Vrijdag 19 Mei / Zaterdag 20 Mei

Om half negen opgehaald door taxi Schoorl. Nog even de fotorolletjes gekocht in de taxfree shop en om 11.50 vlogen we dan eindelijk. Allereerst met SAS naar Kopenhagen, vervolgens met Thai Airlines naar Bangkok. Om 06.00 uur s’ochtends plaatselijke tijd geland in Bangkok, het is nog erg rustig op de luchthaven. We hebben nog even voor 150 $ aan Bahts ingewisseld en konden om 08.20 al weer doorvliegen naar Vientiane.
Ons eerste contact met Laos. De luchthaven is modern, eigenlijk hadden we iets anders voorgesteld. Rustig sluiten we aan in de rij voor de visa. Het is toch even spannend, zouden we “erin” mogen? Na het nodige papierwerk en de 30$ in contanten krijgen we de stempels in de paspoorten. Toegang voor veertien dagen! Vanaf het vliegveld met de taxi naar het Vannashin guesthouse gegaan.  Voor 9$ een kamertje met fan. We waren beiden behoorlijk moe van de reis en zijn eerst voor een uur of wat gaan slapen.
Aan het eind van de middag voor het eerst op ontdekkingstocht door Vientiane. Twee dingen vallen meteen op; de temperatuur en de rust. Wat de temperatuur betreft, het is opvallend koel. Het is zwaarbewolkt en regent een beetje maar niets geen tropische warmte. Een ideale overgang zullen we maar zeggen. En de rust; we hadden al gelezen dat deze hoofdstad een provinciaals karakter heeft maar zelfs dat lijkt teveel gezegd. Af en toe komt er een tuk-tuk, brommer of wat fietsers voorbij maar het lijkt eigenlijk wel een groot relaxed dorp.
Later gaat het harder regenen en gaan we eerst wat eten. Een traditioneel soort gehakt gerecht met natuurlijk een overheerlijke fruit juice. Erg lekker. Vervolgens ons rondje door Vientiane afgemaakt, naar de fontein in het centrum en een stukje langs de oever van de Mekong rivier. Langs de rivier ons eerste LAO biertje gedronken. De reis is nu echt begonnen!

Zondag 21 Mei

Vanochtend bij een Scandinavische bakkerij een stokbrood als ontbijt gekocht. Het is nu wat drukker op straat. We zien nu ook heel wat westers aandoende restaurantjes en barretjes. Behalve de andere reizigers zie je ook een hoop westerlingen die overduidelijk hier werken voor de diverse hulpprogramma’s. Bij de busterminal Talaat Sao hebben we de bus genomen naar het buddha park Xieng Khuan. De bus reed een aardig rondje om zodat we ook de vriendschapsbrug naar Thailand nog even zagen. Het park zelf is niet al te groot maar heeft wel een enorme verscheidenheid aan buddha beelden. Tussen de regenbuien door van beeld naar beeld gelopen. De bus terug zat vol met mensen die van de grens naar Vientiane reisden. Een paar travestieten waren een en al aandacht …
Terug in Vientiane zijn we eerst over de overdekte markt bij het busstation gelopen. Werkelijk van alles is hier te koop. Gezien het weer van vandaag hebben we onszelf maar verblijd met een regencape. Op de markt een bordje fried rice gegeten en hierna naar het plein met de Patuxai gelopen. Dit is de Laotiaanse versie van de Arc de Triomphe in Parijs. Hoewel deze overeenkomst alleen de vorm betreft want de details zijn volledig Aziatisch. Vanaf de bovenste verdieping was er een mooi uitzicht over de stad.
Vervolgens naar de Pha That Luang gelopen; het belangrijkste nationale monument van Laos en een symbool van buddistische religie en Laos soevereiniteit. Het is een enorme goedkleurige (geverfde) stupa. Helaas was het niet mogelijk om naar binnen te gaan, alleen een rondje eromheen over de verschillende niveaus. Daarna met de tuk-tuk naar de Wat Si Saket. In deze tempel zitten in de muur allemaal kleine nisjes met hierin twee buddha beeldjes. In totaal staan er 6840 beelden! Het is een tempel met mooie wandschilderingen binnen en prachtige “vergane glorie” kleuren buiten.
Hier in de buurt was nog een mooie tempel, de Haw Pha Kaew” die tevens was ingericht als een soort museum. Binnen stonden er echt hele oude buddha beelden.
Vandaag ook weer veel leuke en vriendelijke mensen ontmoet. De Lao zijn heel open en geïnteresseerd. De dag werd weer afgesloten in een eethuisje langs de rivier met een bordje reist en een LAO biertje.

