Leon valt te lezen als een geschiedenisboek. De stad ademt de roerige historie van Nicaragua. Op veel plekken zijn muurschilderingen aangebracht die of laten zien wat er zich hier heeft afgespeeld, of de helden en martelaren van de revolutie eren. En de ansichtkaarten die oude vrouwtjes op het centrale plein verkopen zijn zwart-wit foto's van acties tijdens de revolutie.

Maar dat was toen. Tegenwoordig is Leon een stad die zeker zo fraai is als Granada alleen heeft het nog nooit een kapitaalinjectie gekregen om een en ander op te knappen. Maar het heeft zeker z'n charme.
Leon ligt in een van de meest vulkanisch actieve streken ter wereld. Iets van 12 vulkanen in de nabijheid waarvan de helft actief.
We zijn hier op zondag en het is gewoon stil op straat. In dit gelovige land is de zondagsrust kennelijk nog heilig. In de meeste monumentale kerken die we langs gaan (er staan er hier alleen al in het centrum maar liefst 15!) tijdens ons rondje door de stad is wel een dienst aan de gang. En dan wordt er ook nog eens in allerlei zaaltjes op de hoek van de straat luid gepredikt! Daar zitten alle Nica's dus op zondag.