Vroeg een taxi genomen naar de busterminal buiten de stad. Dit is waar de lange afstand bussen vertrekken. Het is een kaartje kopen en gaan want de bus staat al op punt van vertrek. Zodra we de grauwe buitenwijken van Damascus uit zijn wordt het landschap afwisselend; woestijn en dan weer vruchtbaar groen. Mooie omgeving.Twee uurtjes later in Homs, hier pakken we een micro busje naar Krak de Chevallier. Gelukkig met hulp van een aardige Syriër die redelijk Engels spreekt want vindt maar eens het juiste witte busje uit die chaotische mierenhoop van 500 witte busjes...

Anderhalf uur later zien we in de verte hoog op de heuvels het kasteel van Krak verschijnen. Je snapt meteen waarom dit al die eeuwen zo'n onneembare vesting is geweest. Voor de entree afgezet en eerst onze rugzakken bij een paar mannetjes geparkeerd. En dan de donkere gangen van het kasteel betreden. Het is werkelijk een GIGANTISCH kasteel. Ooit gebouwd na de eerste kruistocht naar Jeruzalem en o.a. nog bewoond door Richard van Leeuwenhart. Nooit eerder zo'n indrukwekkend kasteel gezien. Nergens pracht en praal maar wel de pure ervaring van een kasteel uit de kruisvaarderstijd. En volledig te bezichtigen, elk kamertje en elke gang kan je in.

We maken eerst een ronde over de buitenste verdedigingswal die ook uit allerlei lagen met gangen en kamers bestaat en gaan dan het eigenlijke kasteel in. Enorme ruimte's waar de eetzalen, keukens, stallen, voorraadkamers etc waren. Heel indrukwekkend. Alles komt uit op een binnenplaats vanwaar trappen omhoog gaan naar de torens. Van hier is er een prachtig uitzicht op de omgeving, dorpjes en landjes met gewassen in de vallei. Er staat een behoorlijke wind dus het is heerlijk verkoelend. Buiten de kasteelpoort eerst wat gegeten en toen weer een busje terug naar Homs genomen. We pakken hier weer een "grote" bus richting Palmyra.

Nu begint de woestijn pas echt. Het is een vlakte met lichte heuvels bezaait met stenen en hier en daar wat struikjes. De weg ligt als een lange kaarsrechte streep door het landschap.Aan het eind van de middag in Palmyra, de bus stopt aan de toegangsweg en een snuiter spreekt ons aan omdat hij, uiteraard, voor ons zo'n mooi hotel weet. Maar aangezien het aan de overkant van de weg is gaan we toch maar even kijken. En het blijkt weer eens een klein pareltje te zijn.

Familie hotelletje, prachtige kamers, heel aardige mensen. We blijven dus. De snuiter heet Ali en komt gelijk met thee en zo zitten we in de huiskamer onder de fan uit te puffen. Ali is ook regelneef en we nemen ook maar een tripje af bij de familie. Vanavond naar een kasteeltje in de buurt voor de zonsondergang over de ruine's van Palmyra en morgen naar de graven in de buurt. Het uitzicht die avond is prachtig, de ruines van het oude Palmyra met de oase van Palmyra op de achtergrond. Schitterend gezicht. De zonsondergang valt wat tegen want inmiddels is de lucht wat wazig geworden van het vele stof wat door de aanwakkerende wind wordt opgeblazen.Die avond gaat het steeds harder waaien en als we na het eten uit het stadje teruglopen staat er een enorme stofstorm. De wind giert werkelijk door het woestijnstadje.