Maandag 22 Mei

Vandaag reizen we verder naar Vang Vieng. Bij de busterminal Talaat Sao nog wat geld gewisseld en stokbroodjes gekocht. Om half negen vertrokken met de bus. Het is een oud barreltje en alleen achterin is nog plaats. Onderweg blijft het regenen en we moeten af en toe verzitten om droog te blijven. Het uitzicht onderweg is niettemin erg mooi. De eerste uren rijden we door een vrij vlak landschap. Als we Vang Vieng naderen gaan we ook de bergen in en begint het op te klaren. Het kenmerkende karst landschap is nu goed zichtbaar. De grillig gevormde rotsformaties steken af bij de rest van het landschap. Ongeveer om half een in Vang Vieng gearriveerd. Het is een klein plaatsje prachtig gelegen tussen de bergen aan de rivier. Er blijkt inmiddels een overdaad aan guesthouses te zijn en na wat vergelijken belanden we bij Nana guesthouse. Het geheel bestaat uit twee rijen van vier geschakelde bungalowtjes op palen en we nemen een van de huisjes aan de buitenkant. Het is eenvoudig en klein maar met warme(!) douche en toilet.
Na wat gegeten te hebben zijn we ons gaan vermaken met één van de lokale hoogtepunten: “tubing” op de rivier. Twee rubberbanden gehuurd in het dorp en ons door een tuk-tuk een paar kilometer stroomopwaarts laten afzetten. En dan relaxen! Het is heerlijk om al dobberend in het zonnetje de omgeving vanaf de rivier te aanschouwen, het landschap glijd zachtjes aan je voorbij en het enige wat je hoort zijn de geluiden uit de bush en het kabbelen van het water. Na anderhalf uur gedobber kwamen we weer in het dorp uit en was het tijd voor een koele versnapering. Van af het terras boven de rivier naar de zonsondergang zitten kijken met een fruitjuice binnen handbereik, het leven kan zo mooi zijn. Als later de donkere wolken zich boven de bergen samenpakken en het links en rechts begint te onweren gaan we terug naar het “centrum” om wat te eten bij een restaurantje. Weer lekker en gezellig gegeten met een stel Schotten die al lang op reis waren. Zij hadden vandaag een grot-exploring gedaan met “Mr. Phone” en dat was goed bevallen. Morgen gaan wij ook op zoek naar Mr. Phone.


