De route tussen Xiahe en Langmusi gaat over de hoogvlaktes met de uitgestrekte graslanden. Dit is waar de nomaden rondtrekken met hun vee. Prachtige stukje China, de groene heuvels tot in het oneindige met een strak blauwe hemel er boven. En het is heel comfortabel reizen want de weg is net vernieuwd en we zitten helemaal voor in een luxe touringcar. Het gaat dan ook lekker snel en met de middag zijn we al in Langmusi.

Langmusi is een dorp met ongeveer 3000 inwoners. Nog wel want ook hier wordt aan alle kanten gebouwd. Toeristische trekpleister in de dop. Toevallig is het deze dagen net het “Dragon Boat Race Festival” in China. Er zal op deze hoogte natuurlijk geen bootje varen, maar het is voor veel Chinezen een aantal vrije dagen en die gevolgen zijn wel merkbaar. De eerste paar hotels die we checken zijn al volgeboekt en al snel zien we de busladingen Chinese toeristen de straten vullen. Gelukkig toch een aardig kamertje gevonden. Alleen het straatbeeld is wat verstoord in dit kleine dorpje. Rijen felgekleurde buitensport jassen met dikke camera's op de borst vullen de straten. Wat later komt ook de SUV colonne de straten inrijden op weg naar de kloosters. En ze zijn hier trots op hun nieuwe heilige koeien. Elke bestemming in het dorpje wordt per auto bezocht. En zoveel weg is er hier niet..., wordt dus nogal druk op straat.

Maar het goede nieuws is dat slechts een enkeling zich serieus te voet gaat verplaatsen dus je kan de drukte vrij eenvoudig ontlopen. Die middag gaan we de Namo kloof in. Een smalle kloof die steeds hoger de bergen in stijgt. Bij de entree zijn een aantal heilige grotten waar het vol hangt met gebedsvlaggen. Daarna is er niet dan stilte en erg fraaie natuur. We lopen voor een uurtje en komen dan op een open plek die wel erg geschikt is voor een relax momentje.  Hier ook onze eerste marmot zien rondstruinen (er zullen er nog vele volgen). Na enige tijd betrekt het en horen we in de verte al het onweer naderen. Tijd dus om terug te gaan. We halen het net tot de grotten als het losbarst. Een enorme hagel en regenbui trekt over. Maar gelukkig kunnen we onder de overhangende rotsen schuilen. Na een half uurtje klaart het weer op en al snel lopen we weer in het zonnetje.

De volgende dag om half zeven richting klooster gegaan. Er zijn hier twee kloosters en aangezien Langmusi precies op de grens tussen de provincies Gansu en Sichuan ligt is het ene klooster in Gansu en het andere in Sichuan. Vanmorgen gaan we naar het Gansu klooster. En waar we gehoopt hadden dat dit dan al in het ochtendzonnetje zou liggen blijkt dat dat nog even duurt, de zon zit nog achter de heuvel. Het is er sowieso nog een stille boel. Vrijwel alles is nog dicht. Dan eerst een stuk kora lopen en een heuvel naast het klooster beklimmen. Vanaf hier een mooi uitzicht op het dorp en de vallei. Er hangt een grijze sluier boven de huizen van de kolen die gestookt worden. Dan naar beneden gewandeld en eerst op de kamer ontbeten.

De rest van de dag door de omgeving gelopen. Eerst een stuk door de vallei langs de “White Dragon rivier”. Hier groene weides met bloemen en het enige wat je hoort is het ruisen van het riviertje. De heuvels langs de weg zitten vol met marmotten. Vervolgens naar het dorpje Jikehe. Het is niet meer dan wat boeren huisjes tegen de heuvel. Enorme Tibetaanse honden houden er de wacht. Als ze je in de gaten krijgen klikt er een enorm schor geblaf. Maar gelukkig zitten ze allemaal aan de ketting. Op een na, die komt even duidelijk maken wie er de baas is. Vanaf dat moment maar even een flinke stok bij de bagage gevoegd...

Net buiten het dorpje keert een vrouw terug uit de heuvels met vijf yaks. Ze zijn zwaar beladen met van alles en nog wat. Niet dat het er ook maar op lijkt dat ze daar last van hebben want deze geweldenaars zijn volgens mij lomp sterk. En ze hebben een aardig eigen willetje want eenmaal in het dorp willen ze elk hun eigen weg en moet het vrouwtje rennen om alles bij elkaar te houden. Vanaf dit dorpje weer richting Langmusi gelopen. We komen nu langs de “skyburial” plek van het dorp. Hij is van verre te herkennen door de vele gebedsvlaggen. Dit is de plek waar de gelovigen hun doden teruggeven aan de natuur. Het is een heuvel waar het rokerig is van de paar plekken waar offers smeulen en er is een aparte soort altaar waar de doden worden geofferd. Er staan kisten met bijlen omheen. De top van de heuvel zit vol met arenden die wachten op een volgende offering.

Gelukkig zijn we hier even helemaal in ons uppie zodat je het sinistere en bijzondere goed kan laten doordringen. Maar helaas valt deze plek ook binnen de actieradius van de Chinese toeristen, hij is namelijk te bereiken per auto, en dan is het gedaan met de serene rust. Want de Chinees benaderd dit soort plekken toch heel anders, respect hebben ze in elk geval nog nooit van gehoord. 

Dus maar snel weer vertrokken en naar het hoogste punt in de omgeving gelopen. Hier prachtig uitzicht op de valleien rondom. Een uurtje in het zonnetje gezeten op de top. En dan de daling ingezet tot in het dorp. Hapje gegeten, rondje door het andere (Sichuan) klooster en dan voor het naderende middag-onweer (je kan er de laatste dagen de klok bijna op gelijk zetten) terug naar het dorp. In het Lesha's restaurant aan de applepie met bier tot de bui over is. Het is de backpacker-pleisterplaats dus garant voor een babbeltje met lotgenoten.