Baku maakt zich klaar voor de Eufacupfinale van volgende week. Arsenal en Chelsea treffen elkaar dan in de plaatselijke arena. We komen er langs op weg naar de stad vanaf het vliegveld. Het hele stadion wordt gebruikt is een soort giga lichtscherm waarop de aanstaande match gepromoot wordt. Imposant gezicht zo in het donker.

Ook in het centrum zelf staat het vol met reclames voor de wedstrijd en een deel van het park aan de boulevard bij het strand is afgezet en hier wordt een enorme fanzone opgebouwd. Dat wordt wel wat. Maar niet voor ons want tegen die tijd zijn we al lang weer vertrokken.

We zijn hier twee dagen en vullen die met rondkijken in de stad. Baku is van oudsher een stad met een olieproductie verleden. En waar de opbrengsten van het zwarte goud vroeger richting Moskou gingen blijft de welvaart nu bij de Aziri zelf. En dat is te zien. De rijkdom spat er vanaf in het centrum en de strook langs de zee. Enorme futuristische gebouwen zijn als blikvangers neergezet en de hele omgeving ziet er spatzuiver uit. We wandelen eerst maar eens door het oude centrum van de stad. De scheiding tussen oud en nieuw wordt gevormd door de stadsmuur van het oude deel.

Het oude Baku was ook een pleisterplaats op de zijderoute en er is een heel aantal caravanserai en andere historische gebouwen te zien. Wel soms wat overijverig gerestaureerd, en nu ook geheel op horeca en toerisme gericht, maar toch nog een leuke plek om wat uurtjes door te brengen.
De strook langs het water is ook de moeite voor een wandeling. Er ligt een kilometers lange brede boulevard langs de kust. Zover als je kan kijken loopt het door. En hiernaast ligt dan weer een langgerekt park. Het is er dan ook gezellig druk met mensen die fietsen, wandelen en vooral gewoon rondhangen.

Vanaf de boulevard heb je mooi uitzicht op diverse van de fraaie gebouwen. Momenteel wordt er nog gebouwd aan een enorm ding direct aan zee. Een soort bol die open gaat. Het schijnt al de Deathstar genoemd te worden vanwege de gelijkenis met de zwarte bol uit Startrek.
Ook zie je vanaf hier de Flaming Towers fraai staan. Deze drie torens met de vorm van een bloem die zich opent staan boven op een heuvel direct naast het centrum. Vooral in het donker zijn ze spectaculair als ze met allerlei voorstellingen verlicht worden.
Aan het eind van de dag nemen we het gondeltreintje de heuvel op om ze van dichtbij te zien. En dan zijn ze vooral groot en zakelijk. Niet veel van dichtbij aan te zien. Gelukkig maakt de directe omgeving veel goed. Vlakbij is een monument voor de gevallenen in recente oorlogen waar Azerbaijan mee te maken heeft gehad. Het is een prachtig aangelegd terrein met brede marmeren trappen en promenades waar de gevallenen geëerd worden. Uiteindelijk kom je bij een monument waar de eeuwige vlam in brand. Het staat op een punt met een prachtig uitzicht over de stad. Als we terug lopen is er eigenlijk een hele promenade met dit weergaloze uitzicht. En ook allemaal weer zo fraai aangelegd. Geld is duidelijk geen probleem.

Vanaf hier terug naar het centrum gewandeld. Leuk loopje heuvelafwaarts ware het niet dat het hier zo bizar druk is met auto’s. Het is een dikke brei van luxe bakken. Overigens prettig rijden hier want de brandstof kost iets van twee kwartjes.
In het centrum eerst maar eens een biertje genomen aan de rand van het wandelgebied om de ‘Fountain Square’. Het lijkt wel of heel Baku nu aan de wandel is. Leuk centrum zo als de avond valt. Ook alle fonteinen zijn verlicht. Later die avond nog een rondje langs de boulevard voor het Baku-by-night gevoel en met de metro retour.
De volgende dag naar een markt in de buurt van ons hostel gewandeld. Mooi authentieke markt. Veel vers en ook veel homemade ingepot op de oude weck manier. En ze verkopen hier kaviaar en dat hebben we geweten ook. Op de een of andere manier leeft hier kennelijk het idee dat een toerist toch wel met een bakje of wat viskuit naar huis wil. En dat proberen ze dus continu te slijten. Wel op een relaxte manier overigens, maar zonder resultaat.

Daarna naar het Heydar center. Ook weer een van die bijzondere gebouwen die hier staan. Het gehele gebouw heeft ronde vormen en is opgebouwd uit witte platen en staat op een enorm wit plein. Zonnebril op dus, anders is het geen kijken. Het is een enorm gebouw en uit elke hoek ziet het er weer anders uit. Heel indrukwekkend. Het staat ook op een heuvel en je hebt een mooi overzicht over het omliggende park en de stad er om heen. Het park is heel strak vormgegeven met beton en marmer met daartussen waterpartijen en sappig groen gras. En wat vreemde kunst in de vorm van badeendjes en konijntjes in gigaformaat.
Vanaf hier lopen we terug naar het metrostation 28 Mei om wat te eten