Dinsdag 23 Mei

Op zoek naar Mr. Phone. Het kost wat moeite en heen en weer vragen, maar uiteindelijk vinden we het hokje van waaruit Mr. Phone zijn excursietrips regelt. Het blijkt een aardige vent te zijn en tezamen met een Australisch stel gaan we op pad. Met de tuk-tuk door de rijstvelden naar een Mong dorpje. De bewoners waren in de oorlog gevlucht naar Thailand en kwamen daar in kampen terecht, later zijn ze teruggekomen naar Laos en hebben hun eigen dorpen gesticht. Het dorpje was aardig te vergelijken met de Mong dorpen die we in Noord Thailand hebben gezien. Vervolgens naar de grot “Phaxang”
De tuk-tuk zet ons af aan de rand van de rivier. We waden eerst door de rivier en moeten dan een stuk tegen de bergwand opklimmen. Het laatste stukje om in de grot te komen is een ware klauterpartij over puntige rotsen terwijl de duizenden muggen die hier op de grens van licht en donker verblijven de aanval op ons openen. Maar eenmaal binnen is de grot redelijk vlak en zijn de muggen verdwenen. De gids deelt kaarsjes uit die ons van licht moeten voorzien tijdens de tocht door de grot. Na een minuut of tien blijkt de grot waar we in lopen over te gaan in een onderaardse rivier en Mr Phone geeft aan dat het toch echt de bedoeling is dat we die weg volgen. Hier hadden we even niet op gerekend. We hebben allebei onze bergschoenen aan en om die nou aan te houden …… dus bergschoenen uit en de veters aan elkaar geknoopt en om de nek gehangen. Op blote voeten de rivier volgen het zwarte gat in.
Het valt niet mee om staande te blijven met in één hand het kaarsje en alleen de andere hand vrij om steun te zoeken. Maar  de drang om te blijven staan is groot want niet wetende van deze natte wandeling heb ik ook de fotocamera gewoon in de rugzak zitten. Het water komt inmiddels ook tot m’n middel en ik moet geregel op m’n tenen lopen om de rugzak droog te houden. Het schijnsel van de kaarsen op de stalagmieten geeft een speciaal sfeertje. Uiteindelijk op een punt beland waar we niet verder kunnen, het wordt te diep. Dit is het eindpunt en we kunnen even gaan zwemmen. De kaarsjes worden in de wand van de grot gedrukt en we nemen een verfrissende duik. Zwemmen bij kaarslicht,  in een grot,  honderden meters onder het aardoppervlak, dit is echt een heel bijzondere gebeurtenis!
We delen de koekjes die meegebracht zijn en de gids verteld dat in het droge seizoen alles hier droog staat, niet voor te stellen!
Aardig afgekoeld begonnen we aan onze terugtocht en vrij snel stonden we weer buiten. Wat een ervaring!
Inmiddels was de zon gaan schijnen en konden onze kleren terwijl we terugliepen naar de tuk-tuk gaan drogen. We reden naar een volgend dorpje, hier is de “Elephant cave” te zien; Than Xang. Het laatste stukje naar het dorp lopen we over de dammetjes tussen de rijstvelden. Het dorp ligt rond een eenzame rots midden in de rijstvelden. In de rots ligt de Elephant cave. De grot op zich is heel ondiep, het is meer een nis in de berg die dienst doet als tempel Er staan een aantal buddha beelden en er is een voetafdruk van Buddha te zien. De grot ontleent z’n naam aan een stalagmiet die precies de vorm van een olifant heeft. Ook hier staat een altaar waar je toekomst voorspeld kan worden. Er staat een vaasje met stokjes erin en op ieder stokje staat een nummer, dit nummer komt overeen met één van de kaartjes die op stapeltjes om het vaasje heen liggen.
Mr. Phone vertaalde onze toekomst van het kaartje, rijkdom en een dochter lagen ons in het verschiet….
Op de terugweg de Australiers afgezet bij de rivier voor tochtje op de rubberband. In het dorp teruggekomen eerst nog wat nagepraat met onze gids en vervolgens tijd gemaakt voor ons bordje nasi. Daarna was het tijd om de was te doen want zowel onze kleren als wijzelf waren grijs en bruin van de modder.
’s Avonds heerlijk vegetarisch gegeten, lokale specialiteit. Het was een mooi dag geweest.


Woensdag 24 Mei

Vandaag reizen we verder naar Luang Prabang
Om 09.15 uur vertrokken vanaf Guesthouse Pa Phouket. Het was een luxe bus gevuld met alleen maar reizigers. Ook niet goedkoop, 30000 Kip voor 235 Km. Het werd een lange busrit door de bergen. De weg slingert zich naar boven en de uitzichten zijn fantastisch. Het landschap ziet er nog prachtig ongerept uit, groene heuvels zo ver als je kan kijken.
Dit mag dan een van de hoofdwegen van Laos zijn, druk is het niet, slechts een enkele keer komen we een tegenligger tegen.
Om 15.00 uur aangekomen bij het busstation van Luang Prabang. Hier een tuk-tuk genomen naar het centrum van de stad. Er liggen hier een aantal guesthouses bij elkaar dus er valt gemakkelijk te vergelijken. Uiteindelijk beland bij Phonethavy guesthouse een familie pensionnetje met mooie schone kamers voor 20000 Kip per nacht.

