We hebben vrij lang getwijfeld over hoe naar Machu Picchu te gaan. Via de wereldberoemde inka trail of met de trein. Enerzijds willen we de Inca-trail wel gaan lopen, maar het massale weerhoudt ons er een beetje van. Het is zo enorm populair dat je soms wel met 500 man tegelijk de berg opgaat. Daarbij is het hier in Cusco een beetje doorgeslagen wat de prijzen betreft. Misschien is het de Hollandse zuinigheid, maar alles is hier wel erg veel duurder.

Met als topper een bezoek aan Macchu Picchu. Dit valt eenvoudig niet meer voor een normale prijs te doen. Vooral de trein is regelrechte afzetterij. De "goedkoopste" optie is eerst met de bus naar Ollantaytambo, dan de trein naar Aqua calientes en dan het laatste stukje weer per bus. Op deze manier is het stukje trein het kortst en kost nog "maar" 24 Dollar. Voor het vergelijk, hetzelfde kaartje kost voor een Peruaan 7 soles wat ongeveer twee dollar is. Deze aanbieding houdt wel in 's avonds om iets voor achten vertrekken en een dag later voor zessen 's ochtends al weer terug. De anders onverkoopbare tijden zeg maar...

Maar goed, we willen Machu Picchu toch wel graag zien en gaan maar voor deze optie. Maandagmorgen vroeg opgestaan om de directe bus naar Ollantaytambo te pakken. Bij het busstationnetje blijkt er echter helemaal geen directe bus meer te gaan en wordt het dus een overstap in een plaatsje halverwege. Ook geen probleem.
In het plaatsje een minibusje genomen en om half tien 's ochtends al in Ollantaytambo gearriveerd. Vanaf hier kan je alleen verder per trein dus eerst de treinkaartjes geregeld. Vanavond om kwart voor acht vertrekken. En we hebben dus de hele dag in dit dorpje. Maar dat is wel de moeite waard. Het is een prachtig oud inka dorpje. De straatjes en steegjes zijn te smal voor auto's en daardoor heerlijk rustig. Het is qua indeling nog exact zo als in de incatijd. Heerlijk om rond te wandelen tussen de oude huizen met prachtige inca poorten. Overal stroomt water in kleine kanaaltje's door het dorp. Op het plein midden in het dorp gelunched en daarna een rustig cafeetje op de berghelling gezocht. Mooi uitzicht op het inca ford aan de overkant en relaxte stoelen en hangmatten dus perfect om de tijd even vol te maken.

De trein staat die avond al te wachten als we aankomen. Alle westerlingen worden in twee aparte wagons gedirigeerd en de Peruanen in de andere. Hoezo klassescheiding...
Het is een ritje van een anderhalf uur door de bergen maar dat maken we niet echt bewust mee want inmiddels is het al aardedonker. Alleen het donderende geluid van de rivier waar het spoor langs loopt is hoorbaar. Iets voor tienen in Aquas Calientes. De touts van de verschillende hostals zijn hier dusdanig gedrilt door el policia dat ze keurig op een rijtje blijven staan met een bordje van het hostal voor zich. Geen gedrang dus en dat is ook een nieuwe ervaring. We kiezen een hostal uit het boek en liggen snel te slapen.
Want de volgende dag gaat om half zes alweer de wekker. We willen proberen wel een beetje op tijd en dus voor de ergste drukte uit bij Machu Picchu te zijn. De eerste bus gaat om half zeven en die pakken we. Overigens weer een sterk staaltje geldklopperij want deze kost ook maar liefst vier-en-een-halve dollar voor een enkele reis van een kwartiertje. De busrit volgt de river door een dal wat steeds smaller wordt. Uiteindelijk slingert de weg omhoog en pas op het laatste moment wordt de Machu Picchu zichtbaar. Geen wonder dat de Spanjaarden het nooit gevonden hebben.

