Van Dunedin naar Milford Sound
Vanaf Dunedin volgen we de "Southern Scenic road". Een mooi weggetje dus. De wegen zijn zowiezo lekker om te rijden. Heel rustig en alleen bij de echte grote steden iets wat op een snelweg lijkt. De grootste opstoppingen tot nu toe zijn de kudde's schapen die over de weg worden verplaatst. Bij de Curio bay de resten van een versteend bos in de branding zien liggen en vervolgens slingert de weg langs de kust verder tot Invergargill. Dit was de volgende stopplaats.
Het vervolg van de scenic route naar Te Anau is erg mooi. Heuveltje op en heuveltje af en overal de witte toppen in de verte op de achtergrond. Onderweg bij de riviertje's die we passeren af en toe wat vissen en zo komen we de dag wel door.
In de middag in Te Anau aangekomen. Het is een klein plaatsje wat door het toerisme een aardige omvang heeft gekregen. Men komt hier vooral omdat het de toegangspoort is naar de Milford fjord. En dat is ook onze bestemming. Morgen willen we die kant op, als het weer tenminste meezit. Vandaag hebben we een toertje geboekt in de avond naar de Glowworm grotten. Eerst met een boot een stuk over het meer naar de grot gevaren.
Het is een grot die is uitgesleten door een onderaardse rivier. De tocht door de grot gaat dan ook deels over vlonders en deels met bootje's. En uiteindelijk zijn daar dan de gloeiwormpje's. Als een sterrenhemel hangen ze boven in de grot. Ze stralen een helder blauw/wit licht uit waarmee de wormpjes insecten proberen te lokken. Des te meer honger, des te feller het licht. Een heel apart gezicht.
De volgende ochtend is het redelijk helder weer. En dat willen we graag hebben voor de trip naar de Milfordfjord. Dus snel op pad gegaan. De Milfordweg er naar toe is zo'n 120 kilometer lang en gaat door het nationale park Fiordland. Een prachtige route. Helaas wordt het wel al weer vrij snel bewolkt en rijden we een aardig stuk door de wolken. Overigens is dat niet zo vreemd want dit is een van de plekken met de meeste regenval op aarde. Er valt hier zo'n 8000 mm regen per jaar! Het gevolg is oa. dat de fjord ,16 kilometer lang en gewoon in open verbinding met de oceaan, voor de bovenste drie meter gevuld is met zoet water door al het water wat er van de bergen in stroomt.
Als we bij de fjord zijn is het toch wel aardig weer, weliswaar bewolkt maar wel met af en toe een zonnetje er tussendoor. We boeken ter plekke een rondvaart voor 11:00 uur. Het zijn grote luxe cruiseschepen die hier hun rondje varen. We zijn zo'n andelhalf uur op het water. De wanden van de fjord steken tot enorme hoogte boven het water uit, het is een prachtig gezicht. Onderweg ook nog een groepje pinguins gezien.
De terugweg doen we heel rustig aan. Veel stoppen bij uitzichtpunten en watervallen. Ergens halverwege een mooi plekje gevonden om te wildkamperen. In de rivier ernaast de grootste forel tot nu toe gevangen, een behoorlijke jongen! We hebben hem op de houtbarbeque bereid. 's Avonds weer een kampvuur gemaakt om een beetje warm te blijven. Prachtig plekje!