Voor het hotel een taxi gepakt naar het busstation. Dit ligt weer een heel eind uit het centrum. De chauffeur zet ons voor het juiste busje af zodat we alleen maar hoeven over te stappen. De bussen zijn hier verbazingwekkend genoeg wat minder fraai dan in Syrie; kleiner en zonder airco.

Drie uur later in Wadi musa, dit is het plaatsje naast de ruïnes van Petra. Het is een groot dorp wat geheel teert op de inmiddels vele bezoekers die naar Petra komen. 

Vijftien jaar geleden waren hier vier hotels, inmiddels zijn het er iets van zestig.... Waaronder een heel stel hele luxe die op de fraaiste plekken staan (zoals direct naast de ingang bijvoorbeeld). Het Orient gate hotel ligt verderop in het dorpje maar is voor ons dan wel weer fraai genoeg. Kamertje uitgekozen en daarna een rondje door het dorp gemaakt en wat etenswaren voor morgen gekocht. Het voordeel van al die toeristische activiteit is wel weer dat er hier een goeie pizza tent zit dus vanavond eens geen kebab maar pizza!

Om half zeven vanuit het dorp richting de entree van Petra gewandeld. Kaartje gekocht en dan is het nog een minuut of 10 lopen tot de Siq. Petra ligt verscholen in een berglandschap met smalle ravijnen. Deze zijn uitgesleten door de wadi's, de rivieren die alleen na de winter water bevatten, en heten hier siq. En een zo'n siq geeft toegang tot de oude stad Petra. Het is een slingerend stuk van anderhalve kilometer wat soms niet breder is dan een meter of drie. De blauwe lucht is een smal strookje hoog boven je en beneden is het heerlijk koel. En rustig want zo vroeg hebben we even de hele siq voor ons alleen. Aan het eind van de smalle gang is er gelijk een van de hoogtepunten van Petra; de Treasury. Het gebouw van ongeveer 40 bij 60 meter is geheel uitgehakt in de rotsen en het is een betoverend gezicht om de eerste glimp op te vangen aan het eind van de gang. Er staat nu net een klein gedeelte in de zon wat de enorme pilaren een zacht roze kleur geeft.

Hier voor de Treasury komt ook de lokale middenstand eens kijken of er nog wat te slijten valt. In dit geval een ezel of kameel. Het was natuurlijk even twijfelen maar we lopen toch maar lekker zelf vandaag.

De hele dag rondgezworven in de oude stad. En dan nog maar eigenlijk een heel klein deel gezien want in totaal is het gebied maar liefst iets van 500 km2 groot en is er pas 5% opgegraven. Maar gelukkig centreert het mooiste deel zich op een redelijk te belopen gebied. Ooit woonden hier 20000 mensen maar woonhuizen zijn er nauwelijks overgebleven, het zijn vooral de tempels en graven die goed bewaard zijn gebleven omdat die in de rotsen zijn uitgehakt. We zoeken een beetje de momenten uit dat bepaalde plaatsen mooi in het licht staan om ze te gaan bezichtigen en nemen ook lekker lange breaks want het is ondanks het windje wat er zo nu en dan is behoorlijk warm vandaag. Voor onze lunch picknick een van de wadi's ingelopen. 10 minuten lopen en je staat kompleet in je uppie in een prachtig berglandschap. De enorme ruige rotsen met op de bodem van de wadi een verrassende hoeveelheid struiken waarvan sommige vol in de roze bloemen. De rotswanden zitten ook hier vol met uitgehakte grotten en in een van die holen lekker in de schaduw gerelaxt. Net de familie Flintstone!

We sluiten de dag af met een bezoek aan het klooster. Dit is drie kwartier klimmen over trappen de berg op, maar de beloning is weer prachtig. Eigenlijk misschien wel het fraaiste wat Petra te bieden heeft. Wat moet het een enorm werk zijn geweest om dit uit de rotsen te hakken. Als we bij het tentje er tegenover zitten uit te puffen en te genieten van het uitzicht begint een van de lokale rastaboy's met een beklimming van het klooster. Kan hier ook gewoon. Het is wel een handige snuiter want uiteindelijk is ie helemaal via de voorzijde naar boven geklommen en staat bovenop de grote urn die de top vormt. Met blote handen en op teenslippers....

Om halfzeven 's avonds wandelen we weer terug naar het dorp. De hele dag ons Indiana Jones moment gehad. (zie "The temple of doom") Geweldige ervaring.