Lhasa 03/05 - 11/05

De eerste twee dagen in Lhasa doen we lekker rustig aan. Onze 8-daagse trip was toch best wel vermoeiend en het is prettig om nu een beetje gas terug te nemen.
Niet dat we helemaal niets doen want daar is Lhasa veel te leuk voor. Bij aankomst zijn we hier in het Banak shol guesthouse gegaan, metname door de goede verhalen die we hier over gehoord hadden. Het viel echter erg tegen. De kamers zijn erg lawaaierig en oud. Nu is dat niet zo erg want de afgelopen week hadden we niet anders, maar hier vragen ze er wel een behoorlijke prijs voor. De prijs - kwaliteit verhouding is dus nogal zoek. Dus de volgende dag geswitched naar het Kirey guesthouse. Hier een veel betere kamer voor minder geld.

Verder ons vermaakt met het stadje verkennen. Lhasa heeft een oud Tibetaans stadsdeel, het Bakhor, wat rond de Jokhang tempel ligt en en veel groter Chinees deel wat het oude deel omsluit. We verblijven in het Tibetaanse deel wat nog een bijzondere uitstraling heeft.
De derde dag in Lhasa hebben we de Jokhang tempel bezocht. Dit is een van de heiligste plekken van Tibet. Uit het hele land komen pelgrims naar Lhasa om deze tempel te bezoeken. In de oude stad lig rondom het Jokhang de zg. kora. Dit is de route die de pelgrims uren achter elkaar lopen terwijl ze hun gebeden prevelen en gebedsmolens draaien. We hebben het rondje van wat meer dan een kilometer ook een aantal maal gelopen. Het is een bijzondere ervaring. De mensen lopen soms bijna in trance over de kora die aan beide zijde's voorzien is van een lang lint winkels, kraampjes en straatverkopers die alles te koop hebben wat een Tibetaan hier (of thuis) nodig heeft. Gebedsvlaggen, bontmutsen, hoefijzers, gebedssnoeren, beelden, schoenen, yakboter en nog veel meer. En hierbij ook nog eens heel veel "antiek", sierraden, buddhabeeldjes e.d. zodat het ook voor ons erg leuk shoppen is. Vooral ’s morgens en in de namiddag is het zo druk dat je vanzelf met de pelgrims in de goede richting loopt: met de klok mee.
Uiteindelijk gaan alle pelgrims het Jokhang in om daar hun heiligen te offeren. Deze offers zijn meestal Yakbboter, zijden sjaaltjes en geld. De Jokhang tempel is ook binnen een enorm faschinerende plek. Alle pelgrims die van kapelletje naar kapelletje schuivelen, er zijn er honderden van. Ook vele prachtige grote buddha beelden. En overal de geur van yakboter. De boter wordt geofferd in grote schalen waar kaarsen op de boter branden en alle kleine kandelaars branden ook op de yakboter. Het is overal dan ook moddervet en glad en de lucht is er ranzig van.
De tempel heeft binnen meerdere verdiepingen met kapellen, hallen en altaren en ook buiten zijn er verschillende niveau's. Helemaal boven loop je tussen de gouden daken en ornamenten door en heb je een prachtig uitzicht op het Potala paleis.
's Avonds met Remco en Nathalie de trip naar Kathmandu besproken. We hebben beiden dezelfde wensen qua programma dus dat komt mooi uit. We spreken af morgen te boeken en de 12e te vertrekken.

Het Potala is die andere indrukwekkende attractie van Lhasa. We kwamen hier om negen uur 's ochtends om te ontdekken dat er alleen nog toegangskaarten voor drie uur 's middags waren. En we wilden toch graag in de ochtend dus diezelfde dag weer heen want vanaf vier uur 's middags verkopen ze kaarten voor de volgende dag. Erg ingewikkeld allemaal want je krijgt niet eens een kaartje maar een bewijs waarmeee je boven een kaartje mag kopen. Afijn, ons bewijs was binnen dus de dag erop naar het paleis. We hebben al die tijd dat we hier zitten al stralend weer en ook vandaag is het weer prachtig.
Als je Lhasa nadert, rijst van verre de Potala aan de horizon op. Het gigantische gebouw ligt op een heuvel en heeft dertien verdiepingen en meer dan 117 meter hoge muren. De Potala is de winterresidentie van de Dalai Lama’ s. Het complex bestaat uit een wit en een rood paleis met een klein geel gebouw ertussen. Het witte paleis was voor dagelijks gebruik. Het bevat de woonvertrekken en de kantoren. Het rode paleis met haar vele tempels had een religieuze functie. Naast talloze tempels bevat het rode paleis ook de gouden tombes van de Dalai Lama’s. Verder zijn er zo'n duizend kamers. Deze kamers beslaan een oppervlakte van in totaal 130.000 m2 en bevatten ongeveer 200.000 afbeeldingen.
Het gedeelte wat je te zien krijgt is erg beperkt. Er is een vaste route die door de belangrijkste vertrekken leidt. Op zich is er al ontzettend veel te zien want er staan de meest prachtige beelden en ook de graftombes van de Dalai lama's zijn prachtig. Het is alleen verder een doods gebouw. Sinds de chinese overheersing wordt het niet meer religiues gebruikt en alle vertrekken zijn erg leeg zonder monnikken. Dit is een enorm contrast tot de eerder bezochte tempels en kloosters.
De Engels teksten bij de altaren verwijzen vaak naar Chinese gebeurtenissen en geschiedenis periodes alsof het een Chinese tempel betreft. Wat dat aangaat wordt je hier weer goed met je neus op de feiten gedrukt dat de Chinese bezetter z'n uiterste best doet om de Tibetaanse cultuur te vernietigen. De enorme rode vlag bovenop het Potala is ook al zo irritant.
Boven op het dak is een mooi uitzicht over Lhasa en de omliggende bergen.
Die middag met Remco naar het reisbureautje in het Snowlands hotel om onze trip te boeken. Het is vrij snel voor elkaar en voor 6000 Y. gaan we de 12e op pad voor een 8-daaagse trip met landcruiser, driver en gids naar de grens met Nepal.