Donderdag 25 Mei

Als we opstaan valt het meteen op; de onweersbuien van vannacht hebben niet voor verkoeling gezorgd, integendeel het wordt een hete dag. We gaan vandaag de vele tempels van Luang Prabang verkennen. We wandelen langs de Mekong rivier richting de Wat Xieng Thong, één van de oudste en mooiste tempels van LP. Vanuit de rivier komt een brede trap omhoog naar de ingang van de tempel. Binnen de tempelmuren is de bekende oase van rust. Grote hoge bomen aan de buitenkant zorgen voor wat schaduw en dat is meer dan welkom op een dag als vandaag. De tempels en bijgebouwen zien er prachtig uit, alle zijn gebouwd in de kenmerkende Luang Prabang stijl; met een overhangend dak dat laag tot de grond komt. Binnen staan oude buddha beelden en ook de wanden zijn prachtig bewerkt. Hoewel de tempels hier veel weg hebben van die we gezien hebben in Thailand vinden we deze toch mooier, ze hebben een originelere en authentiekere uitstraling. We zijn door de hoofdstraat terug gelopen richting centrum, ook hier zijn verscheidene tempels. Sommige zijn oud en vervallen, er is hier overduidelijk niet het geld om ze allemaal te onderhouden en te restaureren. Onderweg aan een zijrivier van de Mekong gegeten bij een restaurantje aan de rivier. Vanaf hier had je en prachtig uitzicht over de rivier en het leven er omheen. Vervolgens onze wandeling vervolgd en rondgekeken bij de Wat Winsunalat, ook een mooie tempel met een enorm groot buddha beeld binnen. Hierna nog  een rondje over de overdekte markt Talaat Dala; werkelijk van alles wordt hier verkocht, van ondergoed tot keukenspullen en van camera’s tot schoffels en verder alles wat er tussen zit.
Een prachtig allegaartje. Na de markt hielden we het voor gezien en gingen terug naar het guesthouse om wat te relaxen. Aan het eind van de middag weer op pad. Eerst wat geld gewisseld bij een winkeltje, mag officieel niet maar is wel erg gemakkelijk!
Eerst zijn we naar een tempel gegaan die midden in de stad boven op een heuvel ligt. Een oneindige trap slingert tussen de struiken door naar boven. Op een van de treden zat een grote zwarte schorpioen. We hebben hem maar rustig laten zitten…
Eenmaal bovengekomen was het eerst even weer op adem komen en vervolgens rondkijken. Het tempeltje zelf stelt niet zoveel voor maar het uitzicht is prachtig. De stad ligt opgesloten tussen de brede Mekong rivier aan de ene kant en hoge heuvels aan de andere kant. Vervolgens nog wat tempels bezocht en uiteindelijk moe van het vele lopen neergezakt bij een restaurantje waar we lekker hebben gegeten.


Vrijdag 26 Mei

De bestemming van vandaag zijn de grotten van Pak Ou. Gisteren spraken we al mensen langs de rivier die ons hun bootje aanboden dus wandelen we nu naar de rivier om er eentje te scoren.  Al snel hebben we een boot gevonden, echter om de prijs te delen zou het mooi zijn om samen met anderen te gaan. Na wat rondvragen vinden we een jongen uit Nieuw Zeeland en een meisje uit Vientiane die wel met ons meewillen. De motor wordt gestart en we draaien pruttelend de Mekong rivier op. Na vijf minuten wordt de lokale benzinepomp opgezocht, een groter schip met een aantal oliedrums aan boord van waaruit de benzine wordt overgeheveld. Vervolgens begint de tocht naar de grotten van Pak Ou, 25 Km stroomopwaarts. Onderweg gestopt bij het dorpje Ban Xang Hai, een gehucht waar men rijstwhisky stookt. De whisky wordt gemaakt door de rijst zeven dagen in een kruik te laten weken, vervolgens te stomen met rivierwater waarna het gedestilleerd wordt in een ton. Het hele proces was live te volgen en zag er nou niet echt erg hygiënisch uit. Maar de drank schijnt 50% alcoholisch te zijn, dus daar kan weinig mee mis zijn. Dus gewoon een glas geprobeerd. Het smaakte eigenlijk verrassend lekker, de rode variant van de whisky was kennelijk aangelengd met een vruchtensap want je dronk het weg als ranja. Het dorpje was verder overduidelijk ingesteld op de toeristen die hier zo nu en dan langskomen want er waren tal van stalletjes met zilverwerk, borduurwerk en opiumpijpen.
Terug in de boot varen we door het glooiende landschap het laatste stuk naar Pak Ou. De grotten van Pak Ou zijn de meest heilige plek van Laos. Als we aankomen liggen er al meer bootjes aan de steiger. Langs een lange trap lopen we omhoog naar de rotspunt waar de grot zich bevindt. Het is een prachtig natuurlijk gevormde grot met nissen waardoor je een subliem uitzicht hebt over het rivierlandschap. De grot is in alle hoeken gevuld met buddha beelden. Het lijken bronzen beelden maar de meeste zijn van hout gemaakt en vervolgens geschilderd. De hele oude beelden zijn soms dan ook gedeeltelijk vergaan.
De trap ging nog verder omhoog tot bij een tweede grot, deze was veel dieper dan de eerste en met een zaklampje te bekijken. Vele vleermuizen in deze grot en wederom een groot aantal beelden.
Vervolgens ons bootje weer opgezocht en aan de overkant van de rivier bij een restaurantje wat gegeten en relaxed.
De rivier hierna weer stroomafwaarts gevaren tot Luang Prabang. We lieten ons aan de overkant van de rivier afzetten om nog een rondje langs de hier aanwezige tempels te lopen. De tempeltjes waren niet zo indrukwekkend als in het stadje zelf, meer een beetje van het vergane glorie type. Een lange trap (de zoveelste!) leidde naar een hooggelegen tempel met een prachtig uitzicht op LP ingeklemd tussen de rivieren en de heuvels.
Na deze expeditie vonden we het wel weer genoeg cultuur voor vandaag, het was een mooi dag geweest. s’Avonds gegeten in het centrumpje wat nog een prachtige Franse koloniale uitstraling heeft. Hier ook nog even de gemaild in een van de internet cafeetjes.