Bij de entree de kaartjes gekocht en gelijk naar het beroemde uitzichtpunt geklommen wat de bekende foto opleverd gelopen. En...., het uitzicht is nul!
Rond om de hut van de "caretaker", waar het uitzichtpunt is, zie je net nog wat lama's lopen en verder is het alleen maar wit van de mist. Maar het is pas zeven uur dus we hebben nog even. Een mooi plekje opgezocht en rustig een tijdje gezeten en ons ontbijt gegeten. En langzaamaan wordt het wat lichter. Er vallen gaten in de mist en de zon weet er een klein beetje doorheen te komen. De ruine's worden langzaam zichtbaar. Het is een heel mooi mysterieus gezicht, de wolkensluiers rond de heuvel waar Machu Picchu op ligt en de zon die het gedeeltelijk verlicht.
Gaandeweg trekt het helemaal open en zien we het in volle glorie. Het is een beeld wat je al zo vaak op foto's hebt gezien maar als je er nu zelf staat is het toch een heel bijzondere ervaring. De ligging is fabelachtig, als een fantasiekasteel uit "Lord of the rings", boven op een heuvel en tussen een aantal hoge steile bergen in. Onzichtbaar van beneden en daardoor ook nog geheel intact. Waar andere inca dorpen en steden door de Spanjaarden gedeeltelijk zijn verwoest is Machu Picchu alleen door de tand des tijds aangetast.

We gaan nu weer naar beneden en maken een wandeling door de ruines. Het is behoorlijk groot en heeft af en toe wel wat weg van een doolhof. Als we alles gezien hebben klimmen we weer naar boven naar het uitzichtpunt om nog een tijdje te genieten van het uitzicht. Inmiddels is het behoorlijk druk aan het worden met groepen, de treinen uit Cusco zijn gearriveerd.
Als we naar de ingang lopen zien we opeens twee condors vliegen. Ze cirkelen hun rondjes tussen twee bergen en vanaf waar wij staan heb je er een prachtig zicht op. Dit voelt vrij speciaal aan, condors bij Maccu Picchu. Zo algemeen zijn ze niet. Het zijn enorme vogels maar volgens een Peruaan die bij ons staat zijn dit nog kleintjes. Verder op zijn ze veeeel groter... We zullen zien. Het is dan rond een uur of twaalf en we besluiten weer naar Aquas Calientes te gaan. Bij de ingang onze toegangskaarten aan een stel andere backpackers gegeven. Hebben die ook een mazzeltje.

Vervolgens naar beneden gelopen. Er loopt ook hier een oud inca pad wat grotendeels uit trappen bestaat en uitkomt bij de brug over de rivier in het dal. Mooie wandeling. Inmiddels is het gaan regenen en kunnen de poncho's aan en als we in het dorp komen hoost het. Eerst dus maar wat eten in een van de vele restaurantje's. Aqua Calientes dankt z'n naam aan de warme bronnen die hier zijn maar is inmiddels hernoemd tot Machu Picchu dorp. Het is ook een dorpje wat alleen maar bestaat door de enorme stroom toeristen die hier even verblijft. We hadden iets meer charme verwacht, het is een dorp wat niet echt uitblinkt in schoonheid.

De volgende morgen weer vroeg met de trein. Alle slaperige koppies van de heenreis zitten nu weer slaperig voor zich uit te kijken. Maar we hebben nu tenminste wel zicht op de omgeving want het is al licht. Het is een mooie rit tussen de bergen waarvan bij sommige de toppen wit besneeuwd zijn. In Ollantaytambo staat een heel aantal bussen al te wachten en we kunnen nu wel direct rijden op Cusco. We pikken net de juiste er uit. Nieuw en snel. En dus al heel vroeg weer terug in ons hostal.
Morgen willen we naar Arequipa reizen en we informeren bij wat reisbureautjes naar de prijzen. Ze zijn naar ons idee allemaal nogal duur en bovendien zijn volgens de meeste de ochtendbussen al volgeboekt. Het alternatief is dan de nachtbus en daar hebben we eigenlijk niet zo'n trek in. Dan maar zelf naar het busstation om te informeren. Taxi genomen en hier rondgevraagd. Meestal zijn er tientallen busondernemingen in zo'n busstation en ze rijden bijna allemaal dezelfde route's. Zo ook natuurlijk hier. Het blijkt dat ze allemaal nog wel plaats hebben in de ochtendbussen en dat voor half de prijs die ze in het centrum vragen. Hopeloos die reisbureautjes in het centrum...
Maar voor ons keuze genoeg dus. Morgen om zeven uur vertrekken we met Flores.