Deze ochtend worden we gewekt door het geluid van regen. Het komt gestaag naar beneden. De bergen zijn gehuld in dichte nevel.
We rijden de eerste twee uur ook nog in de regen. Het zijn mooie brede valleien met dennebossen en veel watervallen. Sommige komen van enorme hoogte naar beneden. Gelukkig regent het nooit lang, geleidelijk klaart het op en rijden we weer in de zon. In Lunang hebben we geluncht in een klein tentje. Na een uurtje rijden is er weer een roadblock vanwege wegwerkzaamheden.

Een provisorische slagboom verspert de weg en een nors kijkend mannetje weet te melden dat hij om acht uur vanavond pas weer open gaat. Daar zijn we niet blij mee!
Lobsang gaat uitvoerig in discussie maar het mag niet baten, boompje blijft dicht. Wat later komen er drie nagelnieuwe landcruisers in colonne aangereden, en dat betekend hier meestal: bobo's in aantocht. En daar gelden heel andere regels voor. De boom gaat dus open voor de drie snelle jongens en dat geeft mogelijkheden, snel starten en vol gas er achteraan: blokkade gepasseerd!
De weg gaat snel omhoog en er ligt veel sneeuw. Het hoogste punt is 4515 Mtr en weer voorzien van duizenden gebedsvlaggetjes. Hierna afdalen en na een kwartiertje komen we bij de reden van het slagboompje van een tijdje terug. Er wordt hier geasfalteerd. De machine die het asfalt aanbrengd is net zo breed als dat de weg moet worden, en de enige manier om te passeren is een plek te vinden waar de auto in de berm kan staan en nog net niet het ravijn indonderd. En dan maar wachten tot de machine voorbij is en het asfalt is afgekoeld. Dat duurt natuurlijk een tijdje dus we gaan alvast maar lopen en worden dan vanzelf weer opgepikt. Gelukkig loopt de weg richting het dal dus we hoeven niet te klimmen. Na een tijdje een pauze genomen te hebben en uit verveling maar met de overal aanwezige stenen in de diepte gaan gooien op zwerfvuil. Je moet wat...
Een uur of twee later komen de mannen met auto voorbij zoeven en kunnen we de trip vervolgen. Vanaf Nyangtry begint de verharde weg die we volgen tot Bayi, de eindbestemming van vandaag.
Bayi is een stadje wat door de chinezen in een zandvlakte uit de grond is gestampt. Het is een typische Chineze kraak nog smaak stad. Sfeer nul.
Tevens is dit het gebied waar de PSB (public security bureau) het strengste is. Het is hier voor buitenlanders niet mogelijk om in goedkope guesthouse's of restaurantjes te verblijven. Gevolg is ook dat er een hele papierwinkel moet worden afgehandeld bij het inchecken in een veel te duur hotel. Tot in detail alle gegevens invullen, kopieen afgeven van pas en visa en permits en dan vervolgens weer met de hele handel naar de PSB om aan te melden. En dat dus voor een kamer die eigenlijk niet de helft waard is. De afgelopen dagen hebben we vrij eenvoudig waar we wilden kunnen overnachten voor lage prijzen, dit is de duurste overnachting uit onze hele China reis!
We maken terwijl Lobsang de PSB afhandelingen doet nog een verkenningstocht door het stadje. Er zit wel weer een bakkertje dus het ontbijt voor morgen is weer geregeld.
De hele rompslomp maakt dat we pas na negenen op zoek kunnen naar een plek voor de avonddish. Het eten moet ook in geselecteerde restaurants gebeuren, gelukkig weet Lobsang nog wel een goedkoop adres. Het is een buffetachtig gebeuren van enorme omvang. Niet romantisch tafelen maar wel redelijk gegeten.