Zaterdag 27 mei

Vanochtend na ons stokbroodje voor ontbijt over de voedselmarkt naar de rivier gelopen. Het was weer een mooie verzameling van kleuren en geuren. Allerhande groenten en fruit, vis en vlees lag onder kleurige parasolletjes. Luang Prabang is een veel mooiere stad dan Vientiane. Het is niet voor niets dat deze plaats op de world heritage list staat, want het is eigenlijk een groot monument. De massa’s oude Laotiaanse tempels worden afgewisseld met koloniale gebouwen uit de tijd van de Franse overheersing.
In een marktkraampje beneden bij de rivier de Laotiaanse koffie gedronken. Vers bereid door een oude baas op houtskool vuurtje. De koffie werd voorzien van een dikke laag stroperige creamer. Maar het smaakte prima.
Vervolgens naar een plek in het stadje waar de bergvolkeren uit de omgeving hun handwerk verkopen. Het meeste was borduurwerk op zwarte doek waarvan allerlei tasjes, etuis, kleden etc. gemaakt zijn. Mooie spulletjes. We hebben een rugzakje en een etuitje gekocht. De volgende bestemming die we in gedachten hadden waren de watervallen van Kuang si. Bij een kruising onderhandeld met een paar tuk-tuk rijders over de prijs. Maar ze vragen vrij veel geld voor twee personen en we gaan eigenlijk liever met een busje omdat het volgens de reisgids toch wel een uurtje rijden is. Plotseling komt er en busje langsgereden waar al een aantal westerlingen inzit. Nadat we ze even gestopt hebben blijkt dat we geluk hebben want zij zijn ook op weg naar de watervallen. Na een ritje van 45 minuten hobbelen over onverharde wegen belanden we bij de ingang van het natuurpark waar de waterval zich bevindt. Een wandelpad slingert zich naar boven langs kleine watervalletjes en blauw/groene poeltjes. Uiteindelijk eindigt het pad bij de eigelijke watervallen. Het ziet er uit als een paradijsje, een brede waterval komt in verschillende etappes over de rotsen naar beneden en vult dan een met riet en palmen omzoomd meertje waar je kan zwemmen. In het gebied eromheen is een picnic gedeelte aangelegd met bruggetjes over de stroompjes die leiden naar poeltjes met waterval waar je weer kan zwemmen. Allemaal nog heel kleinschalig en niet verstorend voor de omgeving. Na wat gezwommen te hebben liepen we langs een smal pad omhoog naar de bovenkant van de waterval. Hier bleek nog een poel te zijn met een waterval waar je onderdoor kon zwemmen. Eigenlijk nog mooier dan beneden. Ook een prachtig uitzicht over de waterval en de poelen beneden. Op de afgesproken tijd was iedereen weer beneden bij het busje en reden we weer terug. Onderweg nog een paar keer gestopt voor wat foto’s in de rijstvelden en van een olifant met jong. Terug in Luang Prabang nog een keertje over de Talaat dala markt gelopen en een zilveren marihuana doosje gekocht.
Bij het plaatselijk kantoor van Lao Aviation twee tickets gekocht voor een vlucht van Vientiane naar Hanoi over drie dagen.


