Vandaag wederom vroeg uit de veren om een bus te halen. Naar Xiahe ditmaal. En er gaat er maar eentje per dag dus op tijd is wenselijk... We zitten vrij dicht in de buurt van het busstation en lopen dus maar heen. De dame achter het loket begint druk nee te gebaren als we onze bestemming laten zien. Nu is Xiahe een van de plaatsen die regelmatig gesloten wordt voor buitenlanders als er onrust is is in de Tibetaanse gebieden dus we zien onze geest al weer dwalen... Zou Xiahe niet te bereiken zijn?

Zou ook overigens betekenen dat we een enorme omweg moeten maken via Xining en Lanzhou want de enige weg zuid vanuit Tongren gaat nu eenmaal via Xiahe. Maar het valt mee, de dame krabbelt wat op een briefje en na wat zoeken in ons taalgidsje ontdekken we dat ze aangeeft dat de bus morgen pas gaat. Lastig maar overkomelijk. Alleen hebben we het hier in Tongren wel gezien, en dus gaan we maar voor de lift optie. Dus de doorgaande weg opgezocht. Alleen blijkt er nou niet echt veel verkeer richting Xiahe te gaan. Gelukkig trekken we wel altijd een hoop aandacht en in de steeds groter wordende groep geïnteresseerden om ons heen zitten inmiddels ook mensen die ons dan wel tegen betaling willen brengen. Een taxichauffeur schuift ook aan en dat verbeterd de onderhandel positie natuurlijk. Uiteindelijk een acceptabel prijsje kunnen bereiken en zo vliegen we de stad per taxi uit. Bijkomend voordeel is wel dat de route van vandaag als erg fraai te boek staat en dat zie je net wat beter vanuit een auto als in de bus. Mooi stuk door de bergen dus. Door enorme graslanden met her en der een nomaden tent of wat lemen huisjes en langs wilde rivieren door smalle kloven met rode rotsen. Mooi tripje. En we zijn al om tien uur in Xiahe. Want het schiet natuurlijk wel lekker op.

Xiahe (spreek uit sjagge), Labrang op z'n Tibetaans, is een plaatsje op 3000 meter hoogte wat prachtig tussen de bergen ligt. Een groot deel bestaat uit het klooster complex wat hier een enorme omvang heeft. Eerst een plek om te overnachten bezocht en toen gelijk op pad. Het Tibetaanse deel van Xiahe heeft nog een ontzettend authentieke uitstraling. Tibetaanser dan dit vindt je het niet buiten Tibet. Het klooster is dan ook het belangrijkste buiten Tibet. Het is een van de zes kloosters van de Gelukpa orde. Dit zijn de “geelhoeden”, de monniken dragen bij officiële diensten een gele hoed. Ook worden er zes boeddhistische opleidingen gegeven. Er leven dan ook enorm veel monniken in Xiahe, je komt ze echt overal tegen. Kan me niet herinneren ooit een klooster plaats bezocht te hebben die nog zo levendig was.

De rest van de dag zwerven we rond door al dat fraais. Er hangt een geur van gesmolten jakboter in de kloosters en een pislucht in de smalle steegjes. Kennelijk is er wel nog een ernstig tekort aan toiletten voor de monniken. We zijn die middag net getuige van een dienst van de monniken in de buitenlucht. Honderden verzamelen zich tegen de muren van een klooster waar ze allemaal gaan zitten. Een lama prevelt wat en dat wordt beantwoord met geklap en met het op- en afzetten van de gele hoed. Het duurt maar een minuut of tien maar is wel bijzonder om me te maken. Niet dat het heel formeel is want terwijl dat de dienst loopt wordt er gewoon gepraat en gein gemaakt. Als laatste lopen we vandaag nog de kora om het hele complex heen. Hij is bijna over de hele lengte voorzien van gebedsmolens,het moeten er duizenden zijn. Ook hier weer veel tangka schilders in kleine ateliers langs de kora. 

We blijven nog een dag hier in Xiahe en gaan de tweede dag eerst naar een heuvel naast de stad. Zo vroeg heb je hier een mooi uitzicht op Labrang klooster wat ligt te baden in het ochtendzonnetje. Dan de gouden stupa aan de rand bij de rivier beklommen. Ook hier heb je een prachtig uitzicht over de wirwar van huisjes en kloosters. Vervolgens de hele ochtend rondgezworven en vaak gewoon ergens gezeten en het dagelijkse leven aan ons voorbij laten trekken. Rond de middag even wat lokaal voedsel tot ons genomen in het Nomad restaurant. Momo's en Yaksoep, dat vult de maag! Teruggelopen naar het hostel en een kleine break ingelast. Even relaxen.

Daarna heel naar de achterkant van het klooster gegaan. Hier ligt de Tibetaanse wijk. Een wirwar van eenvoudige woningen, heel verschil me het Chinese deel, je kan wel zien waar de prioriteiten liggen. Maar verder niet heel boeiend en we keren door de steegjes van het klooster terug naar de andere kant. Langs de weg bij een tentje een tijd gezeten en lekker mensen kijken. En er komt hier genoeg voorbij. Heel wat mensen lopen in prachtige klederdracht.