Van west naar oost...

op Gepost in Nieuw Zeeland Hits: 3481

Westport is een stadje wat ontstaan is tijdens de goldrush van een dikke honderd jaar geleden zoals zoveel stadjes en dorpjes in deze omgeving. We arriveren al vrij vroeg en het regent voor de verandering weer eens. En dan heeft zo'n stadje gelijk een vrij treurige aanblik. Eerst een telefooncel opgezocht. Door het grote tijdsverschil (11 uur) kunnen we nu gewoon 's ochtends even bellen want dan is het in Holland avond.

Vlakbij Westport is een grote zeehonden colonie die we even bezocht hebben. De zee is behoorlijk woest en de zeehonden liggen hoog op de rotsen. Maar al te lang zijn we hier niet gebleven want het is vandaag echt bar slecht weer. We rijden verder langs de kust naar de "pancake rocks". Een prachtig uitgesleten zeelandschap wat inderdaad net een stapel pannekoeken lijkt. De zee buldert aan alle kanten door de rotsen en er zijn ook een paar punten waar het als een fontein omhoog spuit.
Maar ook hier regent het hard en zitten we snel weer in de auto. We gaan vandaag tot Greymouth. Een stad bij de monding van de rivier de Grey.
Morgen kijken we het nog even aan wat het weer betreft want we zitten nu vlakbij de gletschers en die willen we graag met een beetje knap weer bezoeken. Als het zulk beroerd weer blijft steken we dwars over door de bergen naar de andere kant en doen de gletschers aan het eind van ons zuidereiland bezoek.
De volgende dag dus goed geluisterd naar de weerberichten. Het ziet er nog steeds niet geweldig uit en we gaan dus voor de andere kant van het eiland.
Maar eerst nog even sjoppen. Aangezien de bergschoenen van Anita nu echt bijna uit elkaar vallen willen we nieuwe gaan kopen. Toevallig lazen we gisteren in het plaatselijke krantje dat een winkel ze hier in de aanbieding heeft en daar willen we dus even kijken. Ze blijken te passen, zowel aan de voet als financieel en zien er ook nog best wel stoer uit dus loopt Anita nu op nieuwe Columbia's rond.
De weg door de bergen is zelfs met weinig uitzicht prachtig en heeft z'n hoogste punt op "Arthurs pass". Op het uitzichtpunt zien we voor het eerst Kea's. Dit zijn papagaaien die alleen in het hooggebergte voorkomen. Ze zijn behoorlijk groot en staan bekend om hun slopersmentaliteit zo snel als er auto's in de buurt zijn. De aanwezige auto's worden ook direct bestegen en sommige mensen proberen ze vanuit de auto weg te toeteren. Niet dat het helpt want ze blijven rustig zitten. Maar de ruitenwissers blijven ook intact en de Kea's huppelen vrolijk verder.
Vandaag doorgereden tot Christchurch, de grootste stad van het zuidereiland.


posted by Frank : zondag, oktober 24, 2004