Zondag 28 Mei

Terug naar Vang Vieng. Vanochtend vroeg opgestaan om de bus van 6.30 uur te halen, maar helaas toen wij om 6.15 bij de busterminal arriveerden zat de bus al vol. Dus was het wachten op de volgende, dit bleek echter een truck met houten bankjes te zijn. Even afzien dus, maar als je er uiteindelijk maar komt nietwaar.  Om 7.30 vertrokken en al snel reden we weer door het fascinerende landschap. Kleine dorpjes van hutjes langs de weg en verder niets dan vegetatie tot zover als je kan kijken. De plekken die wij hadden uitgekozen voor in de truck vanwege wagenziekte bleken bij nader inzien toch een nadeeltje te hebben; de tank van de truck was niet meer voorzien van een dop en bij scherpe bochten kwam de diesel naar buiten. En aangezien de vulopening voorin zat werden wij zo nu en dan even besproeid met diesel. Aangezien de bestuurder hier niet veel aan wilde doen hebben we zelf maar een doek in de tank gepropt…
Verder een rustige reis, onderweg bij een tokootje langs de weg geluncht. Sojamelk met chips en rambutanvruchten, gevarieerd gegeten dus! In de bus van een aardige Lao nog wat maiskolven gekregen, lekker!
Even na enen gearriveerd in Vang Vieng, afgezet op de landingsbaan van het vliegveld wat hier ooit tijdens de Vietnam oorlog was. Ditmaal een ander guesthouse opgezocht. We zitten nu in het Viengsavanh guesthouse. Vanmiddag wat gelezen en verder gerelaxed. s'Avonds voor het eerst springrolls (loempia’s) gegeten. Nog een avondwandelingetje gemaakt en weer vroeg naar bed.


Maandag 29 Mei

Deze morgen weer vroeg opgestaan. Het regent als we naar de bus lopen die ons naar Vientiane zal brengen. Een luxe bus ditmaal, eentje uit met Japanse hulpprogramma.
Veel pubers in de bus op weg naar school, gezellig sfeertje. Al om 9.15 in Vientiane. Ook hier een ander guesthouse opgezocht, Saysouly guesthouse dit keer. Grote kamers met fan en een balkon. Een wandeling door de stad gemaakt en wat kaartjes gekocht. Het was een warme dag vandaag met een brandende zon. Even ergens een fruitshake gedronken en toen in ons guesthouse siësta gehouden op het balkon in de luie stoelen.
Later die middag nog even langs Lao Aviation gelopen om onze tickets te herbevestigen.


Dinsdag 30 Mei

Lekker uitgeslapen vandaag. In de entree van het guesthouse een ontbijtje gegeten. Weer een rondje door de stad gelopen, kaarten gepost, de black stupa nog even bezocht en daarna snel gedoucht en uitgecheckt. Bij een restaurantje op de hoek met fan gegeten. Vervolgens met de tuk-tuk naar het vliegveld. Het is een heel mooi modern groot gebouw, vrij nieuw. Echter wel een vliegveld zonder vluchten want er waren vandaag slechts drie(!) internationale vluchten. Twee maal Bangkok, 1 maal Hanoi. En dat voor de hoofdstad van Laos. Aangezien we vrij vroeg waren voor onze vlucht van 17:00 konden we mooi het plaatselijke airport leven aanschouwen. En er gebeurde helemaal … niets. Lange tijd waren we de enige in de hele wachthal en was de verlichting nog gedoofd… Pas een uurtje voor vertrek kwam er wat leven in de brouwerij.
Na de gebruikelijke strenge blikken en stempels in het paspoort konden we doorlopen en keurig op tijd vlogen we richting Hanoi. Het vliegtuig was een Russische ATR 70 van Vietnam Airlines. De dames van Vietnam Airlines lopen gekleed alsof ze zo uit Starwars zijn gestapt, grappig gezicht. Verder een goede vlucht van ongeveer een uur. De luchthaven van Hanoi is deels vervallen, deels in aanbouw. We moeten een lange tijd wachten bij de paspoortcontrole maar uiteindelijk blijkt ook ons visum geldig.  Buiten het vliegveld een shuttlebus naar het centrum genomen. Het eerste contact met Vietnam! Inmiddels is het rond een uur of zeven en het is al donker. Des te meer we in het centrum van Hanoi aankomen des te drukker wordt het op straat. Werkelijk onnoemelijk veel fietsers en brommers zijn hier op straat. Zo veel hebben we er nog nergens gezien! We hebben ons in the old quarter laten afzetten en zijn daar op zoek gegaan naar een hotel. Keuze in overvloed. Uiteindelijk beland in het Time Hotel. Voor ons doen een hoop luxe hier met tv en koelkast op de kamer. Na een eerste vluchtige verkenningstochtje in de omgeving zijn we gaan eten bij een van de vele travelcafe’s die je hier hebt. Je kan er van alles regelen aan transport, internetten en nog eten ook.