Op zondag weer een ijverige dag gehad. We zijn eerst naar het Bakhor gelopen om wat kleine tempels te bezoeken. Het is er weer een drukte van belang. Bij een van de tempels is een dienst en heeft zich een grote groep mensen verzameld. Iedereen draait z'n eigen gebedsmolentje. Zowel op de binnenplaats en in de tempel zelf zit het vol. In een enorme ketel is men voor alle aanwezigen yakboterthee aan het maken. Mooi sfeertje.
Vervolgens naar een nonnenklooster. Het ligt een beetje verscholen tussen de huizen en we moeten even zoeken. De indeling en inrichting is verder gelijk aan de monnikken kloosters. Alleen de vrouwen maken het verschil. Hoewel dat soms ook moeilijk is te zien want ook zij hebben een gemillimeterd koppie.
Er is een kleine naaikamer waar ze de "nonnenkleding" aan het maken zijn en we worden heel vriendelijk ontvangen.
Inmkiddels is het dan al een uur of twaalf en gaan we eerst wat eten in een oud Tibetaans restaurant aan het Bakhorplein. We eten regelmatig momo's en zo ook vandaag weer. Eigenlijk is dit de ideale lunch; yakvlees met kruiden in een omhulsel van deeg. Erg lekker, heel goedkoop en heel voedzaam.

Dan de bus genomen naar het Sera klooster. Het ligt tegen een heuvel aan de buitenkant van Lhasa. Echt heel bijzonder is het niet. Misschien zijn we al te veel verwend maar het maakte niet al te veel indruk. De echte reden voor het bezoek komt later die middag. Om een uur of drie verzamelen een heleboel monnikken zich op een binnenplaats voor hun debatten. Ze gaan dan met veel uiterlijk vertoon met elkaar in debat. De geoefende staan wild gebarend de beginnelingen die zitten uit te dagen in hun debat. Hoewel we een beetje sceptisch waren gezien de vele toeristen die dit trekt, zou het geen opvoering zijn?, was het wel erg de moeite waard. De monnikken gaan volledig op in hun debatten die er soms heel fel aan toe gaan.
Iedere vraag wordt met een soort karatebeweging op de ontvanger afgevuurd en afgesloten met een harde handklap. Heel grappig.
Op de terugweg worden we iets buiten de kloosterpoort geroepen door een Chinees in een fonkelnieuwe landcruiser. Hj wil ons een lift geven. Daar zeggen we geen nee tegen en zo rijden we voor een keertje superdeluxe met airco terug naar het centrum. De chinees woont in Beijing en is in een weekje even overgekomen naar Lhasa voor een korte vakantie.

Maandag 10/5

Vanochtend vroeg de taxi genoemen naar het Nepalese consulaat. Het zit aan de andere kant van de stad. Vanaf 10:00 uur kunnen we terecht voor de visa aanvraag. We zijn iets te vroeg en al snel vormt zich een groep mensen die allemaal voor een visa komen. Als de deuren opengaan is het gelijk dringen bij het loketje, maar na en maand in China ben ik wat dat aangaat inmiddels net zo bot als de Chinezen zelf (en een halve meter langer, wat ook scheelt) dus we hebben snel onze aanvraagformuliertjes.
Invullen, terug naar het loketje, de ellenbogen weer gebruiken en we zijn weer aan de beurt. Nu gaat het heel voorspoedig. Er worden nog wat gegevens ingevuld en we betalen 255 Y. de man/vrouw en morgen vanaf 10:00 uur kunnen we onze passen weer ophalen.
Vervolgens terug met de tax naar de omgeving van het Potala. Bij een van de fotozaken aldaar een test rolletje ingeleverd om de werking van de camera even te controleren. Niet dat ik echt zorgen heb, maar gewoon even voor de zekerheid. En ontwikkelen kost hier erg weinig dus waarom niet.
De rest van de middag ons vermaakt met shoppen op het Bakhor circuit. Er zijn hier ontzettend veel leuke dingen te koop. We hebben ons dan ook even flink laten gaan!
Het gevolg is wel dat we morgen naar het postkantoor moeten om een pakket te versturen want dit valt niet meer mee te slepen!

posted by Frank : dinsdag, mei 11, 2004