De ‘Arc de Triomphe’ is het eerste bijzondere bouwwerk wat we zien hier in Astana. ’s Ochtends om vijf uur vanuit de taxi. Ook hier dus al een replica. Hij staat midden op de toegangsweg vanaf het vliegveld omgeven door een eindeloze hoeveelheid nieuwbouw. Allemaal woonwijken.

We krijgen nog een mooi toertje door de plaatselijke Vinex wijk als we een medepassagier gaan afzetten. En, eerlijk is eerlijk, het ziet er helemaal niet verkeerd uit.

Ons hotel zit onder in een van de woontorens in het centrum. Eerst maar eens wat bijgeslapen want het was een kort nachtje. De twee vluchten met Ukraine International waren voorspoedig maar wel erg warm in het vliegtuig. Even bijkomen dus.
Maar rond een uur of elf zijn we weer fris en fruitig en is het tijd om de stad in te gaan. Astana is een moderne stad. Het grootte gedeelte is in de afgelopen 20 jaar uit de grond gestampt. En daarbij hebben ze alle ruimte genomen want die is er tenslotte genoeg hier op de steppe. En dus is alles even ruim. Brede wegen, minimaal vierbaans, met groenstroken en voetpaden door heel de stad. En heel veel gebouwen die al even groot en opvallend zijn. Architectonische hoogstandjes met veel glas. Een soort Dubai in de steppe.
De meeste bijzondere gebouwen staan aan een as die dwars door de stad loopt. Het is eigenlijk een langgerekte promenade met pleinen, kunst, fonteinen, en parkjes. Deze zijn we maar eens afgekuierd. Het is heerlijk weer, strakblauw en niet te warm. Het bekendste landmark is het Bayterek Monument. Deze strak witte toren met koperkleurige bol staat gewoon te stralen in het zonnetje. Het schijnt het ontwerp van de president zelf te zijn deze enorme lollie.
De hele stad staat vol met reclame voor het aanstaande spektakel in Astana; de Expo 2017. Dit moet Astana definitief op de kaart gaan zetten als stad van ongekende mogelijkheden. Iets buiten het centrum is een enorm hallen complex gebouwd waar het gaat plaats vinden. In het midden staat een gigantische glazen bol, met deuk aan de bovenzijde, die echt de beste (en grootste) kopie ooit is van de ‘Death Star’ uit Star Wars. Maar dit feestje begint pas in juli en laten we dus maar even aan ons voorbij gaan. Overigens wordt er overal nog gebouwd en de directe weg tussen centrum en Expo ligt nog helemaal open. Benieuwd of ze dat af krijgen.
Onze wandeling voor vandaag beëindigd in de Khan Shatyr. Dit enorme gebouw lijkt nog het meest op een circustent die war scheef gezakt is. De hele ‘tent’ is van een special soort kunststof wat warmte regulerend is zodat het ook in de strenge winters hier een aangenaam klimaat heeft. En dat klimaat is belangrijk want dit tentje heeft nogal wat toepassingen. Eerst is er een enorm winkelcentrum van een paar verdiepingen met daarboven weer een restaurant laag. Hierboven ligt het amusementspark met monorail, wildwaterbaan en dinosaurus hoek (op ware grootte). En daarboven dan weer een tropisch zwemparadijs met glijbanen en golfslagbad. Heel bizar!
De tweede dag zijn we de andere kant opgelopen. Eerst naar de piramide die helemaal aan het eind staat. Dit was nog een leuk eindje lopen over de brug die over de rivier ligt die de stad in tweeën deelt. Vanaf de brug wel weer een fraai uitzicht op een heel aantal andere bijzondere gebouwen en het presidentiele paleis. De piramide huist elke zoveel jaar een conferentie van alle geloven van de wereld. Van dichtbij ie hij trouwens niet zo bijzonder. Daarna weer langs de as teruggelopen. Op de pleintjes worden radiografische autootjes verhuurd. Ouders zetten hun kind in zo’n wagentje en lopen er vervolgens achteraan met de besturing. Heel grappig gezicht. Gegeten in een van de foodcourts in een shoppingmall. Prima te doen.
En dan terug naar het hotel. Eerst nog even wat inslaan in de supermarkt en dan de tassen opgepikt in het hotel. Vervolgens met de taxi naar het station. Het is spitsuur en de brede wegen van Astana staan vierkant vol. We schuiven van stoplicht naar stoplicht. Het was ons ook al opgevallen hoe voorbeeldig iedereen zich aan de verkeersregels houdt. Ook bij voetgangers oversteekplaatsen, iedereen stopt meteen als je aan komt lopen. Heeft er misschien iets mee te maken dat de politie hier nogal een naam heeft, maar je kunt tenminste wel rustig oversteken.
Uiteindelijk een uur over gereden naar het station. Gelukkig hebben we ruim de tijd genomen dus we zijn nog op tijd. Keurig stationnetje, niet al te groot. Als de trein eenmaal arriveert hebben we snel onze coupe gevonden. Echt heel fraai! Twee stoelen die wegklappen als de bedden worden opengeslagen, keurig beddengoed en een wastafel. Dit zijn nog vrij nieuwe treinen. Aan de bar eerst nog een biertje gedronken en daarna vrij snel slapen. Over 13 uur zijn we in Almaty!