Yazd, oude stad in de woestijn
De bussen hier in Iran zijn prima te doen. De meeste hebben met grote letters ‘VIP – Very Important Passenger’ op het voorraam staan en dat is zeker hoe je zo’n ritje ervaart. Enorme stoelen, maar drie op een rij en een lunch pakketje bij vertrek. Dat is lekker reizen!
Het enige minpuntje is dat onze bus naar Yazd pas na een uurtje komt opdagen en we dus wat later vertrekken. Zodra we Shiraz verlaten rijden we weer de woestijn in. Soms vlak, soms bergachtig, vaak met prachtige vergezichten, en vooral dor en onherbergzaam. Hoe moet dat honderden jaren geleden geweest zijn dagenlang door die enorme hitte. Want ondanks dat we nu al in het ‘koelere’ seizoen zitten is het toch behoorlijk heet. Dik boven de 30 graden, maar dat schijnt nog niets te zijn vergeleken met de zomermaanden want dan wordt het hier echt heet.
Om een uur of vijf in Yazd en we kopen op het busstation gelijk kaartjes voor het vervolg over een paar dagen richting Esfahan. Een vriendelijke taxichauffeur helpt ons even met vertalen bij de balie en vervolgens rijden we met hem richting het oude centrum. Bij het Yazd Backpacker Hostel laten afzetten. Superschoon nieuw hostel met twee hele joviale jongens die de boel runnen. En direct naast een van de bezienswaardigheden in het centrum.
De volgende dag een rondje door het oude centrum gedaan. De gebouwen en huizen zijn hier gemaakt van leem en het is er een doolhof van steegjes. De huizen werden hier vroegen voorzien van een windtoren die op een ingenieuze manier de wind opving en koelere lucht naar binnen transporteerde en de warmere lucht van binnen naar buiten leidde. Er zijn nog een heleboel huizen voorzien van deze torens. Als we een hoog gebouw midden in de oude wijk opgaan heb je een prachtig uitzicht op de gelige lemen daken met her en der de windtorens die boven de rest uitsteken. De kleurige blauwe koepels en minaretten van de moskee steken hier weer mooi bij af. Fraai plaatje. We drinken heerlijke koffie bij een van de vele koffietentjes die in dit deel zitten. Vervolgens langs wat fraaie moskeeën en een traditioneel huis. Die middag een hele lange lunch genomen bij het Silk Road hotel. Als we er neerploffen op een van de royale traditionele ligbanken met kussens horen we dat ze hier ook een buffet hebben. En dat blijkt een hele goeie deal te zijn. Heerlijk gegeten. En dan lekker lang blijven hangen op de bank. Het is buiten toch het heetst van de dag en hier op de binnenplaats is het heerlijk vertoeven.
Daarna naar het watermuseum wat laat zien hoe men vroeger voorzag in de toevoer en opslag van water in deze gortdroge omgeving. Heel interessant en het museum zit in een prachtig gebouw. ‘s Avonds ook weer een rondje gemaakt om alles mooi verlicht te zien.
De volgende dag maken we een tripje via het hostel. Samen met een jongen uit Slovenië op pad. We gaan langs drie bezienswaardigheden in de omgeving; Karaghnagh, Chak Chak en Meybod. We rijden met wederom zo’n klein wagentje van lokale makelij. Het is ongeveer een uur rijden naar Karaghnagh. De omgeving wordt steeds fraaier. Eerst vlak, maar al snel meer bergachtig met rotsen in prachtige kleuren. Karaghagh is ook een lemen dorpje maar dan nog geheel in de originele, vervallen staat. Het ligt prachtig aan de rand van een vallei. Het zijn allemaal kamers en gangen op elkaar gebouwd. Echt een enorm doolhof waar je op heel veel plekken naar boven kan klimmen om op de daken van het uitzicht te genieten. Ontzettend fraaie plek, veel authentieker dan het centrum van Yazd. Stop nummer twee is Chak Chak, dit ligt echt midden in de bergen in de woestijn. Het is niet meer dan een paar gebouwen hoog tegen een bergwand. Maar dit is een erg heilige plek voor de Iraniërs. De gebouwen zijn gemaakt rondom een plek waar water uit de rotswand druppelt. Een uniek iets in deze omgeving. Daardoor is een heel kleine oase ontstaan met wat bomen. En volgens het verhaal heeft een herder hier een visioen gehad dat hij een gebouw moest plaatsen op deze plek. En daaruit is de heilige plek ontstaan. Het is een aardige klim op de trappen omhoog in de hete zon.
Als laatste bezoeken we Meybod, een vrij grote plaats met wat oude bezienswaardigheden. Er staat hier een oud lemen fort. Het is na al die tijd nog steeds het hoogste gebouw in de omgeving. Nu hoeven ze hier ook niet om de ruimte hoog te bouwen, ruimte genoeg in de woestijn. Verder nog een koepel gezien waar in het verleden ijs werd bewaard voor gebruik in de zomer. Ze vroren het in de winter in en konden het dan tot ver in het jaar bewaren.
Hierna houden we het voor gezien en gaan terug naar Yazd. Het is inmiddels al bijna drie uur, eerst maar eens even wat eten!
De rest van de dag even gerelaxt bij het hostel. Kopjes thee drinken, de tijd vliegt voorbij. Die avond nog een rondje door de stad gemaakt en later wat gaan eten bij een falafel buffet restaurantje. Het is een soort XL hotdogbroodje wat je vult met vers gefrituurde falafel ringen en vervolgens aftopt met allerlei groentes, gebakken aardappelen of salades. Echt heel lekker. Het is er ook loeidruk in het tentje. Als we willen afrekenen wijst de man achter de balie op een blaadje op de muur met de tekst; ‘Free food for tourists, devoted by Imam Hussein’. En hij wil dus ook echt geen geld zien. Eten we dus gewoon gratis met dank aan de Imam!