Woensdag 31 Mei

Vandaag een wandeling gemaakt door het oude centrum aan de hand van de route uit de LP. Het zijn allemaal smalle straatjes waarbij elk straatje een produkt verkoopt of een ambacht beoefend. zo liepen we door de; ijzerwaren-, manden-, snoep-, sieraden-, tinnenkistjes-, kleding-, grafstenen-, bromfietsonderdelen-, leder-, spiegels-, kruidenstraat etc etc. Een heel bonte verzameling dus. Daar komt nog bij dat er overal op straat nog vanuit de mand of vanaf de fiets of kar verkocht wordt. De vrouwen lopen met een mand voor en achter het lichaam die als een soort weegschaal aan een stok hangt te manoeuvreren door de drukte.  De manden zijn gevuld met fruit, eieren, (levende) kippen en eenden. De fietsen zijn helemaal fantastisch, van voor tot achter en van onder tot boven volgehangen met manden, fruit, bloemen of plastic bakjes. Je begrijpt niet hoe deze mensen nog kunnen fietsen.
Eigenlijk is iedereen die je ziet wel op een of andere manier ‘bezig’. Een grote mierenhoop dus. Heerlijk om door heen te lopen en zo fotogeniek!
Tijdens onze wandeling langs een paar stadsmeren gelopen waar men recreëert. In bootjes op het water of onder de bomen langs de kant. Het is hier letterlijk even tot rust komen van de hectiek van de stad.  Hierna naar het mausoleum van Ho Chi Minh. Toevallig waren we er om twaalf uur tijdens het wisselen van de wacht. De brede straat ervoor wordt dan helemaal afgesloten en we liepen als enige langs het gebouw (voor de zekerheid maar wel van tevoren even toestemming gevraagd..)
Verder op ons rondje langs het presidentiele paleis, de ‘flagtower’ en het oorlogsmuseum met Mig 21 in de tuin gelopen. In het park rond het Lenin monument een tijdje zitten rusten en eten en drinken, want ondanks de bewolking is het vandaag weer aardig zweten. Later die middag onze wandeling door het ‘old quarter’ hervat. Eten en drinker lijkt hier nog wel goedkoper dan in Laos. 1000 Dong = Fl. 0,17
Die middag bij het A-Z Queen Cafe een toertje geboekt naar Halong bay en Cat Ba island ($26 pp all in)
’s Avonds na het eten naar het waterpoppen theater gegaan. Een overdekt theater waar de voorstelling in een waterbassin gegeven wordt. De poppen worden onderwater en van achter een scherm door de spelers bediend. De voorstelling beeldde het dagelijks leven in Vietnam uit. Heel knap gedaan.


Donderdag 1 Juni

Om 07:00 vertrokken met de bus richting Halong City. Een luxe bus met airco. In eerste instantie moet de bus zich door de duizenden fietsers en brommertjes heen wringen, later wordt de weg breder en het verkeer rustiger. Halverwege gestopt bij een soort borduur fabriekje. Het was kennelijk tijd om de provisie van ons reisbureautje op te krikken. Er werd van alles geborduurd, van ansichtkaart tot lakens. Het zijn alleen maar kinderen die dit monnikenwerk aan het doen zijn. Een beetje bedroeft verlaten we deze kinderarbeidsplaats. Rond half twaalf in Halong city gearriveerd en we gebruiken eerst de lunch. Je kan goed zien dat ze hard aan het werk zijn om van Halong city een toeristenplaats van betekenis te maken;  overal worden hotels gebouwd en de complete boulevard wordt verfraaid. Nu is het echter nog een plaatsje van niets en heeft verder ook niets. Maar dat geeft ook niet want we komen niet voor de plaats, maar des te meer voor het gebied voor de kust. Om 13:00 vetrokken met de boot richting Cat ba island. We varen tussen de honderden karakteristieke eilandjes van de baai door. Onderweg een stop bij de Hang Dau Go grot. Deze grot bevindt zich in een van de eilandjes. Het zijn drie onderaardse kamers waarvan de laatste enorm groot is. De stalagmieten en stalagtieten zijn prachtig verlicht, het is een indrukwekkend gebeuren. Vervolgens een stukje verder gevaren naar een rustige baai voor een half uurtje zwemmen. Vanaf hier was het nog een klein stukje naar het haventje van Cat ba waar we met een busje naar het hotel in Cat ba village gingen. Na het avondeten een wandelingetje over de boulevard bij de haven gemaakt en een biertje gedronken bij een van de tentjes.


