Van de Bay of Islands gaan we nog noordelijker naar Cape Reinga. Het is het meest noordelijke stukje Nieuw Zeeland. We hebben overigens niet zomaar gekozen om eerst het Noordelijke deel te doen. Het is hier eerder lente en de temperaturen zijn ook al wat hoger. Tenminste dat is de theorie...

Als we door de groene heuveltje's rijden blijkt al snel waarom alles hier zo fris groen is. Het regent namelijk nogal veel! Enorme buien krijgen we onderweg bijgestaan door een gigantische storm. Als we bij de cape aankomen waait het bussie bijna van de rotsen af. Het wordt dus even snel over het pad naar de vuurtoren die echt op het puntje staat. Als je uitkijkt over zee krijg je wel een echt einde van de wereld gevoel want je kijkt bijna 300 graden in het oneindige niets. Het voordeel is wel dat je regenwolken heel goed ziet aankomen, dus we hebben snel weer een sprintje genomen naar de auto.
Vlak bij de kaap overnacht op een camping van het DOC, zeg maar de Nieuw Zeelandse staatsbosbeheer. Minimale voorzieningen maarop een prachtig plekje. Die nacht weinig geslapen. De storm wordt zo hard dat het campertje staat te schudden op z'n wielen.
De dag er op langs de andere kant van het topje van het Noordereiland teruggereden. Het is nog steeds regen wat de klok slaat. Onderweg weer een pondje genomen om de Hoikanga harbour, een grote baai, over te steken. Bij het Waipoua forest de kauri bomen bekeken. Het zijn enorm grote bomen. De oudste en grootste van Nieuw Zeeland staat hier in het bos. Verder zijn er niet zo veel meer over door de houtkap. Tot nu toe is het zowiezo een erg gecultiveerd landschap waar we doorheen rijden. Het heeft nog het meeste weg van een enorme golfbaan. Wel erg fraai met veel plukje's bomen en wilde rivieren (door al die regen) maar niet zo ruig. Alleen het puntje bij Cape reinga was nog woeste natuur.