een groepje monniken wat hier ook een bezoek brengt. Mazzel want we kunnen nu met hen onder begeleiding van een “huismonnik” overal naar binnen. En voor de gelovigen gaan nu eenmaal deuren open die voor anderen gesloten blijven. Veel gezien dus. De huismonnik beëindigd z'n rondje in de shop met tangka's om ons want aan de man te brengen, maar helaas voor hem want we zijn al voorzien van een aantal kunstwerkjes door een eerder bezoek aan Ladakh. Wel nog even wezen kijken bij wat kunstenaars die aan het werk zijn. Enorm gepriegel.
Dan het dorpje door naar het klooster aan de andere zijde. Vandaag is het prachtig weer en het is hier heerlijk. Door de hoogte wordt het nooit heet al staat de zon enorm te branden. Het andere klooster is veel kleiner en valt wat tegen. Dus weer terug gelopen door het dorpje. Nu door de wirwar van steegjes tussen de lemen muren door. Tibetaanse huizen hebben altijd een hoge lemen muur om het erf heen staan waardoor een binnenplaats ontstaat. Je komt er door een grote poort die vaak fraai versiert is met houtsnijwerk.
Uiteindelijk weer bij de verharde weg uitgekomen. We volgen deze richting de rivier waar de hoofdweg is. Gelukkig komt er halverwege al een busje langs waarmee we kunnen terug liften naar Tongren. We worden zelfs bijna voor de deur afgezet.
's Middags nog een rondje gemaakt door de stad en langs het klooster wat we al eerder bezochten. Nu in de zon ziet het er toch net nog wat fraaier uit. Er worden ook nog wat nieuwe tempels gebouwd en twee mannen zijn buiten de enorme palen voor de entree aan het houtsnijden. Enorme klus. De bomen komen heel uit Rusland, waarschijnlijk is er ook in heel China geen boom meer van deze omvang te vinden...
Overigens zijn hier ook de driewieler vrachtwagentjes en trekkers weer veelvuldig en uitdrukkelijk aanwezig. Herrie en rook. Kennelijk zijn ze alleen Xining gewipt.