De herfst in Patagonië is mooi, heel mooi. De kleuren van de bomen en planten zijn overweldigend. Nu we de afgelopen dagen prachtig zonnig weer hebben ziet alles er nog fraaier uit. Hele berghellingen kleuren rood en oranje. Het is soms bijna sprookjesachtig. El Bolson ligt midden in zo'n prachtig gekleurd gebied. Het lijkt qua bergen hier soms erg op de Europese Alpen. In het verleden zijn er ook nogal wat mensen uit de Alpenlanden richting hier geëmigreerd en soms kom je door dorpjes die heel herkenbaar overkomen.

El Bolson is een heel gemoedelijk dorp. Fraai parkje in het centrum, veel huizen met een hoop hout accenten. En prachtig gelegen tussen de bergen. Heel prettig om te verblijven.
Onze activiteit hier is een tweedaagse trekking door de bergen achter El Bolson. We starten vroeg met een taxi naar het beginpunt van de route. Het eerst halfuur volgt de rivier door het dal. Dan via een hangbrug de rivier over. Volgens Anita de meest vreselijke ooit. En het moet gezegd, het was een spectaculaire lange, wiebelig, oude en vergane brug. Maar hij hield het en vanaf nu gaat het pad omhoog. Door de bossen met de enorme xx bomen. Af en toe is er een hoog punt met geweldige uitzichten over de vallei. Ons doel is vandaag de refugio Hielo Azul. Vlak onder een gletsjer waar helder blauw water uitstroomt. Om een uur of vier gearriveerd. Er zijn vandaag slechts twee andere gasten. Lekker rustig dus. Het is een prachtige simpele blokhut. Geheel zelfvoorzienend; zonnepanelen voor de stroomvoorziening, brood wordt ter plekke gebakken en ze brouwen ook nog hun eigen bier.

Wij koken hier overigens ons eigen prakkie, er is een keukentje die je kunt gebruiken. In het midden van de ruimte staat de kachel die de hele dag staat te loeien. Het dal waar de refugio in staat is schitterend, al die herfstkleuren en de grijze punten van de bergen met de witte gletsjers er omheen. Ze weten waar ze de hutjes neer moeten zetten! 's Avonds wordt ook een soort van ketel met hout opgestookt zodat je zelfs een warme douche kan nemen. Heerlijk geslapen.
De volgende ochtend gaan we via een andere route weer terug naar het dal van El Bolson. Ook nu is het geheel helder. Het heeft wel wat gevroren want er ligt ijs op de plassen maar in de zon loopt de temeratuur snel op en spoedig lopen we weer in t-shirt. Al vrij snel komen we langs een volgende refugio, ook al weer prachtig gelegen aan een meer. Als we het pad rond het meertje volgen krijgen we een fantastisch panorama te zien. Het meer is als een spiegel en het plaatje subliem. Weer heel wat foto's geschoten.
We dalen nu snel af over rotsen en door bossen tot we bij de rio Azul zijn. Inderdaad weer blauw/groen water en het helderste wat je je voor kan stellen. Vanaf een hoog punt langs de rivier is goed te zien dat een dikke forel de rivier op zwemt. Had ik maar een hengel …
Aan het eind van de tocht speciaal voor Anita nog twee maal een fraaie hangbrug en dan zijn we terug in de “bewoonde” wereld. Bij een retaurantje/winkeltje eerst een flinke versnapering gekocht en dan gewacht op de bus. Duurt wat lang, proberen te liften, lukt ook niet erg. Toevallig komt er een taxi langs dus pakken we die maar. Weer twee mooie dagen in de bergen gehad!