Curitiba is de Braziliaans modelstad. “ECO friendly” zoals dat zo mooi heet. Hier is alles wel overdacht gepland voor het gebouwd is. Bede straten, veel parken en met respect voor de oude historische gebouwen. En het is aardig gelukt. In elk geval vergeleken met de diverse beton jungles die we al hebben gehad.

Vlak bij het hostel staat een enorm shopping gebeuren. Wel weer fraai ingepakt in een pseudo-historisch gebouw. In elk geval goed voor een uurtje vermaak. Er is zelfs een ijsbaan neergezet. Maar waar ze in Bogota uren voor in de rij stonden is hier niet echt populair. Slechts een enkeling krabbelt over het ijs. Ook een dagje centrum gedaan. Beetje rondkijken en ijsjes eten. En maar weer eens naar de kapper. Ga nu met een coupe Brasil 2011 over straat.
Volgende stop is Florianapolis, Floriapo voor intimi. Vijf uur bussen naar het zuiden. Prachtig gelegen op een schiereiland met twee enorme bruggen en een overdaad aan stranden. Dit is waar het leven goed is. Kennelijk. Brazilianen met geld zitten hier. Een enorme wijk met luxe appartementenflats langs de zee. En een hostel voor de vermoeide reiziger.... Kost een paar centen, maar dan zit je ook tussen de appartementen....!

Geen goedkope bestemming, maar dat geld eigenlijk voor heel Brazilië. Er wordt een aardig gat in ons budget geslagen, je blijft rennen naar de flappentap. Komt voornamelijk door de prijzen van de hostels en de dure busritten. De afstanden zijn groot en de prijzen dus hoog. Gemiddeld een eurootje of 40-50 per busrit. Telt in elk geval lekker op. Gelukkig klaagt iedereen die we tegenkomen en ligt het dus een keertje niet aan de Hollandse zuinigheid...
Floriapo in een dagje gezien. Lekkere stad, zou ik ook heel goed in kunnen wonen. Dan weer richting zuiden. Uiteindelijk doel is de grens met Uruguay. Nog een stop te gaan; Porto Allegre. Is weer het tegenovergestelde van Floripo en Curitiba. Groot, grauw, grijs beton. Hotel gezocht in de buurt van het busstation en verbazingwekkend goed geslaagd. Heel fraai hotel voor hostelprijs. Niet zo'n geweldige buurt maar we beperken ons wel even tot de “business hours”....
Zo dadelijk even op zoek naar een postkantoor voor het huiswaarts zenden van wat back-up materiaal. En dan vanavond met de nachtbus naar Chuy. De grensplaats tussen Brazilië en Uruguay. Tijd voor een nieuw hoofdstuk!