Deze ochtend vroeg opgestaan. Het is een prachtige dag, helder en nu al een lekkere temperatuur. Een perfecte dag om te lopen in het Abel Tasman National Park.
We rijden eerst met de camper naar Marahau. Dit is een verzameling huizen aan de rand van het park en vanaf hier is het mogelijk om je met een boot te laten droppen in het park. Deze optie lijkt ons wel wat want dan kan je het fraaiste deel van de wandeling lopen zonder dat je dagen onderweg bent.

Bij een kantoortje ticket gekocht en we kunnen gelijk instappen in de boot die vlakbij op straat op een trailer staat. Een trekker rijdt het geheel vervolgens naar zee en we worden gelost. De bootje's hier in Nieuw Zeeland zijn allemaal voorzien van een joekel van een buitenboordmotor en ook deze keer vliegen we over het water naar onze bestemming. Onderweg worden nog wat locale curiositeiten aangedaan, zo ligt er hier in zee een enorm rond rotsblok wat exaxt in tweeen is gespleten. Ze noemen hem de split apple.

Omdat het behoorlijk hoog water was kon er ook nog een riviertje opgevaren worden. Hier blijken wat jonge zeehonden rond te zwemmen. De beestjes zijn totaal niet schuw en we krijgen een hele dartel show. Prachtig om te zien. Vervolgens nog langs een eilandje met volwassen zeehonden en dan gedropt op een van de prachtige baaitjes waar we onze wandeling willen beginnen. We gaan lopen van Tonga bay naar Anchorage bay. En daar worden we dan om vier uur weer opgepikt. Het is een prachtig stuk van de Abel Tasman track. We lopen langs de kust door allerlei bossen heuvel op en heuvel af. Af en toe komt het pad weer bij een baaitje en zijn er mooie uitzichten. Het laatste stuk over de inmiddels drooggevallen moddervlakte's gelopen. Hier ook onze eerste pinguin gezien. Helaas was ie op sterven na dood en lag heel zielig in een greppeltje.Iets voor vieren in Anchorage aangekomen. Het bootje lag al klaar en om vier uur varen we terug naar Marahau. Hier zijn we op de camping blijven staan.

De dag er op willen we naar Westport. Eerst in Motueka nog boodschappen gedaan en dan op weg. Tenminste dat denken we. Als we de weg door de bergen inrijden wordt deze net voor ons neus afgesloten. Het blijkt dat er door harde wind nogal wat bomen zijn gesneuveld en een aantal ligt nu over de weg. Het komt een beetje vreemd over want het is nog prachtig weer maar kennelijk is het verderop beroerder. Dus omgekeerd en via een andere weg richting Westport. Onderweg begint het inderdaad had te waaien en komt er ook weer bewolking. Aan het eind van de dag een plekje bij de rivier opgezocht en hier overnacht.