Na een nachtje te hebben gelogeerd bij de Kazachse spoorwegen en met een uurtje vertraging rollen we Almaty binnen. In de tijd dat deze stad nog tot de USSR behoorde beter bekend als Alma Ata. Als we het perron opstappen valt meteen op hoe warm het hier is, nog een paar graadjes hoger dan in Astana! Dat hadden we net anders om verwacht!

Taxi gepakt en ons laten afzetten bij het DA hostel. En dit blijkt een goede keuze te zijn geweest. Gloedje nieuw en helemaal spic-en-span. Leuke ontvangst en voor de verandering ook weer eens (een beetje) in het Engels.
Ons hostel staat een beetje in een buitenwijk en we wandelen naar het centrum. Het valt meteen op hoe Almaty afwijkt van Astana. Een groter verschil kan er bijna niet zijn. Van het moderne stadsleven terug naar het traditionele. Hier zien we vooral veel laagbouw en heel veel bomen. De straten staan er vol mee. Komt nu prima uit want in de schaduw lopen heeft vandaag echt wel de voorkeur. In het centrum ook weinig moderne architectuur, hier vooral nog de communistische betonnen kolossen van weleer. Veel vergane glorie. Wel een gloedje nieuwe metrolijn, met klassieke inrichting zoals je ook in die in Moskou vindt. Heel fraai. Weliswaar nog maar een enkel traject maar toch wel handig. En op grote diepte gelegen want de roltrappen zijn enorm lang en steil.
We bezoeken de ‘Green Market’, een grote markt met eigenlijk van alles. Veel groente en fruit, maar ook bijzondere zuivelproducten. Kaasballetjes met smaakjes bijvoorbeeld. Of een enorme diversiteit aan noten en gedroogd fruit, het komt veelal uit de omliggende landen, veel geproefd! Na een minuut of 10 komt er een bewaker op ons af dat foto’s maken hier verboden is. Nog nooit meegemaakt op de markt!
Vervolgens ons met consumptie geïnstalleerd op een bankje in het park. Even het dagelijkse leven aan ons laten voorbij trekken. In hetzelfde park staat de Zenkov kathedraal. Mooie Russisch orthodoxe kerk met een pleintje ervoor vol activiteit en een miljoen duiven. Als we die avond aan een pizzaatje zitten breekt de bui los. Gelukkig is het een overdekt terras want het spoelt van het water. Eindelijk afkoeling. Wel maar even met de taxi terug naar het hostel!

De volgende dag naar de gondellift in het centrum gewandeld. Deze brengt ons naar Kok Tobe, een heuvel naast de stad met daar op een enorme televisiemast. Vanuit het gondeltje al een mooi uitzicht over de stad. Boven aangekomen blijkt er tevens een soort pretparkje te zijn. Compleet met dierentuintje. Vermaak voor de mensen uit de stad en ook een kans om de warmte en drukte even te ontvluchten. Wij hebben het wel weer rap gezien en pakken het gondeltje naar beneden. Vervolgens het Central State museum bezocht. Van alles over de geschiedenis van Kazachstan in een enorm marmeren gebouw. Hoewel weinig voorzien is van een Engelstalig bijschrift toch wel even leuk om te zien. Via wat pleinen en monumenten naar de Zhibek Zholy gegaan. Het grootste stuk met de metro. De Zhibek Zholy is een voetgangersgebied in Almaty met veel artiesten op straat en rijen met schilderijen van de plaatselijke kunstenaars. Veel Kazachse landschappen en het varieert van enorme kitsch tot echt wel heel fraai. Maar past niet in het rugzakje dus laten staan. Onder de bomen koffie gedronken en een paar terrassen verderop vervolgd met een biertje.

De laatste dag Almaty gaan we naar Medeu, de grote schaatstempel in de bergen. De bus gepakt en binnen een half uurtje zijn we er want er ligt een fraaie weg naar boven, ook vanwege het skiresort wat nog wat hoger ligt.
Het schaatskomplex ligt prachtig tussen de bergen en voor een gebouw uit de jaren 70 ziet het er eigenlijk nog prima uit. In tegenstelling tot wat je hier veelal ziet bij bouwsels uit die tijd. Inmiddels is het schaatsseizoen natuurlijk voorbij maar we kunnen gewoon een rondje lopen over de baan. Een groepje kinderen is aan het skeeleren op het middenterrein en Katie Perry schalt uit de speakers. Zelfs zonder ijs heeft het wel een goed sfeertje.
Achter de ijsbaan ligt in de vallei een enorme dam om het geheel te beschermen tegen mogelijke lawines. We besluiten om die maar eens te gaan beklimmen voor een mooi uitzicht. En dat is nog een leuk klimmetje! Er slingert weliswaar een weg omhoog, maar er is ook een trap van onder tot boven. En dat is natuurlijk wel de directe weg! Dat was dus een mooie warming up voor de komende trekkings!
Boven op de dam kijk je aan de ene kant mooi uit over het ijsstadion en de omgeving en aan de andere kant ligt de vallei tot aan het skistation. We lopen de vallei nog een stukje in en pakken dan een lekker relaxmoment met onze meegebrachte lunch. Het is hier boven heerlijk weer met een lekkere temperatuur. Maar niet al te lang want donkere wolken vormen zich om de toppen van de bergen en het begint al weer te donderen. Tijd om af te dalen dus.
Terug bij het schaatsstadion loopt het daar vol met keurig geklede scholieren die allemaal met enorme luxe auto’s, en zelfs een enorme stretch Hummer limo, naar boven zijn gekomen. Een heel aantal heeft een blauwe sjerp om, zeker leerling van het jaar of zo iets. Het is kennelijk de afsluiting van het jaar die zo gevierd wordt. Met de bus weer naar beneden gegaan en nog een rondje centrum gepakt. Inmiddels hebben we een perfect chinees restaurant gevonden dus daar zijn we weer op het terras neergestreken.