Vrijdag 2 Juni

Deze ochtend rond half negen met de bus naar het nationale park hier op Cat Ba gegaan. De bus slingert zich lans de kronkelende weg omhoog de bergen in. Onderweg een stop bij een grot die door de Vietnamezen tijdens de oorlog werd gebruikt als hospitaal. Het ziekenhuis kwam in gebruik omdat de ziekenhuizen in de omgeving van Hanoi
door de Amerikanen werden platgebombardeerd. Het werd voornamelijk gebruikt voor officieren. Het geheel was pas sinds een jaar opengesteld voor het publiek. Een Vietnamese oud-strijder vertelde vol overgave over zijn tijd in deze grot en hoe hij van boven op de berg tien Amerikaanse gevechtstoestellen had neergehaald. Onze gids vertaalde alles naar het engels. Aan het eind van z’n betoog startte de man een lied wat gezongen werd als ze aan het vechten waren. Een indrukwekkend gebeuren al hielden we er wel gemengde gevoelens aan over.
Bij de entree van het nationale park was er de keuze uit twee tracks, een korte en een lange. Aangezien wij deze middag wel wilden zwemmen viel de keuze op de korte.
Onze gids is een 11-jarig jongetje wat als een jonge hond voor ons uit rent. Vliegensvlug naar boven en weer terug is kennelijk het motto. Al vrij snel valt de groep uiteen en gaat iedereen zijn eigen tempo omhoog. Waarbij enkelen verdwalen want zonder gids is het zoeken naar het juiste pad.
Het was een vrij steil pad over rotsen door het bos wat uiteindelijk uit kwam bij een uitzichttoren. Vanaf de toren was een magnifiek uitzicht over de bossen op het eiland, een dorpje en in de verte de zee. Het was een pittige klim maar zeker de moeite waard. Terug bij de bus is er iemand “vermist”, echter na een uurtje blijkt deze persoon gewoon in het dorpje aanwezig en kunnen we de terugtocht aanvangen.
Het is een leuk groepje backpackers waar we mee op pad zijn, zoals gebruikelijk weer allerlei nationaliteiten. De meeste zijn voor een langere periode op reis. We zitten vaak te eten met een Engelse jongen en zij Thaise vriendin. Hij blijkt in Amerika te hebben gewerkt bij een Nederlands bedrijf van mensen uit Warmenhuizen en is ook wel eens in Warmenhuizen geweest.
Klein wereldje toch …
De lunch was laat (half drie) maar erg lekker, iets met garnalen en taugé. ’s Middags naar het strand op ongeveer een kilometer lopen van het hotel. Het blijkt een betaald(!) strand te zijn, dus we betalen braaf 7000 Dong. Het strand bestaat uit twee baaien gescheiden door een enorme rotspartij waar langs de kliffen een loopbrug is gemaakt die de twee stranden verbind. De loopbrug is prachtig, tegen de rotswand opgehangen met magnifiek uitzicht op de woeste golven.
De rest van de middag hier gezwommen en gedold in de hoge golven.


Zaterdag 3 Juni

Vandaag gaan we terug naar Hanoi. Het is een prachtige heldere dag en we verheugen ons op de boottocht terug door de Halong Bay. Om ± 08:00 vertrokken met de boot. De temperatuur loopt snel op en het wordt zelfs aan debk erg warm. Gelukkig stoppen we onderweg voor een verfrissend half uurtje zwemmen. De uitzichten op de eilanden waren weer fabelachtig, vandaag mooie foto’s gemaakt.